PROFILE
NAME: Brutus / Bluto
FIRST APPEARANCE: Thimble Theater (1932)
GOAL: เอาชนะป๊อปอายด้วยการครอบครองโอลีฟให้ได้

* Popeye ปรากฏตัวครั้งแรกในการ์ตูนช่อง Thimble Theater เมื่อปี 1929 แต่กว่าบรูตัส คู่ปรับตัวร้ายจะโผล่ตัวมาก็ปี 1932 ซึ่งตอนนั้น เขามาในชื่อบลูโตด้วย

Popeye แทบจะเป็นต้นแบบของการ์ตูน ‘ศึกชิงนาง’ เลยก็ว่าได้ ดูได้จากอายุอานามที่มีมาร่วมร้อยปี แถมคู่พระนางอย่าง‘ป๊อปอาย’ ‘โอลีฟ’ หรือกระทั่งตัวร้ายมาดนักเลงอย่าง ‘บรูตัส’ ก็ยังมีชื่อเสียงมาถึงปัจจุบัน

BAD LIST

IN-DEPTH
โดย วณัฐย์ พุฒนาค

เมื่อนึกถึง Popeye ผมจะนึกถึงสองอย่างหลักๆ คือ ‘ผักโขมกระป๋อง’ กับ ‘การต่อยตีแย่งสาว’
ผักโขมกระป๋องเป็นขุมพลังสำคัญของ ‘ป๊อบอาย’ พระเอกของเรื่อง พ่อแม่เราจึงมักจะอวดอ้างว่ากินผักเยอะๆ จะได้แข็งแรงเหมือนป๊อบอาย ซึ่งจนทุกวันนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าผักโขมกระป๋องรสชาติเป็นอย่างไรกินแล้วกล้ามจะใหญ่ไหม

ในการปะทะกันของพระเอกและตัวร้ายก็ถูกวางไว้ในพื้นที่ที่ให้ความสำคัญกับความเป็นชายอย่างท่าเรือ คือเมื่อเรานึกถึงการเดินเรือ ทหารเรือ ก็ย่อมนึกถึงอาชีพที่ต้องการความบึกบึน แข็งแรง ซึ่งนอกจากบรูตัสจะได้เป็นกะลาสีเรือแล้ว เขายังได้รับบทบาทสุดแมนอื่นๆ เช่น คาวบอย ยามชายฝั่ง แชมป์มวย คนตัดไม้อีก ซึ่งเมื่อเอาอาชีพเหล่านี้มาผนวกกับเรือนร่างและมัดกล้ามก็ทำให้บรูตัสดูโคตรแมนเข้าไปใหญ่ แถมพี่แกก็ภาคภูมิใจและใช้ความเป็นชายในการล่อลวงโอลีฟด้วย (เมื่อโอลีฟเห็นมัดกล้ามของบรูตัสครั้งแรกเธอก็วาบหวามและระทดระทวยไปกับตัวร้ายของเราอยู่บ้างเหมือนกัน)

แต่ความเป็นชายที่บรูตัสมีกลับไม่ได้ทำให้บรูตัสเป็นตัวร้าย ‘การไม่เป็นสุภาพบุรุษ’ ต่างหากที่ทำให้เขาดูไม่ดี เพราะสิ่งนี้ถูกนำมาขยี้ให้ความเลวร้ายของเขาชัดขึ้น

กฎที่สำคัญอย่างหนึ่งของความเป็นลูกผู้ชาย คือความกล้าหาญและความเที่ยงธรรม ลองนึกถึงเวลาหนุ่มๆ มีเรื่องกัน สิ่งที่คุณคาดหวังว่าจะเป็นก็คือการสู้กันซึ่งๆ หน้า การวัดกันด้วยกำลังแต่พ่อบรูตัสกลับปอดแหกขี้โกง ใช้เล่ห์เพทุบาย ใช้อุปกรณ์เสริมต่างๆ วางระเบิด วางกับดัก คือแทนที่จะขึ้นสังเวียน ดวลตัวต่อตัวกับป๊อปอาย เขากลับใช้วิธีสกปรก

“ป๊อปอายเอ๋ย พรุ่งนี้ยามรุ่งสาง ฉันจะมาเจอแกแล้วฆ่าแกแน่”
—Brutus