แพสชั่นสมมติว่าเป็นเชื้อเพลิงที่ขับเคลื่อนเราให้มีการก้าวไปข้างหน้า ให้ตัวเรามีการพัฒนาตัวเองต่อความท้าทายต่างๆ เพื่อถีบตัวเองไปถึงจุดหนึ่งๆ แปลว่า ยิ่งมีแพสชั่นมาก ยิ่งไปได้ไกล โอเคนะ ข้อแรกคือ แพสชั่นสร้างขึ้มมาจากใจ และข้อที่สอง แต่ละคนมีแพสชั่นไม่เท่ากัน.

ลองคิดถึงตอนที่เราอยู่ ม.6 เลือกคณะที่ชอบ มหาลัยที่ใช่ ตอนนั้นเราบอกตัวเองไว้อย่างไง เรียนคณะนี้ เพื่อสร้างรายได้ที่ดีแก่ชีวิต สร้างฐานะให้กับครอบครัว หรือเป็นจุดหมายถึงอาชีพในฝัน งานที่ฉันถนัด - นั่นคือแพสชั่นแรกของเรา และแพสชั่นแรกนี้ละ ที่มันจะมีมากที่สุด เรียกว่าแพสชั่นตั้งต้นก็ได้

แน่นอนว่าพอติดคณะนั้นๆ เปิดเทอม เริ่มเรียน เจอตัวแปรต่างๆ เช่น เพื่อน กิจกรรม แสงสีหรือความรัก แพสชั่นเราก็จะเริ่มตกๆ มันเพราะอะไร?

ความขี้เกียจ? ความสบาย? งานยุ่งกิจกรรมเยอะ? มันก็จริงแหละ เกือบทุกอย่างมันทำให้เราเข้ามาอยู่ในคอมฟอร์ตโซน จุดพอละ เหนื่อยละ จุดที่เราคิดว่าเป็นอุปสรรคต่อความฝันและแพสชั่นของเรา อุปสรรคที่เกิดขึ้นเพราะว่า คิดไว้แบบนี้ แต่มาเจอจริงๆ มันยากจัง มันไม่สนุกเลย จนทำให้เรารู้สึกโดนทำร้ายจนชินชา จนทำให้เป้าหมายขอเราเปลี่ยนเพราะแพสชั่นของเราลดลง

และเป็นกันในหลายคน (รวมถึงผมด้วย) เมื่อ Mid-Term Exam แรกมา จากการที่ก่อนหน้านี้เราปรับตัวไม่ทันจากหลายๆอย่าง การเรียนไม่เหมือนตอนมัธยม กิจกรรมเยอะจนไม่มีเวลาอ่านหนังสือ กิจกรรมเยอะจนไม่มีเวลาใช้ชีวิตตัวเอง ความอิสระที่เพิ่งได้รับกลับเป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิต (เช่น เรื่องการเงิน ที่เราเพิ่งได้เงินก้อนใหญ่ครั้งแรกในชีวิต แล้วต้องมาบริหารเอง ให้อยู่รอดเป็นเดือนๆ) ส่งผลต่อการสอบมิดเทอม ผลคะแนนรอลุ้นว่าจะออกมาอย่างไง สุดท้ายแล้วจุดพลิกของชีวิตส่วนใหญ่คือช่วงนี้(ช่วงหนึ่งในชีวิต) ที่ทำให้แพสชั่นเราลดและเปลี่ยนไป

เมื่อเราเห็นคะแนน ... จากแพสชั่นตั้งต้นเราคืออะไร? ตอนนี้เปลี่ยนไปหรือยัง? ตอนนี้คิดว่าเรียนให้ผ่าน F พอใช่มั้ย? ตอนนี้คิดแค่ว่า เรียนให้จบภายใน 4 ปีหรือเปล่า?

ถ้าคิดแบบนั้น รีบเรียกสติโดยด่วน รีบบูสแพสชั่นของตัวเองให้กลับมาให้ใกล้เคียงกับแพสชั่นตั้งต้นของเราให้เร็วที่สุด เราคงไม่อยากจบโดยที่เกรด 2.00+ แล้่วหางานทำยากๆ ใช่มั้ย? จุดหมายปลายทางของเรามันคือชีวิตหลังเรียนจบไม่ใช่หรอ? อย่าให้ทุกอย่างจบที่มิดเทอม. ประคับประคองแพสชั่นของเราเอาไว้ให้ตลอดรอดฝั่ง บางทีเราอาจจะได้อะไรกลับมาที่ดีกว่าและมากกว่าแพสชั่นตั้งต้นของเราก็เป็นได้ สู้ๆ •••#อยากไปไกลแค่ไหนอยู่ที่ใจเรา