คำนำผู้เขียน
ผมเป็นคนชอบเดินทาง
การเดินทางของผมส่วนหนึ่ง ได้มีโอกาสท่องไปยังสถานที่อันไม่คุ้นเคย ได้เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆ ความรู้ใหม่ๆ
ทุกครั้งที่ได้เดินทาง รู้สึกเหมือนปลาได้น้ำ แหวกว่ายไปอย่างสนุก และตื่นเต้น
เช่นเดียวกัน การเดินทางส่วนหนึ่งมาจากการอ่าน ยิ่งอ่านมากก็ได้เห็นโลกกว้าง
เพื่อนบอกว่า ผมเป็นคนช่างสังเกต และชอบตั้งคำถาม
เวลาไปไหนจะเห็นผมถามผู้คน ราวกับสัมภาษณ์มาทำข่าว
อาจจะเป็นนิสัยที่ติดตัวมาตั้งแต่ตอนทำนิตยสาร สารคดี มายี่สิบกว่าปี
อยากรู้ อยากเห็น และช่างสงสัย จึงเกิดคำถามมากมายจนกว่าจะได้คำตอบน่าพอใจ
แต่บางคำถามก็ไม่ได้คำตอบ แค่ได้ตั้งคำถามอย่างเดียว และสุดท้ายก็ชอบถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือ แบ่งปันให้คนอื่นเป็นการตอบแทนในความขี้สงสัย
ข้อเขียนในหนังสือเล่มนี้ก็เช่นกัน เป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ในการเดินทางท่องไปในโลกจริง และโลกของการอ่านในช่วงเวลาสามสี่ปีที่ผ่านมา
ตั้งแต่เรื่องของการปกป้องไม้พะยูงของชาวอีสาน ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ของชาวมุสลิม มาจนถึงเด็กน้อยกับระเบิดนิวเคลียร์ที่เมืองนางาซากิ และเรื่องราวอีกมากในเล่มนี้ล้วนทำให้ผมรู้สึกได้ว่า โลกใบนี้มีเรื่องราวมากมาย ยิ่งใหญ่กว่าที่เราคิดมาก
ยิ่งเดินทาง ยิ่งรู้ว่าเราไม่ค่อยรู้อะไรเลย
ยิ่งเดินทาง ยิ่งทำให้รู้ว่าสรรพสิ่งในโลกล้วนเป็นพี่น้องกันและมีชะตากรรมร่วมกัน
และยิ่งเดินทาง ตัวตนเราจะเล็กลงเรื่อยๆ
อ่านแล้วไม่ต้องเชื่อ
แต่ลองท่องโลกผ่านตัวหนังสือในเล่มนี้สิครับ
วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in