เป็นการรีวิวเล่ม 1 จาก 10เล่มจบ
แนวเรื่อง
- แฟนตาซี ยุทธภพ ภูตผีปีศาจ อาคมมายา
- เริ่มต้นจากความเกลียดชัง ผูกพันธ์จากการมีอะไรกันอย่างยาวนาน กลับมาอีกครั้งก็ยังชินกับการที่อีกฝ่ายเป็นของตัวเอง
ก็คือหลังจากขึ้นเป็นราชันแล้วก็คิดล้างอาจารย์ต่อ ไปมาไม่เหลือใครนอกจากอาจารย์ที่อยู่ข้างกาย
- พระเอกในอดีตบอกได้คำเดียวว่า เหี้-มากกก สุดๆ แต่ก็เป็นการเล่าแบบตัดตอนมาเล็กน้อย เน้นที่ปัจจุบันย้อนมาเกิดใหม่แล้วมากกว่า
เหี้-ขนาดไหนอะ อหหหหหห สงสารฉู่หว่านหนิงมากกก
- โมเม้นต์ที่หวีดเยอะมันเป็นแบบว่าเพราะไม่รู้จะลงเอยกันยังไง พอมีโมเม้นก็เลยเหมือนมันทำให้ฉันคิด และฉันไปไกลมากก
- ที่เห็นwarningเยอะมันก็ใช่จริงแหละ แต่ก็ยังมีตอนที่อ่านแล้วฮาอยู่เด้อ ไม่ใช่ว่าหนักหนาไปหมด
ใครไม่ขำ ฉันขำ ฉันวนอ่านตอนนี้หลายครั้งเพื่อมาขำ 55555 ฟู่ป่านเหมือนเป็นแมลงตัวเล็กแต่ชอบขนหิน
ตัวละคร
ฉู่หว่านหนิง
- AKA อาวุโสอวี้เหิง, หว่านเยี่ยอวี้เหิง เป๋ยโต่วเซียนจุน
- เป็นอาจารย์ของโม่หราน
- นิสัยเย็นชา โดดเดี่ยว ไม่ค่อยพูดจา ไม่ชอบให้ใครมาสงสาร
- วาจาเชือดเฉือน ปากแข็งแต่ใจดี มีเหตุผลในการกระทำ
- ทำงานบ้าน ทำอาหารไม่เป็น เรียกได้ว่าสกิลติดลบ
เก่งทุกอย่างยกเว้นงานในบ้าน
- 1ใน3เทพศัสตรา ชื่อ เทียนเวิ่น เป็นแส้หลิ่ว
โม่หร่าน, โม่เวยอวี่
- AKA ท่าเซียนจวิน, ท่าเซียนตี้จวิน
- ราชันแห่งโลกบำเพ็ญเพียร
- เป็นคนกวนตีน และลามกมาก
กวนตีนมากกกก จะหลุดขำหลายรอบเพราะเรื่องแบบนี้แหละ
- ชาติก่อนจิตใจโหดเหี้ยม เรียกง่ายๆว่าชั่วสุด
- เกิดมาแบบยากลำบากก่อนจะมารู้ว่าเป็นหลานของประมุขเขาเซียเสิ่น
- ทำอาหารเก่ง
ซือเม่ย, ซื่อหมิงจิ้ง
- ศิษย์ของฉู่หว่านหนิง
- คนที่โม่หรานแอบชอบแล้วคือทะนุถนอมมากไม่แตะต้องใดๆ เรียกได้ว่าเทิดไว้บนหัว
- ชาติก่อนตายในอ้อมกอดโม่หราน
- หน้าตา ผิวพรรณ จิตใจดี
- ทำอาหารอร่อย ชอบรสชาติเดียวกับโม่หราน
เซวียเหมิง
- AKA บุตรรักของสวรรค์, เหมิงเหมิง(โม่หร่านเคยเรียกแบบว่ากวนตีนใส่)
- ศิษย์ของฉู่หว่านหนิง
- ลูกของประมุขยอดเขาสื่อเซิง
- อายุน้อยกว่าโม่หราน
- คนลับฝีปากมือวางอันดับกับโม่หราน
เม้าท์
