“แม่บอกว่าแปลกใจที่วีธไม่มีเมีย แต่อย่างภุชงค์ ถ้าไม่บวชถึงจะจัดว่าน่าแปลกใจ”

พอมานึกทบทวนถึงประโยคนี้ ผมก็คิดว่าแม่น่าจะแปลกใจได้มากกว่านั้น

ถ้าหากรู้ว่าคนที่แม่พูดถึงทั้งสองคนนั้นกำลังจะกลับเข้ามาในชีวิตแม่อีกครั้ง

ไม่ใช่ในฐานะเพื่อนของแม่ หรือไม่ใช่แม้แต่ในฐานะ ‘อาภุชงค์’ หรือ ‘ลุงวีธ’

แต่จะเข้ามาผูกพันกับลูกชายของแม่อย่างลึกซึ้งมากกว่านั้นอีก

เรื่องนี้เป็นนิยายวายไทยค่ะ ของ ร เรือในมหาสมุท หรือจิดานันท์คนที่เขียนสิงโตนอกคอกเจ้าของผลงานรางวัลซีไรต์นั่นเองค่ะ อันที่จริงเราอ่านงานเค้ามาไม่เยอะมาก นอกจากสิงโตนอกคอกแล้ว ก็เคยอ่านแค่เฟื่องนคร (ซึ่งเราคิดว่าไม่เคยรีวิวเอาไว้ในนี้ ตอนนั้นน่าจะแค่รีวิวสั้นๆเอาไว้ในทวิตเตอร์มังคะ) แต่เท่าที่จำได้คือเฟื่องนครก็โอเค แต่ก็ไม่ได้ถูกใจเวอร์ อย่างชายใดเล่านี่เราก็ดองเอาไว้นานพอสมควรกว่าจะอ่าน

(มานึกดูอีกที ตีแผ่ชีวิตสายซึนก็เหมือนเคนอ่านแล้ว แต่จำอะไรไม่ค่อยได้เท่าไหร่ค่ะ 5555)

แต่เอาจริงๆพออ่านแล้วรู้สึกว่าดีกว่าที่คิดเอาไว้มาก เรื่องนี้เป็นเรื่องของ "แฟนเก่าแม่" กับ "ลูกชายแม่" สมอย่างชื่อเรื่องบอกเลยค่ะ คืออโนชามีลูกชายสองคน คือพันธ์กับเย็น

พันธ์ลูกชายคนโตไปสนิทสนมกับอาภุชงค์ซึ่งเป็นแฟนเก่าแม่ตัวเอง นักแปลบทความ อาภุชงค์เป็นคนงามที่แสนเหงา อยู่บ้านคนเดียว มีปมเรื่องพ่อตัวเอง ไปๆมาๆ พันธ์ก็ชอบอาภุชงค์ขึ้นมาแล้วก็รุกจีบอย่างรวดเร็ว เราค่อนข้างชอบคู่นี้ แบบความรู้สึกของอาภุชงค์เราก็ relate มาก คือเป็นคนที่แบบจริงๆก็ห่างเหินกับคนอื่นซึ่งก็เป็นธรรมชาติของเค้า แล้วก็ทำตัวแบบนั้นด้วย แต่จริงๆแล้วก็ขี้เหงามาก ฉากต่อเสือตายเราแบบสะเทือนใจมาก ชอบมากๆเลย รู้สึกว่า sexual tension ระหว่างพันธ์กับอาภุชงค์รุนแรงมาก คือแบบสัมผัสได้เลย คู่นี้แอบให้ vibe แบบชนบท ฤดูร้อน ความเหงา แบบที่รู้สึกว่าถ้าทำเป็นหนังต้องดีแน่เลย เราค่อนข้างชอบคู่นี้มาก ชอบประเด็นปมที่อาภุชงค์มีต่อพ่อตัวเองด้วย 

ส่วนเย็น เนื่องจากไม่อยากย้ายโรงเรียนก็เลยไปอาศัยอยู่กับวีธ ที่ก็เป็นแฟนเก่าแม่อีกคนหนึ่ง วีธเป็นลูกครึ่ง เป็นลูกชายที่ทหารจีไอตอนสงครามเวียดนามมีความสัมพันธ์ของแม่ของวีธ แล้วก็กลับประเทศไป (เราเคยได้ยินว่ามีเคสแบบนี้ค่อนข้างเยอะเลย) คือคู่นี้อาจจะเป็นเพราะ dynamic ของความสัมพันธ์ หรือเป็นเพราะเย็นค่อนข้างเด็กกว่าพันธ์ หรืออาจจะเป็นบุคลิกของวีธเอง หรือเป็นเพราะสำหรับคู่นี้วีธเริ่มก่อน แต่สำหรับคู่อาภุชงค์พันธ์เริ่มก่อน

สำหรับคู่วีธกับเย็น เราแอบรู้สึกว่ามันค่อนข้างมีฟีลแบบชวนกระอักกระอ่วนนิดหน่อย (แบบที่คู่ของพันธ์ไม่ได้ทำให้รู้สึกแบบนั้นอะ) เราคิดหลายรอบมากว่านี่มันแอบมี vibe grooming นิดๆรึเปล่านะ คือเรารู้สึกได้ว่าวีธมีความแบบ manipulate นิดๆ ในความสัมพันธ์ก็ถือ upper hand ด้วยอายุที่มากกว่าบวกกับบุคลิก และมีความสามารถที่จะหว่านล้อมเย็นได้ ค่อยๆ beat around the bush ให้เย็นตกลงปลงใจ แล้วก็มีความแบบมือไม้ถึงตัว

แต่ส่วนที่ประทับใจสำหรับ character เย็นก็คือ ปมเรื่องครอบครัวอะ เรื่องแม่ของเย็น เรื่องการขอโทษของผู้ใหญ่ การที่ผู้ใหญ่ไม่เคยทำอะไรผิดและจะมีเกราะป้องกันของความเป็นพ่อแม่ การทำเพราะเป็นห่วงครอบอยู่ เราคิดว่าตรงนี้แบบโอ้โห เขียนได้แบบ to the point มากๆๆๆ ดีมากๆเลยค่ะ ตีประเด็นออกมาได้ดีมาก แล้วก็แบบค่อนข้างหาทางลงให้ทุกฝ่ายได้อย่างดี 

อ่านมาจนจบ เราถือว่าค่อนข้างประทับใจเลยค่ะ ค่อนข้างชอบเลย แต่ว่าช่วงกลางๆเรื่องเราคิดว่า climax ของเรื่องจะเป็นการที่อโนชารู้ว่าลูกชายสองคนของตัวเองคบกับแฟนเก่าตัวเอง แต่กลับไม่ใช่ ไม่มีประเด็นนี้เลยด้วยซ้ำค่ะ

โดยรวมเรื่องเป็นฟีลอบอุ่นแล้วก็ค่อนข้างเรื่อยๆ คิดว่าแปลกจากนิยายวายไทยในตลาดไปมากอยู่ ชอบเลยค่ะ

หน้าปกเป็นเอกลักษณ์มาก เราไม่ได้ชอบหรือไม่ชอบเป็นพิเศษ แต่เป็นหน้าปกที่เห็นครั้งเดียวแล้วจำได้เลยล่ะค่ะ