มันก็แค่รู้สึกว่าอยากออกห่างจากผู้คนรอบตัว อยากอยู่เงียบๆคนเดียว รู้สึกตัวอีกทีก็กลายเป็นเหมือนว่าเราทำตัวออกห่างคนที่เรารู้จักไปหมดเลย มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เราแค่อยากอยู่ของเราคนเดียว นั่งทบทวนสิ่งที่ได้ทำลงในแต่ละวัน เราแค่อยากย้อนกลับไปคิดถึงเรื่องต่างๆ เราทำตัวไม่ถูกเวลาที่มีคนมาพูดว่า เป็นอะไร? มึงเปลี่ยนไปนะรู้ตัวป่ะ? เราไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี มันอึดอัดนะเวลาที่รู้สึกแบบนี้ การที่ต้องมานั่งคิดว่าจะตอบอะไรกลับไปให้อีกฝ่ายโอเค บางทีก็คิดว่าเราไม่เข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่าย ไม่รู้เพราะอะไร ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

            

            มันเหมือนว่าเรารู้สึกผิดหวังกับตัวเอง ไม่มั่นใจในคำตอบที่เลือก อยากย้อนกลับไปแก้สิ่งที่มันผ่านไปแล้ว บางครั้งก็อยากทำอะไรให้มันเป็นรูปเป็นร่างอย่างที่หวัง แต่ผลลัพธ์มันกลับไปเป็นคนละอย่างที่หวังแถมยังแย่กว่าที่หวังไว้อีก เรารู้นะว่ามาคิดแบบนี้มันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก จริงๆเรื่องอะไรแบบนี้เราก็เคยเจอตั้งหลายรอบไม่ใช่ว่าพึ่งเคยเจอ เรารู้สึกว่าพอรู้สึกไม่สบายใจกับอะไรแบบนี้ เรามักจะต้องการพื้นที่สำหรับตัวเองเวลาที่รู้สึกแบบนี้ เก็บตัวที่บ้าน นั่งทบทวนสิ่งที่ทำลงไป พอทำแบบนี้สักวันสองวันเราก็จะรู้สึกดีขึ้นมาเอง แต่มันก็กลับมาคิดถึงเรื่องอะไรแบบนี้ตลอดไม่รู้ทำไม

              

  สุดท้ายทุกครั้งที่เกิดอะไรแบบนี้ขึ้น เราก็ได้แต่มานั่งทุกข์ใจว่าทำไมเรื่องแบบนี้

มันถึงเกิดขึ้นกับเราเสมอ มันอึดอัด มันไม่สบายใจ 

อยากหนีออกไปให้ไกลเท่าที่จะทำได้ 

อยากนอนฟังเพลงเงียบๆคนเดียว