เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#รีวิวนิยายวายKK.
รีวิว+สปอย | #อร่อยล้นวัง 3เล่มจบ
  • ทาสแมวต้องชอบ เมื่อวังหลวงที่ใหญ่โตแท้จริงแล้วเป็นที่อยู่ของฝูงแมวฝูงหนึ่ง


    ทาสแมวต้องชอบมากๆๆๆๆ เพราะคุณท่านช่างเอาแต่ใจแต่ถึงยังไงก็รักทาสมากนะ 55 ทั้งรักทั้งหลงทั้งห่วงทั้งเปย์


    โทนเรื่อง : เหล่าแมว อาหาร ปลาพิศดาร วังหลวง ฮ่องเต้ การผจญภัย ไม่ดราม่ามีแต่น่ารัก


    ตัวละครหลัก
    ซูอวี้ - นายเอก
    • มาเกิดใหม่
    • อดีตเป็นเชฟ ปัจจุบันอยากเปิดร้านอาหารแต่ไม่มีงบจนได้มาเจอแมวขนทองที่เป็นเหมือนตัวนำโชค
    • ในอดีตอยากเลี้ยงสัตว์มาตลอด มาครั้งนี้ก็คือสมใจอยากเมื่อได้เจอเหล่าแมว
    • ก็คือน่ารัก ตามใจนายท่านแมวมากแค่เห็นนายท่านเลียปากก็คือประเคนอาหาร

    อันหงเช่อ, ฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน, เจี้ยงจือร์ - พระเอก
    • เป็นนายท่านแมวที่เอาแต่ใจมากกบวกกับที่เป็นฮ่องเต้ไปอีกก็คือหนัก
    • รักอาหารที่มีน้ำจิ้มมีรสชาติ รักอาหารทะเล
    • รักคนทำอาหารอร่อย ก็ไม่ได้รักมากหรอกแค่ต้องเป็นของเจิ้นคนเดียว ห้ามใครหน้าไหน หวงคนทำหวงอาหารที่คนนี้ทำด้วย
    คนขี้เขินอะนะ วาจาเราะร้ายแต่อย่าได้มองหูนะ ตอนพูดหวานก็คือหูแดงงง
    • บุคลิกขี้เกียจตัวมีขน ตำแหน่งฮ่องเต้เป็นความผิดพลาดของขนที่ดั้นเกิดมามีสีทองเลยต้องรับหน้าที่ไปโดยปริยาย
    • มีพี่ชายอยู่ 1 เป็นแมวดำที่บ้าพลังและวอนโดนทีน ฮามาก


    เม้าท์
    • บอกย้ำอีกทีว่าทาสแมวต้องอ่าน เหล่าแมวๆมีเยอะมากไม่หวาดไม่ไหว น่ารักจริงๆ
    • สภาพร่างกายก็คือต้องอิ่มนะก่อนจะเริ่มอ่าน เพราะอ่านไปหิวไปก็คือลำบาก อาหารเยอะ นายเอกทำอาหารอร่อย
    • ไม่มีดราม่า อ่านง่ายสุดๆ เป็นฟิลกู้ดเลยก็ว่าได้ แต่ก็ยังมีแบบผจญภัยน่าตื่นเต้นตอนเล่มท้ายอีก


    เนื้อเรื่อง
              อันห่งเช่อหนีออกจากวังเจอซูอวี้ก็เลยติดหนึบเพราะทำอาหารอร่อย ก็เป็นแมวประหลาดที่ชอบกินอาหารที่จิ้มน้ำจิ้มนายเอกเลยตั้งชื่อให้ว่าเจียงจื้อร์ โดยหารู้ไม่ว่าที่แท้จริงแล้วแมวขนทองนั้นเป็นฮ่องเต้ ก็เรียกได้ว่าติดหนึบซูอวี้จริงๆงานการไม่ทำคนในวังที่รู้ว่าแปลงเป็นแมวได้ก็ตามหาตัวไม่ได้ แต่ก็เข้าใจนะว่าฮ่องเต้ยังร่างกายยังไม่สเถียรเดี๋ยวก็แปลงเป็นแมวบ้างคนบ้างควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่ความจริงก็คือ...เกเรหนีงาน 555 

