เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
This is all about Her 'Girlfriend' #FICTOBERSynthkid_
DAY - 3 : Stupid Cupid (Part3 END)
  • เอาจริงๆ ก็ไม่ค่อยชินเท่าไหร่กับการที่ต้องตัวติดกับคนแบบ 'เพอร์รี่ เอ็ดวาร์ด'




    คนที่ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนก็ถูกมอง จะนั่งลงที่ใดก็ถูกร้องทัก ถึงแม้จะไม่เก็ทเท่าไหร่ว่ามันจะอะไรกันนักหนา (ก็เห็นหน้ากันอยู่ทุกวัน -*-) แต่ฉันก็ไม่ปริปากบ่น หากแลกกับการได้อยู่ใกล้ๆ เธอ มันก็พอจะมองข้ามเรื่องไร้สาระพวกนี้ไปได้





    เราคุยกันมาได้ 3 เดือนกว่า เวลาผ่านไปเร็วจนน่าตกใจ แปลกดีที่คนตัวติดบ้านแบบฉันยอมออกไปไหนต่อไหนกับเธอแม้กระทั่งวันเสาร์อาทิตย์ ฉันใช้วันหยุดอันแสนมีค่าของฉันไปกับการได้ใช้เวลาอยู่กับเธอ โชคดีที่เพอร์รี่ไม่ใช่คนงี่เง่า เธอไม่เคยเซ้าซี้จนน่ารำคาญ ถ้าฉันบอกว่าไม่ว่าง เธอก็ไม่เคยคาดคั้นหรือเอาแต่ใจ (ซึ่งฉันชอบที่เธอเป็นแบบนี้)





    ปกติฉันเป็นคนหวงตัวพอสมควร นานๆ ทีฉันจะกอดเพื่อน ฉันยอมให้เพื่อนที่สนิทกันมากๆ เท่านั้น แตะเนื้อต้องตัว แต่กับเพอร์รี่ เธอทำให้อะไรๆ ที่ฉันเคยเป็น แปรปรวนไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ ฉันชอบสัมผัสร่างกายของเธอ บางครั้งฉันก็แอบดันตัวเองเข้าไปซุกอยู่ใต้วงแขนเธอ แอบสูดกลิ่นน้ำหอม แต่นั่นก็ไม่เท่ากลิ่นแชมพูอ่อนๆ ที่อบอวลอยู่บนเส้นผมยาวสลวยนั้น 




    นี่มันเข้าขั้นหนัก! ใช่ ฉันรู้ตัว แต่ฉันเองก็ไม่มีแฟนมาหลายปี แถมช่วงหลังๆ ก็เรียนหนัก ไม่ค่อยได้มีโอกาสออกไปพบเจอใครเท่าไหร่ ถ้าโชคชะตาเหวี่ยงคนน่ารักขนาดนี้มาหา ฉันก็อยากจะเต็มที่กับมันเสียหน่อย




    บางครั้งเพอร์รี่ก็วิเศษจนไม่น่าเชื่อ เธอรู้ว่าฉันไม่ชอบการที่ต้องปั้นหน้ายิ้มให้คนไม่รู้จัก (ซึ่งเข้ามาทักทายเพอร์รี่ตอนอยู่กับฉัน) ฉันไม่ได้เกลียดอะไรพวกเขาหรอกนะ แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แล้วก็สบตาคนไม่เก่ง เพอร์รี่เข้าใจฉันในข้อนี้ดี เธอเลยชอบพาฉันมานั่งเงียบๆ ในห้องสมุดแทน (เพราะจะไม่มีคนเข้ามาทัก) ความน่ารักคือเธอซื้อ 'สายแยกหูฟัง' เหมือนในหนังเรื่อง Begin Again มาใช้ เพราะเธออยากให้เราฟังเพลงพร้อมกันโดยที่ยังคง Quality ของเสียงเอาไว้ เธอบอกว่าทนไม่ได้เหมือนกันถ้าจะได้ยินซาวด์ในเพลงแบบกลวงๆ





    "ฉันเอาลิสต์เพลงที่ทำให้เธอมาแล้ว วันนี้เธอต้องตามใจฉัน ต้องฟังเพลย์ลิสต์ของฉันก่อน!" คนผมทองทำเสียงเจื้อยแจ้ว 




    เธอพูดเก่งตลอด ฉันเป็นคนเงียบๆ แต่ก็ชอบฟัง ฉันพยักหน้าให้เธอก่อนจะยิ้มให้ คนผมทองจึงยิ้มตาหยีก่อนจะเริ่มกดเพลงแรก เพอร์รี่ฟังเพลงคล้ายฉันอย่างน่าประหลาด เธอชอบฟังเพลงร็อคเก่าๆ ยุค 80' - 90' เพลงปัจจุบันก็ฟังบ้าง แต่ก็เป็นเพลงนอกกระแสเสียส่วนใหญ่






