‘ เหงามั้ยดวงจันทร์ที่ต้องอยู่เดียวดายในความมืด ‘
เสียงพูดของเด็กคนหนึ่งที่ชอบถาม กับพระจันทร์อยู่บ่อยๆ… ชึ่งเด็กคนนั้นคือฉันเอง
ตอนเด็กๆฉันชอบมองพระจันทร์ ดวงดาวและท้องฟ้า เพราะฉันคิดว่าในจักกระวาลคงมีดวงจันทร์แค่ดวงเดียว ที่ทั้งสวยงามและโดดเด่นมากๆในยามค่ำคืนแต่พอฉันโตขึ้นถึงได้เข้าใจว่า จักกระวาลนั้นช่างกว้างใหญ่ และ ดวงจันทร์ของจักกระวาลก็ไม่ได้มีแค่ดวงเดียว ยังมีอีกมากมายหลายดวงที่โคจรอยู่ในจักกระวาลแห่งนี้ ตั้งแต่เด็กจนโตฉันก็เห็นพระจันทร์ดวงเดียวมาตลอด ใช่แล้วพระจันทร์ของโลกมีเพียงดวงเดียวและ ฉันก็คิดว่าฉันรู้จักดวงจันทร์ดีกว่าใครๆ :)
ผู้คนมากมายที่ชอบมองพระจันทร์เนี่ยเค้าชอบเพราะอะไรกันนะ อยากรู้..?
จึ่งเกิดเป็นคำถามที่ฉันต้องการคำตอบ
และแล้ววันหนึ่งฉันก็ได้เจอ ผู้คนที่สามารถให้คำตอบกับฉันได้ ชึ่งพวกเค้าคือคนที่ฉันไม่รู้จักมาก่อน แต่ฉันมักจะเห็นข้อความของพวกเค้าที่พูดถึงพระจันทร์อยู่บ่อยๆ ผ่านหน้าไทม์ไลน์ในทวิตเตอร์ทุกวัน
บางคนชอบเพราะพระจันทร์ยิ้มสวย
บางคนชอบเพราะเวลามองพระจันทร์แล้วทำให้นึกถึงใครสักคน
และบางคนชอบที่จะได้คุยกับพระจันทร์เพื่ออะไรสักอย่างที่คุยแล้วทำให้รู้สึกดี
ใครๆก็อยากมีดวงจันทร์เป็นของตัวเองสินะ ฉันคิดว่าอย่างงั้น..
‘เราต่างอยากมีดวงจันทร์เป็นของตัวเอง ' เราว่าใครหลายๆคนคงแอบคิดว่า ตัวเองรู้จักดาวกลมๆ สีเหลืองใบนี้ดีแล้ว เราก็เป็นหนึ่งในนั้นที่คิดว่าตัวเองรู้แต่ในความเป็นจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น
สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับดวงจันทร์นั้นมันเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ดวงจันทร์ยังมีอีกด้านที่ไม่ปรากฎให้ใครเห็น เรียกว่าด้านไกล’ (ที่เรามองเห็นพระจันทร์ในทุกวันนี้คือด้านใกล้ด้านเดียวนะ เพื่อใครยังไม่รู้^^)
พระจันทร์ที่เรามองอยู่ทุกวันเนี่ยเป็นของใครกันนะ..?
แล้วพระจันทร์ของเราล่ะ พระจันทร์ของเราอยู่ที่ไหน..?
คำถามนี้วกวนอยู่ในหัวของฉัน มาตลอดจนวันหนึ่งฉันรู้สึกได้ว่าพระจันทร์ไม่ได้เป็นของใคร แต่พระจันทร์เป็นของโลกตั้งนานแล้ว?
ด้วยความเข้าใจเช่นนี้ฉันจึ่งออกตามหาพระจันทร์ของตัวเอง ว่าแท้ที่จริงแล้วพระจันทร์ของฉันอยู่ที่ไหน..?!!
หรือโลกอาจจะมีดวงจันทร์มากกว่าหนึ่งดวงก็ได้นะ….
เปีดทีวีเพื่อดูสารคดี..