- ตอนแรกก็กล้าๆกลัวนะที่จะอ่านเพราะเห็นwarningแบบว่าเป็นหน้า แต่พออ่านไปแล้วก็โอเคเล่มนี้ยังไม่ได้ขนาดนั้น ยังแบบว่าถ้าอ่าน S.C.I. ได้ เรื่องนี้ก็สบายอะ เรื่องนั้นหนักกว่า เรื่องนี้มันหนักตอนที่เป็นชาติที่แล้วของโม่หร่าน ส่วนชาตินี้ที่หนักคือความคิดแหละเพราะตอนนี้คิดได้อย่างเดียว พูดออกมาไม่ได้เดียวโดนฉู่หว่านหนิงฟาดแน่นอน
- ชอบตอนไปปราบปีศาจนะ สนุกดี คิดว่าคงมีมาเรื่อยๆ อย่างตอนวิวาห์มรณะในเล่มนี้ก็สนุก แล้วตอนท้ายก็ค้างจ้ะแม่ กำลังจะไปตามหาตัวคนร้ายพอดีแบบว่าเพิ่งออกจากกลลวงได้ ค้างมาก
- ความโมเม้นมีมาเรื่อยๆระหว่างฉู่หว่านหนิงกับโม่หร่าน แบบว่าฉู่หว่านหนิงเป็นคนละเอียดนะแบบดูแลศิษย์ดี เสียที่ไม่ชอบพูดแบบว่ารู้สึกอะไรก็ไม่พูด หิวก็ไม่พูด เป็นคนเก็บทุกอย่าง นิแลหะที่ทำให้คนอ่านสงสารอยากกอดปลอบ ด้วยความที่แบบบรรยายว่าโดดเดี่ยวมาก แต่โม่หร่านก็จะแบบมาให้เอ๊ะ! ยังไงตลอด ถ้าอ่านเนื้อเรื่อง+สปอยข้างล่างจะบอกได้ว่ามันไม่ถึงครึ่งที่มีโมเม้น
- ส่วนทางซือเม่ยที่เป็นคนที่โม่หร่านชอบก็ต้องลุ้นต่อไปว่าจะเป็นไปทางไหน
- เรื่องไปปราบผีหรือเรื่องที่เจอต่างๆ วิธีการสังเวยหรือสะสมบุญเหมือนจะมีแต่เรื่องกามๆทั้งนั้นเลย 555 ถ้าใครไม่โอเคคงต้องกดผ่านเลย เพราะคิดว่าคงมีตลอด ละโม่หร่านมันกามจริง โดยสันดารแหละดูท่า
เนื้อเรื่อง + สปอย
เปิดเรื่องมาเป็นชาติที่โม่หร่านได้เป็นราชันโลกบำเพ็ญเพียร ฆ่าล้างทุกคนที่ขวางแล้วขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดทำให้หลายคนถือความยุติธรรมอยากจะโค่นล้มก็รวมตัวกันไปเขาสื่อเซิง โดยไม่รู้ว่าทางโม่หรานที่กำลังจะลงนรกกินยาพิษให้ตายจากความอ้างว้างน่าเบื่อหน่าย พอมาถึงเชิงเขาก็ไม่มีใครขึ้นไปเพราะไม่มีความกล้าพอสุดท้ายเซวียเหมิงที่อยู่ในกลุ่มคนเหล่านี้ทนไม่ไหวเพราะกะจะไปช่วยอาจารย์ตัวเอง(ฉู่หว่านหนิงที่ถูกจับตัวไป)ก็เลยขึ้นไปหาโม่หรานคนเดียว พอไปถึงก็ได้รู้ว่าอาจารย์ได้ตายไปแล้วแน่นอนว่าฝีมือโม่หราน แต่ร่างของอาจารย์ยังอยู่ตราบเท่าที่โม่หรานยังไม่ตายเพราะคงสภาพด้วยพลังวิญญาณของโม่หรานอยู่ และสุดท้ายก็แหลกสลายตามโม่หร่านไป
จบชีวิตตอนอายุ32ปี
