เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Movie Walker : รีวิวหนังครอบจักรวาลNarawit Takame
36 : ภาพความทรงจำ (ที่ไม่เคยหายไป)

  • "ถ้าเราเก็บความทรงจำไว้ในสิ่งๆหนึง

    ถ้าวันหนึ่ง สิ่งนั้นหายไป ความทรงจำจะยังอยู่มั้ย ?"

    รีวิวฉบับ 2 บรรทัด

              "หนังเรื่องยาวเรื่องแรกของเต๋อ นวพล เกี่ยวกับรูปภาพและความทรงจำที่หายไป เล่าเรื่องโดยฉาก long take ทั้งหมดตาม 36 ฉาก เดินเรื่องช้า แต่ดูง่าย ทิ้งมวลอารมณ์ไว้หลังดูจบเยอะมาก"




    รีวิวฉบับ หลายบรรทัด (ไร้สปอยส์ เล่าไม่เกินที่เห็นในตัวอย่างหนัง)

    1. 36 คือหนังที่เกี่ยวกับความทรงจำและการระลึกถึง ที่เล่าผ่าน 36 ฉาก เหมือนกล้องฟิล์ม 
        ที่ฟิล์มม้วนหนึงถ่ายได้ 36 รูป ซึ่งในนั้นอาจจะมีรูปเสียบ้าง 
    
    2. หนังเล่าเรื่องตรงไปตรงมามาก ทำให้เราดูง่าย ระยะเวลาหนังทั้งหมดประมาณ 1 ชม. (ซึ่งไม่มากไม่         น้อยเกินไป)

    3. แต่อารมณ์ที่หนังได้ฝากไว้หลังดูจบ มันมากมายเหลือเกิน

    4. หนังเดินเรื่องโดยบทสนทนาของคน 2 คนเสมอ


    5. เล่าเกี่ยวกับทราย (ตัวเอก) สาวประกอบอาชีพหาโลเคชั่นหนัง ที่ตามหาภาพๆหนึงที่หายไป
        เมื่อ 2 ปีก่อน

    6. ภาพที่ถ่ายในวันที่เขาได้เจอกับ อุ้ม ชายแปลกหน้าสองคนต้องไปดูโลเคชั่นทำหนังด้วยกัน

    7. ระหว่างการทำงานเดินทางตามหาโลเคชั่น บทสนทนาระหว่างทั้งคู่ก็เกิดขึ้น

    8. คนเราจะเริ่มรู้จักกัน เริ่มรู้ใจกัน มันก็เกิดจากการพูดคุยนี่แหล่ะ

    9. พาร์ทแรกๆของหนังจะเป็นอารมณ์ดูคนจีบกัน มันมีความหวาน มีความเขิน มีความสดใส

    10. หนังจะค่อยๆบิวท์ให้เรารู้จักอุ้ม ไปพร้อมๆกับทราย 

    11. และค่อยๆปูอารมณ์ของเราให้อินไปกับตัวหนังไปเรื่อยๆ


    12. เรารู้สึกถึงความสดใหม่ สดใส มันมีความหวานโรแมนติกเงียบๆแบบนวพล

    13. แต่ว่าหลังจากงานนั้นจบ เดาว่าทั้งคู่ก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย 

    14. แต่รูปและความทรงจำเหล่านั้นก็ถูกเก็บไว้ใน HardDisk ของเธอแล้ว

    15. ด้วยความที่ทรายเป็นคนชอบเก็บรูปถ่ายไว้ใน HardDisk 
          พอมันพัง ทรายรู้สึกว่า พอรูปที่สำคัญหายไป เหตุการณ์นั้นมันก็ไม่มีอีกเลย

    16. เธอเลยต้องไปตามหารูปๆนัั้น พยายามไปกู้ HardDisk เพื่อกู้ความทรงจำนั้นกลับมา

    17. ไปเก็บเกี่ยวความทรงจำเก่าๆตามที่ต่างๆที่ทั้งคู่เคยไปด้วยกัน

    18. และพาร์ทหลังของหนังยันจบ มันจะเป็นโทนแบบนี้ ซึ่งเป็นความเศร้าแบบนวพล

    19. ความเศร้าแบบนวพล มันไม่ใช่ความเศร้าแบบฟูมฟาย แต่มันเศร้าแบบน้อยๆ เงียบๆ เหงาๆ 

    20. เป็นความเศร้าที่เกิดจากการคิดถึงบางสิ่ง หรือบางคนที่เคยผูกพันธ์กันในอดีต แต่แล้วมันก็หายไป

    21.เหลือไว้แต่เพียงซากความทรงจำ ที่ถูกทิ้งอยู่ภายในจิตใจของใครบางคน

    22. เป็นอารมณ์แบบที่เราเคยเห็นใน Mary is happy


    23. จะว่าไปหนังเรื่องนี้มันให้อารมณ์คล้ายๆหนังของ หว่อง ก๊า ไหว่ ผกก.ชาวฮ่องกง                                     เจ้าของฉายา ผู้ชายขายเหงา

    24. หนังจากดูหนังจบแล้ว ด้วยประเด็นที่ไม่ได้หนัก เราเลยไม่มีอะไรให้ไปคิดต่อ

    25. แต่หนังเรื่องนี้ได้ทิ้งอะไรไว้บางอย่าง ที่ทำให้เรารู้สึกเคว้งๆ เบาๆ

    26. คล้ายเวลาเราเห็นฝุ่นที่ลอยอยู่ในอากาศ ที่เราเห็นเวลาแดดส่อง เรารู้ว่ามันมีอยู่จริง

          แต่เราไม่สามารถสัมผัสมันได้เลย แปปเดียวฝุ่นเหล่านั้นมันก็ปลิวหายไปแล้ว

    27. อารมณ์แบบนี้มันคงเรียกได้ว่า เหงา ซินะ

    28. สำหรับประเทศไทยแล้ว ฉายาผู้ชายขายเหงา คงต้องยกให้ เต๋อ นวพล  นี่แหล่ะ




    หลังดูจบ (คำเตือน : อาจมีสปอยส์ ! แนะนำดูจบก่อนค่อยอ่านนะครับ )

    29. จากการที่ทราย(นางเอก) ได้ไปเก็บเกี่ยวความทรงจำตามจุดต่างๆ ทำให้เราเห็นว่า ความทรงจำ

    30. สรุปแล้ว HardDisk ก็กู้ข้อมูลไม่ได้ ทรายไม่ได้รูปใบสำคัญนั้นคืนมา

    31. แต่พอไม่มีรูปแล้ว ความทรงจำตอนนั้นมันจะหายไปรึเปล่า

    32. ในช่วงหลังๆของหลัง ไก่ (ช่างซ่อม HardDisk) ได้บอกประโยคเด็ดกับทรายว่า

    33. "ไม่เห็นต้องเสียดายรูปเลย ก็จำได้อยู่แล้วนิ"

    34. ประโยคนี้น่าจะเป็นบทสรุปที่ดีที่สุดของหนังเรื่องนี้แล้ว

    35. จริงๆแล้วความทรงจำมันไม่ได้ถูกเก็บไว้ใน HardDisk หรอก 

    36. HeartDisk ต่างหากที่เป็นแหล่งเก็บความทรงจำและความรู้สึกที่แท้จริง



    Soundtrack

    37. End credit song


    38. Bonus Song


    39. Score


    40. Original Soundtrack



เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in