              ซูอวี้มีความฝันที่อยากจะตั้งร้านอาหารเพราะอดีตร่างเดิมเป็นเชฟแล้วก็ได้ลู่ทางเพราะทางตระกูลมีร้านอาหารตรงถนนหลักอยู่ก็ต่อรองเอามาได้ ตอนแรกก็ทำแค่รถเข็นเพราะไม่มีตั้งก็เริ่มจากขายปลาแล้วก็ขยับขยายเป็นขายปลาหมึก ที่จริงเป็นตระกูลมีชื่อแต่ว่าข้างในกล่วง ไม่มีทรัพย์สมบัติเลยต้องเอามือบอบบางมาหากิน พอได้ร้านมาก็ไม่มีทุนทำป้ายตกแต่งทำร้านใดๆแต่ยังโชคช่วยที่มีลูกค้าคนหนึ่งให้ป้ายหยกเอาไว้ซึ่งลูกค้าคนนั้นก็เป็นน้องชายของฮ่องเต้อะแหละ 
    เจ้าน้องน่ารักมากกกก แมวอ้วนนน ชอบถูกพี่ชายแกล้ง ช่างน่าสงสาร
    เป็นโรงละครเล็กแบบฮาๆมีท้ายบท : เกิดเป็นน้องเล็กช่างน่าสงสาร
    แบบว่าเห็นแมวขนทองมาเฝ้าร้านขายปลาหมึกก็เลยได้รู้ว่าพี่ชายมาเกาะเขากินเลยได้ให้ของไว้แบบเผื่อนึกได้ก็จะช่วยเหลือกัน แล้วก็เลยได้ทางน้องชายนิแหละเป็นหุ้นส่วนใหญ่ก็ได้แบ่งกัน30:70เรื่องผลประโยชน์และแน่นอนแต่งร้านสวยเพราะเงินหนาแถมอำนาจอิทธิพลของหุ้นส่วนก็คือคับฟ้าทำให้กิจการดีรุ่งเรืองสุดๆ แต่ก็ต้องมาชะงักเมื่อมีประกาศหาคนเข้าวังหลวงแล้วคือซูอวี้ก็ต้องไปร่วมคัดเลือกด้วย

              การคัดเลือกมีทั้งชายหญิงแยกกัน ขั้นแรกก็เป็นหน้าตาฝีมือ ซูอวี้ก็เป็นแค่อย่างเดียวก็คือทำอาหารไงนางก็เลยแล่ปลาโชว์จ้าาา แบบว่าทำเอาเหล่าแมวในวังที่แปลงร่างได้ประทับใจแบบว่าก้างไม่ติดคอแน่นอน ผลที่ได้ก็คือมียอดเยี่ยมสองคนจากหลายคนที่ลงคะแนนก็คือผ่านจ้ะ(รู้เลยนะคะว่าใครให้ยอดเยี่ยม555) รอบสองเป็นไฟนอลละ เข้ายากมากเพราะต้องให้ราชครูตัดสิน ราชครูคือมีอำนาจเหนือกว่าฮ่องเต้อะเพราะเคารพกันแบบเป็นพระเจ้าเลย รอบนี้ก็เป็นให้คัดเลือกเอาของจากต่างแดนก็มีทั้งของมีค่า ของมีราคา ของแปลก ทางซูอวี้ก็ไปแตะตากับตะกร้าสานโทรมๆพอเปิดดูเท่านั้นแหละ เป็นพริก!! จิตวิญญาณเชฟเฉวนที่โหยหาพริกก็คือไฟในตาลุก กอดตะกร้าไม่ปล่อยจนได้คิวตอบคำถามว่าทำไมเลือก เลือกสิ่งนี้มีประโยชน์อะไร คนฟังก็คือไม่เก็ท จนต้องมำอาหารให้ชิม แล้วก็คือแย่งกันจ้ะ 5555 อร่อยล้นวังจริงๆ ราชครูก็เลยให้พอใช้=ผ่าน!! (พอใช้นิคือเยอะแล้วนะ ที่เหลือได้แย่ ไม่มีใครผ่านด่านนี้ได้ มีแค่ซูอวี้คนเดียว) 
    ก็คือแย่งอาหารกันไหมละ ของอร่อย ปลาเป็นสิ่งต้องห้ามถ้าได้ลองแล้วจะหยุดไม่อยู่ยิ่งฝีมือของซูอวี้ก็คือตาไปเลย อร่อยมากกก
    พอวันแต่งตั้งก็ฮือฮาอีกละ มันก็จะมีชั้นมียศแต่งตั้งเรียงกันไปแล้วฮ่องเต้ก็คือไม่มา(ในร่างคน) อ้างเอาแมวที่เจิ้นรักมาเลือกแทนนั้นก็คือเจี้ยงจือร์ ถ้าเจี้ยงจือร์วิ่งไปหาใครก็คือเลือกคนนั้นและแน่นอนจ้ะว่าไม่ต้องเรียกก็คือวิ่งหน้าตั้งไปหาซูอวี้ในใจซูอวี้ก็คือ อย่ามานะ อย่ามา 555 

