เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
วิศเหวอกรรมศาสตร์WITCHARIN NIRANAMKUL
แปดโมงหกนาที
  • เจอกันอีกเรื่องราวในอีกวันแล้วนะครับ สวัสดีอีกครั้ง สำหรับเรื่องราวนี้ผมอาจจะเขียนไม่เยอะนะครับ
    นอกจากวันนี้จะตื่นสายแล้ว ยังจะเลิกงานช้าอีก

    ในภวังค์ที่ผมกำลังฝันและหลับลึก ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วคว้าโทรศัพท์มาเปิดทันที พบว่าคาบแรกของวันได้เริ่มไปหกนาทีแล้ว ผมรีบทักหาเพื่อน พร้อมถอนหายใจ และมุ่งไปอาบน้ำทันที

    หลังจากนั้นทุกอย่างเข้าทีเข้าทางอีกที ก็ตอนจบคาบแรกและทานมื้อสายเสร็จเรียบร้อย
    ผมมารู้ตัวอีกทีว่านอกจากเรียนแล้วผมยังมีอีกหนึ่งความรับผิดชอบนั่นคือ หน้าที่ของชมรม ผมเป็นอนุกรรมการหนึ่งในสมาชิกชมรมผู้ประกอบการ แน่นอนล่ะครับว่า เป็นเพราะความชอบในเรื่องการเงินและธุรกิจล้วน ๆ ที่พัดพาผมให้มุ่งไปเข้าชมรมนี้อย่างไม่ลังเล

    ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วตามสไตล์ขอสิ้นปี ผมมักจะรู้สึกว่าเวลาในแต่ละวันของช่วงสิ้นปีเนี่ย มันไวกว่าปกติราวหนึ่งเท่าหรือสองเท่า แต่อย่างไรก็ตามผมว่า

    ผมอยากขอบคุณพื้นที่ตรงนี้นะครับ ที่ทำให้ผมได้ทบทวนตัวเอง ได้ระบาย ได้ขบคิดเรื่องราว เป้าหมาย เส้นทางชีวิต และอีกหลาย ๆ อย่าง ตั้งแต่ผมพบพื้นที่แห่งนี้ ชีวิตของผมก็ดำเนินไปอย่างราบรื่นมาก ราวกับน้ำตกที่ไหลลงตามธรรมชาติ 

    วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ดีของผมให้ผมได้ก้าวต่อไปก้าวเล็ก ๆ อีกก้าวหนึ่ง
    และขอให้เป็นอีกวันที่ดีของคุณเช่นกันครับ สวัสดีครับ


    วิชช์ (_วิชรินทร์ นิรนามกุล_)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in