สำหรับฝ่ายร้ายการที่มีสมุนออกมาเยอะๆ ดาหน้าเข้าลุยก็เป็นฉากที่อลังการดี ยิ่งเยอะยิ่งแสดงให้เห็นแสดงบารมี แต่บทบาทแท้ๆ ของเหล่าสมุนชุดยางก็คือฉากที่พวกมัน (จำนวนมาก) ถูกระเบิดระดับคลังแสงของ #ทีมพระเอก จนกระเด็นยับเยินไปคนละทาง แล้วเมื่อผู้ชมและเด็กๆ เห็นดังนั้นก็รู้สึกว่า โห พระเอกของเราโคตรทรงพลังเลย
และประโยชน์อีกข้อของการสร้างตัวละครลูกกะจ๊อกก็คือเป็นข้อแก้ตัวของ ‘สหบาทาคุณธรรม’ (หรือพูดง่ายๆ ได้ว่ารุมตื้บ) สร้างเหตุมารองรับว่าทีมพระเอกรุมตัวร้ายได้ไม่ผิด ดูสิ ตัวร้ายมันมารุมเราก่อน ทั้งที่จริงๆ แล้วจำนวนลูกกระจ๊อกแทบไม่มีประโยชน์อะไรเลย แถมเวลาตัวเอกบู๊กับบอสของฝ่ายร้าย พระเอกก็มักจะเป็นฝ่ายรุม ทั้งจำนวนคนที่เยอะกว่า อาวุธที่มากกว่า แถมบางทียังมีการเรียกหุ่นยนต์สมทบออกมาได้อีกด้วยซึ่งข้ออ้างที่ทำให้ฝ่ายพระเอกใช้พลังสามัคคีสหบาทาด้วยยุโธปกรณ์ระดับทำเนียบขาวได้ได้โดยไม่รู้สึกผิด ก็คือเหล่าช็อคเกอร์พวกนี้นี่แหละ
ถ้าในโลกของขบวนการห้าสีมีกลุ่มสมัชชาชาวช็อคเกอร์คงจะเดินขบวนประท้วง นัดหยุดงานหรืออดข้าวเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมให้กับเหล่านักแสดงสมทบผู้ซึ่งทำหน้าที่อย่างแข็งขันวิ่งหน้าตั้งรับกระสุนก่อนใคร แถมยังมีบทบาทเสมือนบันไดสู่ความสำเร็จที่ออกมาเพื่อให้ตัวเอกกระทืบและให้จอมมารได้หน้าแสดงพลังสู้กันสนุกสนาน ส่วนพวกมันน่ะหรือ บทบาทก็ไม่มี ชื่อเสียง หน้าตา เครื่องแต่งกายเฉพาะตัวยังเหมือนกันหมด แถมในยามสงบ พวกมันก็มีหน้าที่แค่ยืนเป็นฉากหลังเหมือนคนที่คอยเป็นแบ็คกราวด์ให้นักการเมือง ถูกใช้งานสารพัด ไม่น่าเกรงขามสักนิด ทั้งที่จริงๆ แล้วภูมิหลังขององค์กรช็อคเกอร์สัมพันธ์กับบริบทของสงครามโลกครั้งที่สอง
พวกมันเป็นองค์กรที่หลงเหลืออยู่ของนาซี คอยลอบลักพามนุษย์ก่อการทดลองชั่วๆ กับร่างกายเพื่อสร้างอาวุธชีวภาพในการครอบครองโลก แถมศูนย์ใหญ่ของช็อคเกอร์ก็ตั้งอยู่ในยุโรป แล้วคอยส่งเหล่าตัวร้ายเข้ามาก่อกวนประเทศญี่ปุ่น ซึ่งบริบทพวกนี้ ชวนให้นึกถึงความทรงจำที่เจ็บปวดของคนญี่ปุ่นที่สัมพันธ์กับสงครามไม่ใช่น้อย
การที่คนญี่ปุ่นสร้างตัวละครฮีโร่ขึ้นมาปกป้องประชาชน การให้ภาพความสำเร็จที่สามารถป้องกันและกำจัดพวกต่างด้าวออกไปอาจแสดงให้เห็นหรือสนองความปรารถนาลึกๆ ที่ญี่ปุ่นอยากจะปกป้องดินแดนของตัวเองจากภัยรุกรานจากนอกเกาะก็เป็นได้
นอกจากนี้ ความร้ายขององค์กรช็อคเกอร์ยังอยู่ที่การทำการทดลองกับมนุษย์เพื่อเป็นอาวุธในการยึดครองโลก ซึ่งนั่นหมายความว่าองค์กรนี้มีวิทยาการที่สูงส่งไม่เบา ภาพของการเป็นตัวร้ายจากโลกตะวันตกและมีวิทยาการสูงจึงอาจเทียบได้กับวิทยาการทางการทหารของโลกตะวันตกที่เหนือกว่าญี่ปุ่นจนเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ญี่ปุ่นพ่ายแพ้ต่อสหรัฐฯ (หรือจะมองว่าตะวันตกทั้งแผงเลยก็ได้)
แต่ความน่าสนใจอยู่ตรงที่ว่าไอ้มดแดงก็เป็นผลผลิตจากห้องทดลองของช็อคเกอร์ จึงอาจพอคิดได้ว่าญี่ปุ่นสร้างฮีโร่กลับคืนด้วยวิธี ‘ดาบนั้นคืนสนอง’ คือเอาผลผลิตของฝ่ายตรงข้ามกลับไปเล่นงานเสียเอง ในด้านหนึ่งมันก็เป็นการบอกกับคนญี่ปุ่นกลายๆ ว่า การรับเอาความรู้และเทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาก็เป็นเรื่องจำเป็นต่อความเจริญก้าวหน้าของประเทศ
สิ่งที่ย้ำประเด็นเหล่านี้ให้ชัดเจนขึ้นก็คือบางส่วนจากหนังสือญี่ปุ่นสมัยใหม่: ความรู้ฉบับพกพา ในหนังสือได้มีการอธิบายถึงตัวร้ายของหนังสัตว์ประหลาดสมัยหนึ่งโดยเฉพาะ ‘ก็อดซิลล่า’ ว่าที่จริงเป็นการสร้างตัวร้ายที่มีพื้นฐานมาจากประวัติศาสตร์เกิดจากความวิตกกังวลในผลกระทบของนิวเคลียร์ เป็นผลจากความทรงจำอันเลวร้ายในเหตุการณ์ทิ้งนิวเคลียร์ที่เมืองฮิโรชิมาและนางาซากิ
เห็นได้ว่าตัวร้ายมักถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของบริบททางประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะความเจ็บปวดและความทรงจำของชาตินั้นๆ
กระทั่ง ‘ตัวร้าย’ ของ ‘ตัวเรา’ ที่บ่อยครั้งก็เกิดจากความเจ็บปวดและความทรงจำของเราเอง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in