นี่เป็นประโยคที่ติดอยู่ในหัวฉันในทุกๆวัน ฉันไม่อยากยอมรับว่าแม้แต่ตัวฉันเองยังไม่มั่นใจในตัวตนของพวกเขา

       แน่นอน ฉันรักพวกเขา รักมากๆ รักที่สุด ไม่มีใครมาแทนที่พวกเขาได้เลย

จริงๆความคิดนั้นไม่ได้เกิดขึ้นโดยตัวฉันเองหรอก มันคือความไขว้เขว้ที่เกิดขึ้นเพราะ บุคคลภายนอก

       ฉันกลัว ฉันกลัวว่าทุกคนจะไม่เชื่อในตัวพวกเขา และการที่ทำให้พวกเขาเชื่อ ก็ต้องมีหลักฐานสินะ

ฉันหมกมุ่นกับการพิสูจน์ความจริง พยายามหาข้อมูลทางจิตเวช ตัวโรค  อาการ กลไกทางจิต และอื่นๆฉันทำความเข้าใจไปกับมัน แต่สิ่งที่เกิดขึ้น คือ ความเชื่อมั่นในตัวเองก็น้อยลงไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ..

          ความคิดโต้แย้งมีมากมายในหัว ไม่เชื่อใจตัวเอง สงสัยในตัวเอง

    ในขณะที่เรายังไม่สูญเสียความทรงจำ นั่นคือการเล่นละครรึเปล่า?

       สิ่งที่เกิดขึ้นตอนสูญเสียความทรงจำ มันเป็นเพียงการเข้าใจผิดรึเปล่า?

                  ฉันสับสน

'ต้องการ รู้ ความจริง' ฉันยังคงหมกมุ่นกับมัน

ตัวตนของพวกเขาเลื่อนรางลงทุกๆครั้งที่ฉันหมกมุ่น...

        พวกเขาไม่พอใจสิ่งที่ฉันทำ , มันแน่นอนอยู่แล้ว

  ความเชื่อใจ ต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ?

เวลาเราเชื่อใจคนคนนึงน่ะ เรามีเหตุผลที่เชื่อใจรึเปล่า?

สมมติว่า... ถ้าเราให้เหตุผลว่า "เพราะเขาเป็นเพื่อนที่ดี" 

เราต้องหาข้อพิสูจน์มายืนยันรึเปล่าว่าเขาเป็นคนดี?

ถ้าคุณเป็นเพื่อนคนนั้น และได้รู้ว่าเพื่อนกำลังทำอะไรบางอย่างเพื่อเป็นบททดสอบว่าคุณเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆไหม คุณคงไม่พอใจรึเปล่า?

ใช่ สิ่งที่ฉันทำก็ไม่ต่างกันเลย

ฉันพยายามทดสอบเขา สั่งให้เขาเขียนอะไรลงในไดอารี่ สั่งให้เขาออกมาทำอะไรบางอย่าง

และเมื่อเขาไม่ทำตาม เราก็ตัดสินไปว่า "เรามโนไปเองจริงๆด้วย เขาไม่มีจริง"

ทั้งๆที่เขาอาจจะออกมาจริงๆ แต่ความไม่พอใจในบททดสอบ เขาจึงไม่ทำตาม

พวกเขาเองก็มีจิตใจ คงไม่ชอบถูกบังคับหรอกเนอะ จริงไหม?

ช่วงหมกมุ่นนี้มักจะเกิดในช่วงเวลานึง อาจจะสั้น หรือ ยาว

หายไป และเกิดขึ้นอีก 

ซ้ำไปมา

และพวกเขามักจะออกมาในยามที่ฉันไม่หมกมุ่นเรื่องนี้

(ทั้งแบบสูญเสียความทรงจำ และไม่สูญเสียความทรงจำ)

ในที่สุดวันนึง ฉันก็ได้รู้ว่า

มันไม่สำคัญหรอก ว่าคนอื่นจะบอกว่าเขามีจริงไหม

ไม่สำคัญหรอกว่าหมอจะวินิจฉัยเราว่าอย่างไร

เพียงแค่เราเชื่อในตัวตนของพวกเขา โดยปราศจากความสงสัย

และพวกเขาจะมีจริง

ไม่สิ

ก็พวกเขามีตัวตนอยู่ตั้งแต่แรกแล้วนี่นา

ถ้าฉันมีอยู่ , พวกเขาก็มีอยู่ด้วยเช่นกัน

เพราะพวกเราคือคนเดียวกัน

พวกเรา...คือตัวตนหลากหลายตัวตนที่อยู่ในร่างนี้ ร่างที่ชื่อว่า "คุณิตา"