"คำว่า พยายาม .. ไม่เคยทำร้ายสักคนที่ตั้งใจ"
ไฟมอดแล้ว มอดอีก ..
ถ้าเราจุดไฟขึ้นมาเองไม่ได้ .. ก็ฝากคนอื่นจุดดู
ช่วงเวลาที่ผ่านมา
ฉันเลืิอกทำ แต่สิ่งที่คิดว่าจะทำได้ดี และสิ่งที่ต้องใช้เท่านั้น
โลกฉันเลยแคบ แคบแค่ทางที่ฉันจะไป
ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่า ทางที่จะไปมันจะดีไหม. มันจะใช่ไหม
และทางนี้แหละ ที่ใครๆก็เรียกว่า "Comfort Zone"
.
จนวันหนึ่งฉันได้มารู้จักกับ คนคนหนึ่ง
เขาบอกว่า เราเรียนรู้ทุกอย่าง เรียนแม้กระทั่งเรื่องที่ดูไม่เกี่ยว
บางเรื่อง เราเองก็มองว่า ไม่รู้จะรู้ไปทำไม
.
น้องเค้าบอกว่า "วันนี้เราอาจจะไม่ได้ใช้ แต่วันหน้าเราอาจจะได้ใช้ก็ได้"
.
เออ แล้วเรารู้ได้ไงว่าจะไม่ได้ใช้ ทั้งๆที่เรายังไม่รู้อนาคตเลยนะ
แล้วนี่ทำอะไรอยู่เนี่ยยยย
น้องเลยเป็นแรงบันดาลใจให้เราเริ่มเรียน
เริ่มทำอะไรที่อยากทำ ทำอะไรแปลกๆ ดูบ้าง
..
จากนั้นเลย เริ่มลองยื่นแขนออกนอกเส้นทาง .. ค่อยๆยืดแขนและนิ้วออกไปช้าจนสุดแขน
แบมือ จนสุดท้าย มือนั้นก็คว้าได้อะไรบางอย่างกลับมาบ้าง
เริ่มจาก ..
(1) ไปสมัครเรียนยิงปืนกับน้องที่ไม่เคยไปไหนด้วยกัน
(2) กล้าเดินทางไปที่ที่ตัวเองอยากไป คนเดียว (ในไดอารี่ตอนล่าสุด)
(3) ไปลองเริ่มงานจิตอาสาที่อยากทำมาตั้งนาน สมัครและไปคนเดียว
(4) ไปหาจิตแพทย์ อยากไปนั่งคุยกับหมอนานแล้วแต่ไม่กล้าไป (กลัวคนอื่นว่า)
(5) ลองตัดเสื้อผ้าใส่เอง .. ทั้งๆที่มีทักษะแค่การเนาผ้า TT แต่ออกมาเป็นชุดเลยนะ ทำได้ไงฟะ?
ทุกอย่างที่ลองทำ .. มันรู้สึกดีมากๆเลย
..
ล่าสุด .. เป็นสิ่งที่อยากทำมาก
แต่มัวแต่กลัว .. กลัวเงินเก็บหมด กลัวหลง กลัวเดินทางลำบาก กลัวดูแลคนอื่นไม่ได้
เงินเก็บก็ใช้มาเรียนและก็เก็บไว้ส่งให้พ่อทุกเดือน ยังไม่ได้ทำงานด้วย
แต่เมื่อวานซืนนี้ตัดสินใจแล้ว !
จะจัดทริปสานฝันพ่อ
พ่อเคยบอกว่า ไม่เคยขึ้นเครื่องบินเลย (เราก็เพิ่งได้ขึ้นครั้งแรกตอนอายุ 25)
พ่อเคยบอกว่า อยากลองไปเชียงใหม่ (พ่ออยู่แต่เมืองทะเล ไม่เคยขึ้นเหนือเลย)
..
ได้ งั้นจัด จับทริปเอง ไปพาพ่อนั่งเครื่องบินไปเที่ยวเชียงใหม่
ขับรถไม่เป็น ขี่รถไม่ได้ .. ก็เหมารถเอา หาข้อมูลเอา
ไม่เคยจองไฟลท์ก็จองเอง จ่ายเอง
ไม่เคยจองโรงแรมในอโกด้าเอง ก็จองเองจ่ายเอง
(ปกติไม่จองเองเพราะไม่มีบัตรเครดิต .. โถ่ เพิ่งรู้ว่าไม่มีก็จองง่ายจะตาย)
เงินหมดเท่าไหนเท่ากัน .. ไม่กลัวแล้ว
ลองดูสิ สิ่งที่ได้กลับมา มันจะคุ้มค่ากับการลงทุนลงแรงขนาดไหนกัน
แค่เมื่อวาน
.. นับวันรอดูรอยยิ้มของพ่อเลย :)
_________________________________________________________
ใครที่ติด Comfort Zone
อยากจะบอกว่า มันไม่แปลกนะ มันคือเรื่องปกติของมนุษย์
จากวันนี้ อยากให้ลองเป็นยอดมนุษย์ดู .
ลองสลัดความปกตินั้นทิ้งไป
ต้องขอบคุณคนคนนั้น ที่ทำให้เราทิ้งกำแพงของตัวเอง
ทำลายทุกความกลัวแล้วลองยื่นมือเข้าไปคว้าอะไรให้ตัวเอง และได้ให้คนอื่นด้วย
ขอบคุณนะ เฌอปราง :)
เจอกันพรุ่งนี้นะ เฌอ
แล้วจะมาเล่าให้ฟังนะ :)
......................................................................................................
ชวนทุกคนนะ ใครก็ตามที่อ่านอยู่
ชวนมาทำลายกำแพงกัน .. ลองดู
กล้าผิด กล้างง กล้าที่จะไม่รู้
.. ลองดู ลองแค่ยื่นนิ้วก่อนก็ได้ ค่อยๆไปด้วยกันนะ ..
..
ทำแล้วมาเล่าให้ฟังด้วยนะ .. จะรอฟัง :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in