" Dear me 
This is a letter to the girl i used to 
be somethings are not simple as they said

ถึงฉัน 
นี่เป็นจดหมายถึงเด็กผู้หญิงที่ฉันเคยเป็น บางสิ่งไม่ง่ายอย่างที่พวกเขาบอก ไม่ง่ายเลยจริงๆ "

ฉันคิดถึงเธอนะยัยเด็กแสบ ยัยเด็กก้าวร้าว และใจร้ายเป็นที่สุด นี่ก็ผ่านมานานเหมือนกันนะตั้งแต่เราเจอกันครั้งแรกที่หน้ากระจกตอนที่เธออายุ 5 ขวบ เธอรู้หรือเปล่าว่าช่วงเวลาที่เราห่างกันน มีเรื่องราวต่างๆมากมายเกิดขึ้นเยอะเลย

7670 วัน
184102 ชั่วโมง
11046200 นาที
ที่ฉันได้จากเธอมา

ไม่เคยเลยสักวันที่ฉันจะไม่คิดถึงเธอ

ฉันคิดถึงรอยยิ้มอันง่ายดายของเธอ

ฉันคิดถึงเพื่อนในวัยเด็กของเธอ

ฉันคิดถึงของเล่นชิ้นแรกของเธอ

ฉันคิดถึงความฝันและจินตนาการของเธอ

ฉันคิดถึงดินสอที่เธอใช้วาดรูป

ฉันคิดถึงความอ่อนแอในตัวเธอ

ฉันคิดถึงความแก่นในตัวเธอ

ฉันคิดถึงความพยายามในตัวเธอ

ฉันคิดถึงความขี้แพ้ในตัวเธอ

ฉันคิดถึงปีศาจร้ายที่ช่อนอยู่ในตัวเธอ

ฉันคิดถึงหยดน้ำตาที่ไหลอาบข้างแก้มของเธอ

ฉันคิดถึงรอยแผลที่อยู่ในใจของเธอ

ฉันแค่ปรารถนาว่าสิ่งเหล่านี้ยังจะอยู่ในตัวเธอนะ เด็กน้อย ?
ฉันแค่หวัง

....

(Now) 4:00 AM

ปัจจุบันที่ฉันอยู่ได้กระชิบข้างหู
ของฉันว่า " เธอ เธอนั่นแหละ คือเธอ ที่เป็นเธอทั้งหมด"

ฉันที่เป็นเธอ หรือเธอที่เป็นฉันกันนะ 
แต่ยังไงฉันก็ดีใจที่ได้เป็นเธอ
ไม่ว่าเธอที่ยิ้มกับสิ่งง่ายๆในวันนั้น กับ ฉันที่คอยยิ้มให้กับสิ่งเล็กๆในวันนี้ 
เธอที่ร้องไห้ในตอนนั้น หรือ ฉันที่อ่อนแอในวันนี้ เราก็ไม่ต่างกัน

เพราะปัจจุบันทำให้เราห่างกัน ฉัน และ เธอ จึงไม่อาจพบกันได้เหมือนเดิม ยิ่งนับวันเราก็ยิ่งไกลห่าง แต่ก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องเสียใจไปหรอกนะถึงเราจะไม่ได้พบกันแต่บางสิ่งที่เธอให้ฉันมา ฉันยังคงเก็บรักษามันเอาไว้ 
บางสิ่งบางอย่างที่ไม่เคยหายไป และฉันก็ยินดีที่จะเก็บรักษามันต่อไป ราวกับว่าตัวเธอและฉันไม่ไกลห่าง ราวกับว่าเธอและฉันไม่เคยจากไปไหน

ก่อนที่ฉันจะจากไป ฉันอยากจะขอบคุณ ในทุกสิ่งที่เธอคิด ในทุกอย่างที่เธอทำ และตัดสินใจ เพราะมันทำให้เธอและฉัน เป็นเราในวันนี้

"
ฉันให้อภัยเธอในสิ่งที่เธอทำให้ตัวเองรู้สึกผิด "

" ขอบคุณที่เธอเป็นเธอ
มาจนถึงทุกวันนี้นะ "

P.s : เธอไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะเด็กน้อยความฝันที่เธอฝากฉันไว้ฉันจะดูแลมันเป็นอย่างดี ฉันสัญญา;)

I BELIEVE IN ME 

Story by : the moon