เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
คุณครูในโรงพยาบาลsoba-yen
รับบทชาวสวน
  • 20-24 มิ.ย. 65

    สวัสดีค่า ในสัปดาห์นี้งานของเราก็ยังดำเนินไปในรูปแบบเดิมไม่ค่อยมีอะไรแปลกใหม่เท่าไหร่ ในส่วนของการลงใบลา แต่ว่าที่แปลกใหม่และท้าทายความสามารถเลือดนักสู้ของเราคือการประดิษฐ์ ต้นเชอร์รี่ นั่นเองค่ะ ฟังดูเหมือนจะง่ายแต่ว่ามันมีอะไรให้เราทำหลายขั้นตอนมาก ๆ 

               ต้นเชอร์รี่ที่ว่านี้เริ่มมาจากคุณครูที่ห้องเรียนอยากได้บอร์ดใหม่ เลยให้เรากับพี่เจี๊ยบหาอะไรมาตกแต่งบอร์ด ปรากฏว่าพี่เจี๊ยบก็จัดหนักจัดเต็มเลยกลัวบอร์ดในห้องเรียนจะน้อยหน้าใคร จึงได้รับบทเป็นชาวสวนกันไปจ้ะ ในสัปดาห์นี้ เราเองก็มีหน้าที่ม้วนก้านเชอร์รี่ ตัดลูกเชอร์รี่ช่วยพี่เจี๊ยบ มันไม่ได้ยากเท่าไหร่แต่ค่อยข้างกินเวลาและปวดหลังมาก เผลอแปปเดียวก็บ่าย ก็หมดวันแล้ว ต้นเชอร์รี่ยังไม่ทันโตเลย

               อีกทั้งในสัปดาห์นี้เองมีวันสุนทรภู่ ทำให้ครูกระแตหากิจกรรมเกี่ยวกับสุนทรภู่ไว้ให้เด็ก ๆ ในวอร์ดทำ แต่ว่าโชคร้ายที่น้องในวอร์ดส่วนใหญ่เป็นเด็กเล็ก จึงต้องเอาเป็นรูปภาพระบายสีเหมือนเดิม และในสัปดาห์นี้เราก็ได้พบความจริงอีกอย่างที่เราเพิ่งจะรู้เลยก็คือ ที่ห้องเรียนของเรามีห้องนิทานด้วย แต่ว่าจะแยกไปอยู่อีกห้องนึง ซึ่งเราก็ได้ไปสำรวจมาแล้วนิทานในห้องเยอะมาก ๆ เพราะมีคนบริจาคมาเรื่อย ๆ แต่ว่าห้องนิทานนี้ถูกปิดไว้ เนื่องจากโควิดทำให้คุณพยาบาลห้ามให้น้องในวอร์ดออกมาที่ห้องนิทาน เพื่อป้องกันความเสี่ยงที่จะติดเชื้อนั่นเอง ทำให้เราเสียดายมาก ถ้าได้มาฝึกงานที่นี่ในช่วงที่สถานการณ์เป็นปกติคงจะได้มาจัดกิจกรรมให้เด็ก ๆ ในห้องนี้แน่เลย

    หน้าตาต้นเชอร์รี่ที่เราลงมือปลูกมาสองวันกว่าจะโต
    บรรยากาศคร่าว ๆ ในห้องนิทาน กับกองหนังสือที่มีคนบริจาคมาใหม่

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in