    เสียงดนตรีบรรเลงไปเพลงแล้วเพลงเล่า ไม่ว่าจะ Remember The First Time - Pulp , Here With Me - The Killers , Everywhere - Fleetwood Mac บางครั้งก็สุ่มเพลงป๊อปเก่าๆ ทั่วไป เช่น Eternal Flame - The Bangle หรือเพลงของ Madonna มาเป็นระยะๆ แล้วก็ต้องสะดุดเข้ากับ 'เพลงๆหนึ่ง' ฉันตกใจจนเผลอดีดตัวผึง สายหูฟังถูกดึงหลุดออกจากหูของอีกฝ่าย





    'Stupid Cupid - Mandy Moore'






    "เป็นอะไรอ่ะ" คนผมทองขมวดคิ้วเมื่อเห็นฉันมีอาการแปลกๆ 






    "ทำไมต้องเวอร์ชั่นนี้ด้วย?" ฉันช้อนตามองคนตรงหน้าด้วยความสงสัย เชื่อว่าตอนนี้คิ้วฉันขมวดปมแน่นหนายิ่งกว่าคนถามแน่นอน 





    "เอ้า ก็ชอบอ่ะ สดใสดีออก" คนผมทองหัวเราะร่า






    "รู้เปล่าว่าในลิสต์ที่เอามาให้เธอฟังวันนี้ ก็มีเพลงนี้ เวอร์ชั่นนี้ด้วยเหมือนกัน"






    "จริงเหรอ.. ทำไมต้องเพลงนี้ล่ะ" ดวงตาสีฟ้าสวยเบิกตากว้าง 






    เอาจริงๆ ฉันไม่มีคำตอบ ฉันแค่ฟังแล้วรู้สึก เหมือนมันเป็นเรื่องราวของฉัน เรื่องราวของเราสองคน แล้วฉันก็คิดถึงเพลงนี้ตลอดเวลาตั้งแต่รู้ตัวว่าตกหลุมรัก





    "ก็เป็นไปตามเนื้อเพลงแหละ" 





    คนผมทองก้มลงมามองฉัน อย่าเรียกว่ามอง ต้องเรียกว่าจ้อง เธอยิ้มออกมาเบาๆ ก่อนจะก้มลงจูบหัวฉันแบบไม่ทันได้ตั้งตัว





    "I can't do my homework and I can't think straight 
    I meet her every morning 'bout half past eight 
    I'm acting like a lovesick fool 
    You've even got me carrying your books to school มันขั้นนั้นเลยเหรอ?" 





    คนผมทองส่งยิ้มยียวนมาให้ ฉันรู้สึกใบหน้าร้อนผ่าว ลืมคิดไปว่าเนื้อเพลงมันก็นะ... สุดๆเหมือนกัน 





    "อื้อ ขั้นนั้นแล้วไง ก็ไม่ได้อยากมาชอบคนฮอตในมหาลัยแบบเธอหรอก"






    "เอ้า ไมพูดงั้นล่ะ นี่ก็ไม่ผิดไหม?" คนผมทองทำหน้าบึ้งตึง 





    "ก็จริงนี่ ใครจะอยากมีแฟนที่คู่แข่งเยอะๆ ล่ะ" ฉันแหวใส่ ไม่ได้เคืองอะไรหรอก แต่บางทีมันเขินจนต้องทำเป็นหงุดหงิดกลบเกลื่อน 







    "ก็ไม่เห็นมีใครมาแข่งกับเธอเลย ไหนอ่ะ ก็เห็นมีอยู่คนเดียวเนี่ย" คนตัวแสบทำเป็นมองซ้ายทีขวาทียียวนกวนประสาท







    "เธอไม่เข้าใจอ่ะ เธอสวย เธอไม่เข้าใจ"






    "แล้วเธอไม่สวยตรงไหน?"






    ฉันเงียบ ...​ตกใจนิดๆ ที่ถูกชมแบบตรงๆ 





    "เอาดีๆ เจด เธอไม่รู้จริงๆ เหรอว่าเธอเป็นคนสวย แล้วก็น่ารักมากด้วย ใครๆ ก็ชอบมองเธอ แต่เธอก็ดันไม่ชอบมองใคร แล้วทีนี้ใครจะกล้าเข้ามาคุยกับเธอ"







    ฉันได้แต่อึกอัก ไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน โอเคมันอาจจะจริง ถึงฉันไม่ค่อยอะไรกับใคร แต่ฉันก็ชอบแต่งตัว และแต่งหน้าแบบที่กุลสตรีควรเป็น ฉันยอมรับว่าฉันก็ดูแลตัวเอง แต่ก็ไม่คิดว่าจะถึงขั้นที่จะถูกใครมองว่าสวยหรืออะไร







    "เธอรู้ได้ไงว่าคนอื่นชอบมองฉัน ฉันไม่เห็นใครมองเลย"