ชึ่งสารคดีที่ฉันได้ดูเค้าพูดถึงดวงจันทร์หลายอย่างเหมือนที่ครูพูดในห้องเรียนนั่นแหละ แต่สิ่งที่เห็นในวันนั้นคือมันทำให้ฉันรู้ว่าพระจันทร์ที่ฉันคิด กับตัวจริงที่เห็นในทีวีไม่เหมือนกันทำไมพอดูใกล้ๆแล้วมีหลุมดำเยอะจัง มีรอยอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด พื้นผิวที่ไม่เรียบเนียนไม่เหมือนดวงจันทร์ที่ฉันจินตนาการเอาไว้ชะเลย ..
'พระจันทร์ยังอยู่ที่เดิม แต่แค่มองไม่เห็นเป็นบางเวลา '
หลายๆปีที่ผ่านมานาชาได้ค้นพบดาวเคราะห์ที่คาดว่าจะเป็นดวงจันทร์ ดวงที่สอง-สามของโลก แต่แล้วดาวเคราะห์เหล่านั้นก็ได้หลุดออกจากวงโครจรไปชะอย่างงั้น แต่ยังคงมีสิ่งหนึ่งที่มันไม่เคยเปลี่ยนก็คือ ดวงจันทร์ดวงเดิมที่เราเห็นอยู่ทุกวัน ไม่เคยหายไป ยังคงอยู่ในวงโคจร ยังคงหมุนรอบโลกตลอดมา
จนถึงวันนี้พระจันทร์ของฉันในเมื่อก่อนและตอนนี้ไม่เหมือนกันเสียแล้วชึ่งตอนเด็กๆที่ฉันชอบพระจันทร์เพราะมันมีหลายรูปร่าง มองดูยังไงก็ไม่เบื่อแถมสวยอีกต่างหาก ฉันคิดแค่นั้น แต่ตอนนี้ฉันกลับมองว่า พระจันทร์ก็เหมือนกัับคนเรานั่นแหละ มีทั้งด้านใกล้ที่สวยงามให้เราเห็นและ ด้านไกลช่างลึกลับที่เราไม่รู้จัก ชึ่งคนเราส่วนมากจะแสดงแค่ด้านที่ดีออกไป และ จะช่อนด้านมืด หรือ dark-side ของตัวเองเอาไว้ไม่แสดงออกให้ใครรับรู้….
พระจันร์ดวงเดียวที่เรามองด้วยกันกลับให้อะไรมากมายแก่เรา ในมุมที่ต่างกันออกไปในเชิงความหมาย
เวลาที่ฉันมองพระจันทร์ทุกครั้งฉันจะนึกถึงตัวเองที่อยู่ต่อหน้ากระจก
เพราะพระจันทร์เปรียบเสมือนเงาสะท้อนความคิด และ การกระทำของฉัน พระจันทร์ทำให้ฉันได้เข้าใจในตัวเอง และ ผู้คนมากขึ้น เข้าใจโลก เข้าใจความรู้สึก ต่างๆที่ช่อนอยู่ภายในส่วนลึก และด้านมืดของตัวเอง
สำหรับฉันพระจันทร์ทำให้ฉันได้รู้ว่า ทุกๆอย่างล้วนมีสองด้านเสมอ ไม่มีอะไรสมบูณร์แบบ และเราก็ไม่ได้สมบูณร์แบบแต่เราสมบูณร์แบบในแบบของเราได้ด้วยการยอมรับในความไม่สมบูณร์แบบ ของตัวเรา.
‘บางครั้งเราก็มัวแต่มองหาดวงดาวที่สว่างที่สุดจนบางครั้งก็ลืมไปว่าตัวเราเนี่ยแหละคือดวงจันทร์ ‘
ความลับ ความรู้สึก และ ความฝันของฉันมีแค่พระจันทร์เท่านั้นที่รู้ ..
ใช่ฉันได้คำตอบแล้วล่ะ ว่าดวงจันทร์ของฉันอยู่ที่ไหน..:)
' She was like the moon
part of her was always hidden away . '
Story by from the moon
The last story for the last 2017 ?
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in