จริงๆ เกริ่นเรื่องคือ หัวขโมย 3 คนเข้าไปซ่อนตัวในร้านชำร้าง แล้วมีจดหมายส่งมาในบ้านที่ซ่อนตัว เนื้อหาของจดหมายคือมาปรึกษาปัญหากับ คุณนามิยะ

แต่ประเด็นคือ จดหมายถูกส่งมาจากอดีต เมื่อ 40 ปีก่อน และคุณนามิยะเสียไปแล้ว

เราชอบมองหนังสือเป็นสี เพราะงั้น ภาพปกของบทความนี้ คือสีที่เราคิดว่า 

หลายครั้งที่ในชีวิตที่มีทางเลือกให้ไม่กี่ทาง

ทั้งๆที่เรามีคำตอบอยู่ในใจเสมอว่าจะเลือกทางไหน 

แต่มันก็คงดี ถ้ามีใครสักคนสนับสนุนในทางที่เราจะเลือก ต่อให้เป็นคนแปลกหน้าก็ตาม 

นั่นคงเป็นเหตุผลของคนที่ส่งจดหมายมาหา คุณนามิยะ 

- ไม่ว่าเนื้อหาของคำตอบจะเป็นอย่างไร คนที่ตัดสินใจขั้นสุดท้ายก็คือเจ้าตัวคนที่ขอคำปรึกษาอยู่ดี -

หลายครั้งเราก็หลอกตัวเองว่าทางที่เลือกมันไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก

ทั้งที่ใจเรารู้อยู่ แต่สมองกลับบอกให้บอกกับตัวเองว่า มันโอเค 

เพราะชีวิตมันมีเลือกได้แค่ทางเดียว และเราไม่มีวันรู้อนาคตเลย นี่แหละ ปัญหา