    แล้วแน่นอนซูอวี้ก็ได้ตำแหน่งเฟยไปแบบงงๆเป็นตำแหน่งกลางๆอีกแค่2ขั้นก็เป็นฮองเฮาละ อารมณ์ที่ได้ประมาณอนุตอนนี้ แล้วเฟยต้องแต่งเข้าวังก็ต้องมีสินสอด แล้วทางบ้านซูอวี้ก็คือจนมากกก เงินมีไม่ถึงพันตำลึงแต่ก็ตกถังข้าวสารจ้ะเพราะฮ่องเต้คือเห่อมากก อยากได้เขามากพระราชทานของมีค่าไปจุกๆเกือบ30หีบ มากกว่าฮองเฮาคนก่อนตอนจะแต่งเข้าอีก ขนาดว่าให้คนเดียวนะเนี่ย เยอะขนาดนี้ หลงไม่รู้จะหลงยังไงแล้วววว

              เข้าวังมาฮ่องเต้ก็จะมีสุ่มพลิกป้ายแบบว่าจะไปนอนกับใคร คืนแรกก็ไม่มีพิธีอะไรมากไปหาซูอวี้เลยจ้าาา สนมคนอื่นคืออิจฉาหมั่นไส้ไปตามๆกันเพราะวันแรกก็เอาเลยคุณพี่ คนอื่นอยู่มานานไม่เห็นไปเยือน แค่ไปนอนด้วยกับเรียกมาหาก็คือว่าอิจฉาแล้วแล้วซูอวี้ได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับ”แมวที่รักของฮ่องเต้”อีก ก็คือรู้เลยค่ะว่ามาแรงแซงทางโค้งจริงๆ แค่ได้ตำแหน่งเฟยมาแต่แรกก็ว่าอลังแล้ว ตำแหน่งฮ่องเฮาจะไปไหนใกล้ละ แล้วยังมีความเอาแต่ใจอีกนะฮ่องเต้ให้ทำอาหารให้เจิ้นทุกมื้อ คนอื่นก็คิดไปสิว่าซูอวี้เอาใจ+ประจบแต่ความจริงคือแรกๆซูอวี้เอาเงินที่ตัวเองได้มาจ่ายค่าอาหารให้ฮ่องเต้ซะด้วยซ้ำแบบได้80ต่อเดือนแต่จ่ายให้ฝ่าบาทก็คือเกินอะ ทางซูอวี้คำนวณแล้วคือจะร้อง จนกรอบเลย สุดท้ายไปบอกไทเฮาก็เลยกลายเป็นได้เอาวัตถุดิบของห้องเต้มาลงครัวตัวเองเลยละแบบเยอะมากก แบบเกินกว่าที่จะกินคนเดียวหมด สบายยย