เกิดใหม่อีกครั้งได้ย้อนกลับมาช่วงอายุ16ปี เป็นช่วงที่โม่หร่านได้มาอยู่กับลุงที่สำนักแล้ว ก็ตื่นมาอยู่ในหอนางโลมซึ่งอยู่กับนายโลมคนที่ชาติก่อนหลงมากแต่มาครั้งนี้จะคิดอยากจะเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่างความหวังอย่งหนึ่งเลยคือไม่ให้ซือเม่ยคนที่ตัวเองชอบมากต้องตาย ส่วนทางนายโลมคนนี้ชาติก่อนคือทำอะไรกันไว้เยอะทางโม่หรานก็เลยขโมยของเป็นการแก้เผ็ดสุดท้ายนายโลมคนนั้นก็มาฟ้องความจริงเปิดเผยก็เป็นการทำผิดกฎสำนักก็โดนโบยหลังแดงกันไป เรื่องขำคือตอนแรกโม่หรานไม่ยอมรับว่าขโมยของมาจนฉู่หว่านหนิงเอาเทียนเวิ่นรัด(โดนรัดคือต้องพูดความจริง)ก็เลยบอกไป แล้วไปมามีการไปหลุดตอบว่า "ข้าจะเอาเจ้าให้ตาย" ก็คือหลุดปากพูดความจริงต่อหน้าอาจารย์ไงแบบแค้นเร่ื่องในอดีตมาก ชาติก่อนชั่วมากคิดทำอย่างนั้นจริงแต่มาครั้งนี้ก็คิดแต่ในใจไม่พูดพอโดนเทียนเวิ่นรัดเลยพูด ทีนี้
ฉู่หว่านหนิงก็เลยคิดว่าเทียนเวิ่นพัง error
ต่อมาก็ได้รับภารกิจกำจัดปีศาจที่ตำบลไฉ่เตี๋ย เป็นการว่าจ้างจากตระกูลเฉิน ตระกูลร่ำรวยที่ค้าขายแป้งร่ำ เพราะภารกิจนี้แหละทำให้โม่หรานได้จูบกับซือเม่ยในชาติที่แล้ว มารอบนี้เลยกะจัดเต็ม เรื่องภารกิจได้ไปสืบจนได้ความว่าตระกูลนี้ได้ไปซื้อที่ทางไว้แต่สุดท้ายเหมือนโดนอะไรบ้างอย่างเล่นงานจนทำให้คนในบ้านค่อยๆทยอยตายไปที่ละคน ซึ่งเรื่องราวมันก็ได้ไปเกี่ยวพันกับประเพณีของหมู่บ้านที่ว่าจัดงานแต่งงานระหว่างผีกับผีที่สืบทอดกันมายาวนาน
ตอนไปสืบคนเหล่าอาจารย์และลูกศิษย์ก็ได้หลุดเข้าไปในแดนมายาโม่หรานจำได้นี้เป็นที่ที่ได้จูบกับซือเม่ยแต่มารอบนี้โม่หร่านดั้นไปจูบกับฉู่หว่านหนิง จริงๆแล้วแดนมายาอะมีพลังลวงจิตมันทำให้คนที่ได้เจอจะกลายเป็นคนที่อยากเจอมากที่สุด ซึ่งก็กลายเป็นว่าตกลงชาติก่อนโม่หรานจูบใครจริงๆแล้วอะ??? ทางฉู่หว่านหนิงเลยเอามีดจิ้มให้โม่หร่านเป็นแผลจะได้ไม่เคลิ้มไปกับพลังลวงจิต
ใครไม่ขำ กุขำอีกละจ้า 55555 ภาพแวบมาคือหน้าตายมาก
พอเข้ามาก็ได้ไปเจอกับงานแต่งของสามีภรรยาผีแล้วก็ไปเห็นซือเม่ยที่ไม่มีสติที่เดินอยู่ในขบวนผีด้วยก็เลยต้องตามน้ำไป
ไปมาก็ถูกจับแต่งตัวชุดแดงแต่งงานเข้าแถว
ความฮาคือโม่หร่านไปเข้าแถวสามีแล้วพอเห็นซือเม่ยที่อยู่แถวภรรยาไม่ได้อยู่ลำดับคู่กันเลยสลับกับคนข้างหน้า ส่วนทางฉู่หว่านหนิงที่มีซือเม่ยอยู่ข้างหน้าด้วยความอาจารย์ก็เลยเป็นห่วงไม่รู้ข้างหน้าจะเจออะไรเลยสลับกับซือเม่ย สุดท้ายโป๊ะไปเจอกัน 555
