คำถาม : เมื่อเรามีความโกรธ เราสังเกตดู..
เกิดจากความคิดปรุงแต่งทำให้โกรธ
เราปล่อยให้เกิดความโกรธไปสุดๆเลยดีไหม
แล้วเราก็เรียนรู้จากความโกรธอีกที

คำตอบ : ในเรื่องการรับมือกับความโกรธนี้
ให้คุณลงมือทำเองแบบง่ายๆ
เมื่อคุณโกรธ ให้คุณสังเกตให้เห็นความคิด
ซึ่งในที่นี้ก็คือความโกรธของคุณ
นี่คือคุณ (attention) นะ อยู่ที่นี่
นั่นคือความโกรธนะ
ไม่ใช่คุณ คุณเป็นผู้สังเกต (the observer)
ความโกรธเป็นสิ่งที่ถูกสังเกต (the observed)
สังเกตเฉยๆ ทิ้งระยะนิดหนึ่ง
ระหว่างผู้สังเกตกับสิ่งที่ถูกสังเกต
การสังเกตก็ต้องมีลูกเล่นนิดหน่อยนะ
แบบว่าแอบเหลียวไปดูนิดหนึ่งว่า

"กำลังคิดอะไรอยู่ อ้อ กำลังโกรธอยู่แฮะ"

แล้วก็รีบหันกลับมา อีกแป๊บหนึ่ง
ก็แอบเหลียวไปดูอีกนิดหนึ่งว่า

"ความโกรธเจ้าเอย ยังอยู่หรือเปล่า
อ้อ ยังอยู่แฮะ"
รีบห้นกลับมาอีก อีกแป๊บหนึ่งแอบหันไปดูอีก

"ยังอยู่แมะ อ้อ ไปแล้วหรือ"

ต้องทำแบบนี้นะ อย่าไปสังเกตแบบว่า

"..โอ้โฮเฮะ กำลังโกรธใหญ่เลยวุ้ย
เข้าไปสังเกตใกล้ชิดจริงจังดูหน่อยซิ
โกรธเรื่องอะไรกันหรือเป็นวรรคเป็นเวรเลย
โอ้ เรื่องเป็นอย่างนั้นเลยหรือ.."

ถ้าแบบหลังนี้คุณไม่ได้สังเกตความคิดแล้ว
แต่คุณกำลังเผลอเข้าไปผสมโรงคิด
ต่อยอดความคิดเดิมคือความโกรธนั้น

Cr : นพ.สันต์ ใจยอดศิลป์

เราลองสังเกตตัวเองดูนะว่า
เวลาโกรธเป็นอย่างไร
หายใจแรงขึ้นไหม ฮึดฮีด
หน้าดำหน้าแดง
ปรี๊ดแตกกันบ้างไหม ??

แล้วลองถามตอบตัวเอง
หมั่นสังเกตเวลาโกรธบ่อยๆ
แล้วจะเข้าใจความโกรธ และตัวเองมากขึ้น
ดูไปเรื่อยๆนะ สนุกดีเหมือนกัน

เมื่อเรามีสติกลับคืนมา ปัญญาจะเกิด
อารมณ์เย็นลง คลายความโกรธ
ก็ค่อยๆฝึกตนกัน อย่าโกรธง่ายเลยนะ
พึงรักษาอารมณ์ กายใจ ให้เป็นปกติสุขกันจ้า

?????