              ยัง ยังไม่พอยังมีเรื่องน่าอิจฉามากกว่านั้นที่เมื่อซูอวี้มีควาามสนิทกับท่านราชครูถึงขั้นไปหาแล้วได้เรียนด้วย ทางราชครูก็คือให้ตำราเรียนเกี่ยวกับการทำอาหารนั่นแหละ แต่Advanceที่ว่าเป็นการที่ใช่กำลังภายในด้วยและยังมีการท่องจำสัตว์น้ำที่ต่างๆที่ไม่ได้พบเจอทั่วไปอีกและนี่ก็เป็นเหตุผลหลักที่ว่าทำไมตอนคัดเลือกราชครูถึงได้ให้ซูอวี้ผ่าน แท้จริงแล้วคือเอามาเป็นมือไม้ในการทำของเซ่นไหว้ เอามาเป็นคนใช้ทำอาหารให้นั่นเอง 555 ทางซูอวี้ก็คือไม่ติดด้วยความที่เป็นเชฟอยู่แล้วพอได้เจอวัตถุดิบแปลกๆที่มีรสชาติดีก็คือตื่นเต้นน่าสนใจใช้ให้ทำอะไรก็ทำจากการที่เป็นสนมเพียงคนเดียวที่ฮ่องเต้เรียกบ่อยก็หนักหนาอยู่แล้ว ยิ่งพอมาวันเซ่นไหว้บรรพบุรุษได้ขึ้นไปทำพิธีกรรมด้วยที่เจดีย์ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งแบบกลายเป็นคนสำคัญไปอีกเพราะว่าพิธีกรรมที่จรริงจะมีเพียงสายเลือดของคนในราชวงศ์เท่านั้นที่ได้ไปกราบไหว้ แต่นี่คือได้ขึ้นไปด้วยจ้ะ

              และเป็นที่แน่นอนว่าจากนั้นซูอวี้ได้รับรู้ความลับของราชวงศ์ที่ว่าทุกคนที่เป็นอ๋องหรือองค์ชายที่อยู่ในวังล้วนมีร่างแมวเพราะว่าซูอวี้ได้ทำสัญญาโลหิตกับฮ่องเต้เลยทำให้ได้ยินเสียงความคิดของฮ่องเต้เลยกลายเป็นว่าความลับแตก แล้วก็คือเขินไงที่ผ่านมาคือเล่าทุกอย่างให้เจี้ยงจือร์ฟัง คือทุกอย่างจริงๆทั้งความลับที่ตัวเองไม่ใช่คนในภพนี้ตั่งต่างและก็ได้รับรู้ รู้จักเหล่าแมวๆตัวอื่นๆที่เคยเห็นในวังด้วยว่าใครเป็นใคร และสุดท้ายที่เซอร์ไพรส์คือมีพี่ชายมีลูกแล้วลูกก็ได้รับเลือกจากบรรพบุรุษ(คลอดมาเป็นแมว)ทำให้ได้กลายเป็นองค์ชายใหญ่ได้รับการแต่งตั้งเลยได้ลูกชายมาแบบไม่ทันตั้งตัวเพราะว่าพ่อแท้ๆก็เป็นรัชทายาทอะแหละแต่อยู่เมืองอื่นแล้วชายาก็ไม่ได้อยู่ในวังเลยต้องเอาลูกให้คนในวังเลี้ยงซูอวี้ก็เลยได้เป็นคนเลี้ยงแมวเด็กไปโดยปริยายก็คือดีใจแหละได้เลี้ยงลูกแมว แต่ฮ่องเต้ก็คือเอาออกไป!!!อยากนอนกันแค่สองคนไม่ต้องเอาอะไรมากั้น 5555