โม่หร่านผิดหวังขั้นสุด ต่อจากนั้นก็เป็นการทำพิธีแต่งงาน รวมถึงเข้าหอด้วยซึ่งเป็นการนอนลงไปในโลงศพแล้วโลงก็แคบไง ผู้ชายสองคนก็จะเบียดๆหน่อยแล้วโลงก็จะลำเลียงไปทำพิธีอย่างอื่นระหว่างทางก็จะแบบตึงตังหน่อยทางเดินไม่ราบเรียบ ทางโม่หรานก็คือเจ็บแผลที่หลังเพราะโดนโบยมาฉู่หว่านหนิงก็เลยเอามือกันให้(โม่หร่านยังตัวเล็กกว่าฉู่หว่านหนิง) พอมาถึงลานพิธีอีกที่ก็เลยได้รู้ว่าผีเจ้าภาพจะได้รับส่วนบุญจากการที่ผีมีอะไรกันแล้วถึงจุดสุดยอดอะ ก็เลยจัดงานวิวาห์ผีไง ฉู่หว่านหนิงคนดีที่1 ใครว่าเป็นคนเย็นชา ส่วนโม่หร่านก็ตอแหลที่1 หมั่นไส้
กลับไปเรื่องตระกูลเฉินฉู่หว่านหนิงก็ได้ไปเค้นคอเอาจนได้รู้ความจริงที่ว่าบ้านนี้ความจริงแล้วเคยจนมาก่อนแต่ไปปลอกลอกเอาลูกสาวข้างบ้านกับสูตรแป้งร่ำมาแต่งเข้ากับลูกชายคนโตที่จริงๆแล้วรักชอบพอกันแต่ไม่ได้มีการจัดงานให้รับรู้ กิจการแป้งร่ำก็ใหญ่โตร่ำรวยจนไปแตะตาลูกสาวนายอำเภอเข้าก็ทำให้คุณนายอยากให้ลูกชายแต่งกับคนนู่นเลยหาแผนกำจัดลูกสะใภ้คนปัจจุบันออก ไปมาลูกคนนี้ก็ตาย แล้วดั้นไปตายที่ศาลผีเจ้าภาพ ตอนแรกก็ไม่แค้นอะไรแต่ผีเจ้าภาพบอกเจ็ดวันจะให้มาดูอีกทีกลายเป็นว่าพอไปบ้านก็เห็นงานแต่งเลยแค้นดิ ก็เลยอยากให้ตายกันหมด เป็นที่มาของการว่าจ้างนี้ แล้วพอรู้ความจริงฉู่หว่านหนิงคือขึ้นมากกก เลยตีผู้ว่าจ้างซะเลยแบบตัวเองเป็นคนผิดแต่บอกไม่ได้ทำอะไรเลย หลังจากตีเสร็จก็เลยบอกวิธีแก้กันไป
กลับจากภารกิจฉู่หว่านหนิงเลยไปรับโทษที่ทำผิดกฎสำนักว่าด้วยเรื่องไปทำร้ายผู้ว่าจ้างแล้วคือโทษหนักมากก ศิษย์ธรรมดามีตาย คนที่จะทำโทษจริงๆก็ไม่อยากทำเพราะเหมือนตั้งกฏเอาไว้ขู่ศิษย์มากกว่าแต่ฉู่หว่านหนิงคิดว่าก็ต้องทำตามกฎแหละถึงเป็นอาจารย์ก็ไม่เว้น เลยโดนไป200ไม้ หลังแดงโชกเลือด แล้วคือมีโมเม้นจ้า นอกจากโบยแล้วยังต้องไปทำความสะอาดสะพานไน่เหอด้วย ตอนนั้นเป็นวันที่ฝนตกฉู่หว่านหนิงก็เลยกางข่ายอาคมให้ศิษย์ที่กำลังจะกลับไม่ต้องตากฝนเพราะไม่มีใครพกร่ม ก็แอบๆทำแหละไม่มีใครรู้ แต่คนที่รู้เป็นโม่หร่านที่กางร่มอยู่ ก็เลยเอาร่มให้ฉู่หว่านหนิงเพราะรู้ว่าถ้าจะกลับฉู่หว่านหนิงไม่กางข่ายอาคมให้ตัวเองหรอก ส่วนทางโม่หร่านก็ขอให้ฉู่หว่านหนิงกางข่ายอาคมให้ตัวเองแทน