    ฉันเถียงไปแบบข้างๆ คูๆ ไม่รู้จะเถียงคนตรงหน้ายังไง ยอมรับว่าไม่ค่อยสังเกตคนรอบตัวเท่าไหร่ด้วย







    "ก็ขนาดฉันยังชอบแอบมองเธอเลย"







    จู่ๆ ก็เหมือนเสียงเพลงที่บรรเลงพลันเบาลงจนเหมือนเปิดคลอไว้ด้วย Volume ต่ำสุดโดยที่ไม่มีใครไปปรับ ที่ได้ยินชัดเจนกว่าในตอนนี้เห็นจะเป็นเสียงก้อนเนื้อที่อกข้างซ้ายเต้นตุบๆ รู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั่วทั้งใบหน้า ลามไปยันใบหู






    ฉันควรจะโกรธที่เธอบอกว่าชอบแอบมองฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่เอาเข้าจริงฉันก็ชอบแอบมองเธอโดยที่เธอเองก็ไม่ได้อนุญาตเช่นกัน 






    "เอาจริงๆนะเจด การที่ไม่ป๊อป ไม่รู้จักคนเยอะ ไม่ได้แปลว่าไม่สวย"






    ฉันไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่กระพริบตาปริบๆ ฉันคิดอะไรไม่ทัน เอาจริงๆฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องพูดอะไร เพราะไม่เคยโดนใครชมซึ่งๆ หน้าแบบนี้ ยิ่งเป็นคนที่ชอบแบบเธอด้วยแล้วก็...







    "เอาจริงๆ ฉันมีแต่คนเข้าหาจนเคยตัว ฉันเลยไม่ชอบเข้าหาใคร แต่ไม่รู้สิ กับเธอฉันเหมือนมีเรื่องพูดด้วยทั้งวัน ไม่ได้รู้สึกพยายามอะไร ก็ดีนะ ฉันชอบ"






    ดวงตาสีฟ้าคู่สวยดูมีความสุข เพอร์รี่คลี่ยิ้มออกมาบางๆ จนแก้มของเธอดูพองโต ฉันรู้สึกโชคดีเหลือเกินที่ได้เป็นตัวต้นเหตุของรอยยิ้มหวานนี้







    "เอาจริงๆ ตอนนี้ฉันว่าคิวปิดก็ไม่ได้โง่เท่าไหร่" ฉันพูดพลางส่งยิ้มตอบให้คนผมทองที่บัดนี้กระชับอ้อมแขนกอดฉันแนบแน่นยิ่งกว่าเดิม 







    "หมายความว่า?" เพอร์รี่เลิกคิ้ว







    "ก็ถ้าเขาโง่จริง เขาคงไม่ให้เธอมาชอบฉันหรอก" 






    ฉันตอบด้วยน้ำเสียงฮึมฮัมในลำคอ เพอร์รี่หัวเราะ ฉันเองก็หัวเราะไปด้วย แต่แล้วจู่ๆ ก็หยุดกึ้ก ทุกสิ่งเงียบงัน ฉันเหมือนไม่ได้ยินเสียงเพลงจากหูฟังอีกต่อไป เราสอดสายตาประสานกัน ใบหน้าที่ห่างกันเพียงคืบ ดวงตาสีฟ้าสดใสคู่นั้นมองจ้องมาเหมือนสื่อความหมาย ฉันเหมือนจะหลอมละลาย 






    ใบหน้าที่อยู่สูงกว่าค่อยๆ โน้มต่ำลงมาก่อนจะทาบทัมความหวานหอมลงบนริมฝีปากของฉัน นุ่มลึกหากแต่เย็นเยียบ เมื่อถูกลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดฉันตอบรับแทบลืมหายใจ ริมฝีปากหนาบดเบียดเข้ามา ฉันขบเม้มมันเบาๆ ด้วยความรักใคร่ 







    "อืม ไม่โง่จริงๆ"










    THE END.






    Writer ขอคุยหน่อย : เรื่อง STUPID CUPID ของคู่ Jerrie จบแล้วค่า DAY 4 จะเป็นเรื่องอะไรคู่ไหนนั้น โปรดติดตามตอนต่อไป แต่คิดว่า #Fictober เดือนนี้นั้น ต้องมี Jerrie เวียนกลับมาใหม่แน่นอน เพราะเป็นคู่ที่เราชอบมากที่สุด

    ว่าแต่อ่านกันพอจะรู้ตั้งแต่แรกไหมคะ ว่าเราจงใจแต่งให้เขาเป็นคนสวยด้วยกันทั้งคู่ แต่แค่ Lifestyle ไม่เหมือนกันแค่นั้นเอง คือเจดก็สวยนั่นแหละ แต่ไม่มีใครเข้าหา มีแต่เพอร์รี่ที่เข้าหา (เป็นไงล่ะ ได้เข้าหาตลอดกาลเลย อิอิ) เรื่องหน้าจะเป็นอะไร โปรดติดตามกันด้วยนะคะ 


    Twitter : @Synthkid_





เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in