               คือแบบรักมากหลงมากบวกกับเป็นคน(ที่กลายร่างเป็นแมว)ไม่ปกติ เรื่องก็คือมีของบรรณการมาเป็นนางเงือกแบบว่าสวยมากกก ต่างคนต่างขุนนางก็คิดว่าถูกตาต้องใจแน่ๆขนาดว่ายกตำหนักที่ใหญ่ที่สุดให้ ซูอวี้ต้องตกกระป๋องแน่ๆแถมบอกยกเลิกงานแล้วยังเดินตามไปหาอีก แต่ความจริงคือที่ให้อะเป็นบ่อน้ำหน้าตำหนักคือจับโยนเลยจ้ะหนาวๆมีฝ้าน้ำแข็ง แล้วที่ไปหนะเอาซูอวี้ไปด้วย แล้วที่สนใจเพราะเป็นเงือกแหละก็สงสัยว่ากินได้ไหมน่าจะได้แหละนะเพราะข้างล่างเป็นปลานิมีหาง สัตว์อสูรยังกินได้เลยกับเงือกทำไมจะกินไม่ได้ ฮา. และพวกอ๋องก็คิดแบบนี้ทุกคน โอ้ย สงสารนางมากเข้าวังหวังได้นู่นนี้แต่ต้องมาผวาหวั่นเป็นอาหารให้พวกเหล่าแมว แล้วน้ำตานางเงือกที่ออกมาเป็นไข่มุกพวกแมวก็ชอบเล่นมากก ดังนั้นการที่มำให้นางเงือกร้องไห้เป็นความบันเทิงอย่างหนึ่ง วงวารรร
    สงสารนางงงง
    แล้วเซอร์ไพรส์ก็เกิดเมื่อนางเงือกได้หลุดปากไปว่าเคยเห็นแมวขนสีทองเหมือนฮ่องเต้แต่เห็นถึงสองตัวด้วยกัน ซึ่งแมวที่ขนสีทองนั้นมีความความหมายเดียวก็คือเป็นฮ่องเต้องค์ก่อนกับน้องชาย(หรือพี่ชาย)ที่หายตัวไปเมื่อหลายปีก่อนตอนไปปราบอสูรน้ำ กลายเป็นว่าได้มีการผจญภัยเสริมเข้ามาในเรื่องหลังจากที่นั่งกินนอนกินกันอยู่นาน ก็ออกเรือกันไปต่อสู้ระหว่างทางก็ได้แวะวังบูรพาของพี่ชายฮ่องเต้แล้วก็ได้ลูกชายที่เป็นว่าที่ฮ่องเต้องค์ต่อไปมาแบบงงๆ ลูกชายคนใหม่เพิ่มเติมคืออายุน้อยกว่าเดิมที่เพิ่งได้มา ซูอวี้ก็คือใจเหลวแหละเลี้ยงอย่างดี ทางอันห่งเช่อก็แอบหวงลูกนะ ตอนแรกจะต้องให้ลูกกลับวังไปเพราะขึ้นเรือไปด้วยมันอันตรายแบบว่ายังเด็กมากเพิ่งคลอดอะไม่รู้จะไปเจอกับอะไรแต่ก็คือตัดไม่ขาดเลยได้หิ้วไปด้วย ก็ฝ่าน้ำฝ่าหินโสโครกกันไปจนเรือแตกเพราะเจอสัตว์ใหญ่สู้ไม่ไหวแต่โชคดีที่ได้บางสิ่งบางอย่างช่วยไว้ทำให้ไปโผล่ที่เกาะที่ตามหากันแล้วก็ได้เจอฮ่องเต้องค์ก่อนกันและเหล่าแมวๆที่หายตัวไป ก็คือปาร์ตี้กันไปบนเกาะเพราะเอาซูอวี้ไปด้วยก็อิ่มอร่อยหลังจากเหล่าแมวชั้นสูงบนเกาะต้องกินแบบไหม้บ้างไม่สุกบ้าง จนกระทั่งได้รู้ความลับของเกาะที่ว่าบนเกาะนั้นมีสัตว์เทวะบรรพกาล!!