แล้วก็มีตอนที่โม่หร่านถูกใช้ให้ไปเอายาให้ฉู่หว่านหนิงก็เป็นยารักษาแผลที่ถูกโบย แล้วบังเอิญไปทำลายพิธีกรรมการรักษาของฉู่หว่านหนิงกลายเป็นอาการหนักทรุดเลยไม่รู้สึกตัว ก็เลยต้องดูแลป้อนยาันแผลให้ใหม่ แล้วยาที่ป้อนก็ขมชาติก่อนก็อยู่ด้วยกัน(ตอนที่ไปข่มแหงเขานะแหละ)เลยรู้ว่าไม่ชอบยาขมก็พกลูกอมไปด้วย ตอนจะกลับก็ยึกยักหลายที ก็เป็นห่วงนั้นแหละเจ้าลูกหมา สุดท้ายจนใจเห็นฉู่หว่านหนิงถีบผ้าห่มก็เลยเฝ้าซะเลย ไปมานอนเตียงเดียวกัน แถมตอนเช้าคือฉู่หว่านหนิงตื่นก่อนโม่หร่านมีการแบบลูบหัวอาจารย์ไปอีก โอ้โหหหหหห
ไม่น่าละทำไมถึงเป็นฮัสกี้ ก็หมาจริงๆนิหว่า 555
หลังจากที่จบการลงโทษ ฉู่หว่านหนิงเลยจะให้ศิษย์ไปเรียกอาวุธตัวเองที่ยอดเขาซวี่อิ้ง(ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของโลกบำเพ็ญเพียรระดับสูง) ระหว่างการเดินทางก็จะมีการพักค้างคืนแล้วไป4คนจะจอง4ห้อง แต่ยังเอิญวันนั้นมีว่างแค่2ห้องกลายเป็นว่าต้องนอนเป็นคู่ ก็เหมือนจะไม่มีปัญหานะเพราะว่าโม่หร่านก็อยากนอนกับซือเม่ยอยู่แล้ว แต่พอฉู่หว่านหนิงได้ออกปากว่าจะนอนกับเซวียเหมิงเท่านั้นแหละ โม่หร่านมีอาการทันที แบบว่าอะไรวะ ทำไม แล้วทีนี้นางก็นั่งมองผนังเลยนั่งฟังห้องข้างๆ ปรากฎว่ามีเสียงประหลาดแบบโอดโอย ก็ตามเลยว่าทำอะไรกัน สรุปทำแผลให้อาจารย์อยู่ไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่า 5555
พอขึ้นเขาจะไปสระเจินเฉิงเรียกอาวุธก็มีเรื่องละเมื่อโม่หร่านกะจะไปเอาดาบที่ตัวเองได้ ก็ได้อะแหละปกติ แต่ที่หนักคือสัตว์อสูรที่เอามาให้บอกว่าร่างนี้เหมือนมีสองวิญญาณเป็นตราประทับอยู่ก็คือของฉู่หว่านหนิงกับซือเม่ย ที่เป็นซือเม่ยโม่หร่านก็ยังพอเข้าใจได้เพราะว่าเป็นคนที่ตัวเองชอบ แต่ฉู่หว่านหนิงนิมายังไง เกลียดซะด้วยซ้ำนะความจริง ไปๆมาๆก็มี"โกวเฉินซ่างกง"คนที่ควบคุมอาวุธในสระขึ้นมาเชิญโม่หร่านลงไปเลือกของใต้บาดาล โม่หร่านเลยต่อรองเอาทุกคนไปเลือกด้วยเพราะคนแรกที่มาลองคือซือเม่ยแต่ไม่ได้อาวุธกลับไป พอลงไปเลือกโม่หร่านก็ไม่ได้อะไรถูกใจสักอย่าง ไปมาก็จับจุดได้ว่าโม่หร่านอาจจะถูกกับแก่นวิญญาณธาตุไม้ โกวเฉินซ่างกงเลยเรียกซ่างเสิน เซียนจิ้งจอกมา จิ้งจอกก็ให้ของไปเป็นกล่องที่ชื่อ"หวนคะนึงชั่วกาล" วิธีเปิดมี2วิธี
- คนเปิดต้องเป็นคนที่โม่หร่านรักมาก และคนนั้นต้องรักจริงใจซื่อสัตย์ต่อโม่หร่านเช่นกัน
- มีโอกาสแค่ครั้งเดียวในการเปิด