              สัตว์เทวะบรรพกาลที่อยู่บนเกาะเป็นสิ่งที่ช่วยให้เหล่าแมวและพวกวาร์ปหนีสัตว์ร้ายในท้องทะเลมาอยู่บนเกาะนี้และยังเป็นอาเทียดของเหล่าแมวๆเชื้อราชวงศ์ซึ่งที่ได้มาอยู่เกาะนี้เป็นเพราะต้องหลีกหนีจากมนุษย์เพราะว่าปกติแล้วแมวเชื้อสายราชวงศ์ปกติจะแปลงร่างเป็นคนได้เมื่ออายุครบขวบปี แต่อาเทียดนี้พอครบขวบปีก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนร่างได้ สองปีก็แล้วสามปีก็แล้วยังเปลี่ยนไม่ได้ ในสมัยนั้นที่ยังไม่มีการก่อต้งราชวงศ์ก็เป็นแค่ครอบครัวหนึ่งที่นายหญิงของบ้านคลอดลูกเป็นแมวที่เปลี่ยนร่างได้แต่พอลูกคนสุดท้องที่หลายปีก็แล้วยังเปลี่ยนร่างไม่ได้แถมยังมีร่างกายใหญ่โตเกินกว่าแมวทั่วไปเสียอีกเลยกลัวที่จะเปิดเผยตัวก็ได้หลบหนีมาอยู่ที่เกาะแห่งนี้และก็เป็นเวลาเกือบ300ปีแล้วที่อยู่บนเกาะนี้ แล้วอาเทียดก็คือแอบฮานะ ด้วยความที่เป็นแมวบนเกาะมานานก็ไม่คุ้นกับการเจอสิ่งมีชีวิตอื่นก็จะขี้อายหน่อย แต่คนอื่นก็คิดไปว่าดุร้ายมาก หยิ่งมาก ไม่อยากเข้าใกล้ใครและห้ามใครมาเข้าใกล้ แต่แรกเจอประทับใจเลยตอนซูอวี้ทำอาหารแล้วอาเทียดมาแอบมองแบบว่าอาหารกลิ่นดีมากก แล้วก็ต้องเข้าใจว่าตัวใหญ่ไงแอบมามองยังไงก็ไม่มิดหลบไม่ได้เลยทำให้เหล่าแมวและเหล่ามนุษย์ก็ยิ้มเกรง แบบว่าหิวหรอแต่อาหารน้อยอะ กลัวไม่อิ่มนะเดียวไปหามาให้เพิ่มแล้วบังเอิญเป้าหมายของวัตถุถดิบก็คืออลังการงานสร้างเป็นสัตว์น้ำที่ดุร้ายมากเอาองค์ชายเอามือเก่งไปก็ไม่ได้กลับมา แต่พออาเทียดลงมือเองก็คือแปปเดียววางตบหน้าแบบสวยๆเป็นปลาที่ตัวใหญ่แบบว่าวัวควายเลย ทางซูอวี้ก็ทำถวายจากนั้นก็เป็นการกระชับมิตรของเหล่าแมวเล็กแล้วแมวใหญ่ และก็ได้ชวนให้อาเทียดกลับไปอยู่วังด้วยเพราะอยู่นี่มันเหงาที่วังมีแมวเยอะลูกหลายเยอะแล้วยังจะได้ผลพวงไปอีกเรื่องอาหารที่เป็นสัตว์อสูรที่อร่อยแต่แหกปากเก่งถ้าเอาอาเทียดไปอยู่ใกล้จะไม่แหกปาก หนทางก็คือให้เป็นสัตว์ประจำบ้านประจำเมืองไปถ้าบังเอิญมีใครเห็น และการออกจากเกาะที่ว่ายากต้องเผชิญสัตว์ต่างๆที่ร้ายกาจจนทำให้เหล่าแมวที่หลงมาเกาะติดเกาะอยู่5ปีกว่าออกไปไม่ได้ก็กลายเป็นเรื่องไม่ยากเมื่อให้อาเทียดออกโรง กลับบ้านปลอดภัยหายห่วง


    เก็บตก แบบว่าสปอยจ้าาาาา
    บรรยากาศในวังเป็นเช่นนี้แล

    NC

    และ NC
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in