แน่นอนว่าโม่หร่านกะให้ซื่อเม่ยเปิดก็เลยไม่ได้หวั่นวิตกอะไร พอเอามาให้ตอนแรกจับไปก็ไม่ได้มีทีท่าจะเปิดก็คิดว่าเป็นเพราะถุงมือที่ใส่อยู่ แต่ไปมาฉู่หว่านหนิงหยิบกล่องไปแล้วดั้นสลักคลายซะง้้น โม่หร่านเป็นงง คือเหตุผลในการเปิดไม่มีใครรู้นะนอกจากจิ้งจอกกับโม่หร่านสองคน แล้วพอเปิดขึ้นมาก็เป็นหนักเข้าไปอีกเมื่อเจอแส้หลิ่วที่เหมือนของฉู่หว่านหนิง แล้วโม่หร่านก็ดั้นไปสบถเข้าให้โดยที่ไม่รู้ว่าคำนั้นกลายเป็นชื่อของอาวุธเหมือนเทียนเวิ่น แล้วชื่อแส้หลิ่วของโม่หร่านก็กลายเป็น "อ้าก! บ้าบอ(เจี้ยนกุ่ย)" ไปซะอย่างนั้น
อย่าให้หวนคะนึงชั่วกาล พาลแต่จะหักหลิ่ว
ปมเล็กๆให้กลับไปคิด
แล้วคืนนั้นก็มีเรื่องเมื่อทุกคนถูกลักตัวไปขัง ทางโม่หร่านก็คือเป็นเป้าหมายสุดๆมีการเอาคนมานอนด้วยบอกว่าเป็นคนที่หมายตาแล้วคนนั้นก็คือห่อไว้เนื้อตัวเปลือยเปล่าแหละ เปิดมาก็คงคิดว่าเป็นซือเม่ยแน่ๆ แต่กลายเป็นซือ...จุน ร่างกายเปลือยเปล่าจริงแต่มีรอยรักทั่วทั้งบนล่าง ก็คือโมโหมากกก ซือจุนเป็นของข้าผู้เดียว ใครมันทำ แต่สุดท้ายก็ตื่นมาพบความจริงเมื่อ ฉู่หว่านหนิงมาปลุกบอกว่าความจริงแล้วถูกหลอกกันทั้งหมด
ทุกอย่างเป็นกลลวงที่ชื่อกลหมากเจินหลง เป็นสิ่งที่คนร้ายควบคุมทุกอย่างให้เป็นไปตามต้องการ โกวเฉินซ่างกงเป็นตัวปลอม ส่วนคนที่เปิดเผยรายละเอียดก็คือต้นหลิ่วต้นใหญ่ที่เป็นที่เก็บคลังสมบัตินั่นแหละ ก็บำเพ็ญเพียรจนได้ร่างมนุษย์ชื่อไจซินหลิ่ว มาขอความช่วยเหลือจากฉู่หว่านหนิงเพราะไม่อยากช่วยคนชั่วก่อกรรมอีกแล้ว ตัวเองก็ถูกบังคับนั้นแแหละ แล้วอีกอย่างไจซินหลิ่วก็ใกล้หมดอายุไขแล้ว ทางคนร้ายก็ไม่ยอมให้ตายเลยกะหาพลังวิญญาณมาสังเวย พอดีมาเจอโม่หร่านที่มีพลังแก่นวิญญาณธาตุไม้เหมือนกับไจซินหลิ่วเลยจะให้สังเวยแล้วเครื่องสังเวยก็คือตัณหา เป็นเหตุผลที่เอาโม่หร่านไม่ได้เอา
ฉู่หว่านหนิงที่แก่นธาตุเหมือนกัน เพราะต้องเอาเด็กหนุ่มวัยคึกคะนองผลที่ได้มันจะสดใหม่มากกว่า
จบเล่ม 1 ค้างมากแม่!!!!!
**เสริม
ว่ากันว่าโกวเฉินซ่างกง(ตัวจริง)ได้เอากิ่งหลิ่วลงมาจากสวรรค์3กิ่ง แล้วนั่นก็กลายเป็น เทียนเวิ่น
เจี้ยนกุ่ย และต้นหลิ่วโบราณไจซินหลิ่ว
เรื่องที่โม่หร่านทำกับฉู่หว่านหนิงเมื่อชาติที่แล้วก็คือ
- สังหารท่าไม้ตาย
- บีบบังคับให้เสพสม
- ให้อาจารย์มอบกราบแทบเท้า?
ใครว่าฉู่หว่านหนิงไม่คิด ใจไม่สั่น แหม่ ตั้งแต่เล่มแรกอะแม่
อันนี้คือตอนเลือกอาจารย์ตอนจะเข้าสำนักเลย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in