วันนี้จะกลับมาแชร์ประสบการณ์โรคซึมเศร้าให้ฟังกันต่อ หลังจากที่กลับอเมริกาแล้วแตกสลายย่อยยับไป จากที่เคยอาการดีจนเกือบหายกลายเป็นทุกอย่างเหลือศูนย์

     ในตอนที่เราเขียนบทความหนทางเยียวยาโรคซึมเศร้า 8 ข้ออันนี้ http://minimore.com/b/uwJVS/6 หลายๆคนบอกว่ามันทำตามยากมาก แต่เราไม่ได้มองแบบนั้น เพราะตอนนั้นอาการเราดีขึ้นมากพอสมควรแล้ว

     ตอนนี้เราเข้าใจคนที่บอกว่ามันทำตามยากมากแล้ว เพราะตอนนี้เรากลับมาอยู่ในจุดที่เราเหลือศูนย์ จุดที่ตื่นมาแล้วคิดแค่อยากนอนเฉยๆทั้งวันกับอยากตาย จุดที่ทุกความสดใสที่เคยรู้สึก ทุกความหวัง แสงสว่างที่เคยมองเห็น ทุกความอบอุ่น อุ่นใจ ปลอดภัย โดนความเศร้าบดบังทับถมจนหายไปหมด แต่เราจะอยู่ในจุดที่เป็นศูนย์ต่อไปตลอดไม่ได้ ไม่มีใครอยากทนสภาวะที่แค่อยากนอนเฉยๆไปทั้งวัน ไม่มีแรงจะทำอะไร กับอยากตายตลอดเวลา เพราะฉะนั้นเราเลยต้องมีทางออกจากความเป็นศูนย์

เรากำลังทำตามนี้อยู่เรื่อยๆ ตอนนี้อาการเราดีขึ้นนิดหน่อย 10-15% แล้ว เลยอยากเอามาแชร์

1.อย่างแรกเลยที่ทำได้ คือ ตื่นมาแล้ว ให้ลุกไปอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ชำระความง่วง และใส่น้ำหอม ใส่เสื้อผ้าซักใหม่ ให้ตัวเองรู้สึก "ใหม่" แต่งตัวดีๆหน่อย แต่งเหมือนจะออกนอกบ้านก็ได้ (ถึงแม้วันทั้งวันนั้นจะอยู่แค่บ้านไม่ไปไหนก็ตาม) แต่การทำตัวให้สดชื่นก็ช่วยให้จิตใจก็ดีขึ้น

2.ให้ดื่มน้ำในปริมาณที่เพียงพอเหมาะสมแก่ร่างกาย การดื่มน้ำทำให้ร่างกายไม่แห้ง ดื่มแล้วมีชีวิตชีวากว่าเวลาขาดน้ำ อันนี้ทำง่ายมาก :)

3.ให้เวลาตัวเอง บอกตัวเองว่าไม่ต้องรีบ มันต้องใช้เวลาค่อยๆหาย ค่อยๆสมานบาดแผลในใจ การเร่ง การกดดันตัวเองให้รีบหายมีแต่จะทำให้รู้สึกแย่ลงๆ คิดซะว่า จะใช้เวลาเท่าไหร่ในการหายมันไม่สำคัญ ขอให้หายเถอะ แล้วจะได้ใช้ชีวิตที่เหลือหลังจากหายแล้วไปอย่างมีความสุขเต็มอิ่มสมกับที่ได้เกิดมามีชีวิตทั้งที ^^

4.หาอะไรบันเทิง ขำๆ สวยงาม ดู ฟัง เสพ บ้าง เราจะขำไม่ขำช่างมัน แต่ขอให้มันตลกไว้ก่อน ยิ้มหน่อยนึงก็กำไรแล้ว พยายามเอาตัวออกห่างจากสื่อเศร้าๆ

5.ทำในสิ่งที่สบายใจหรือสิ่งที่เคยทำแล้วมีความสุข วาดรูป ฟังเพลง หรือ อาจจะนั่งเฉยๆ ส่วนตัวเราชอบนั่งเฉยๆ จิบกาแฟเย็น มองต้นไม้ใบไม้ไปเรื่อยๆ การได้อยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติมีผลดีต่อจิตใจมากนะ นั่งใต้ต้นไม้ หรือ มองต้นไม้ มองน้ำ มองฝน ฟังเสียงฝน ออกมาดูหยดน้ำบนใบไม้ ปล่อยให้ใจได้พัก ให้เวลาตัวเองได้ปล่อยให้ความคิดได้คลายตัว ให้มันไหลของมันไป โดยมีเรานั่งดูเฉยๆ ไม่คว้ามัน ไม่เข้าไปอินกับมัน ดูมันไหลเอื่อยๆของมันไป จุดนี้จะเป็นจุดที่มีโอกาสได้รู้สึกว่าใจมันสบาย อะไรที่เคยคิดไม่ออกมันก็จะมาคิดออกมานึกได้ตอนนั่งเฉยๆมองต้นไม้มองฟ้านี่แหละ ไม่ต้องรีบนะ :)

6.ออกกำลังกายเบาๆ เปิดเพลงที่ชอบ ขยับตัวตามเพลง เต้นตามก็ได้แล้วแต่ ให้ร่างกายได้ขยับบ้าง จะได้ไม่หงอยทั้งวัน ปล.อย่าเปิดเพลงเศร้าล่ะ พังหมด

7.รายล้อมตัวเองไว้ด้วยคนที่เรารักและรักเรา คนที่เป็นห่วงเรา คนที่ดีต่อใจ ครอบครัว เพื่อนสนิท สร้างวงสังคมรอบตัวที่ดีขึ้นมาเอง เราเลือกที่ชอบและดีต่อใจ ต่อให้ไม่มีใครจริงๆนะ "ตัวเรา ยังมีตัวเองเสมอ" ใช้ตัวเองดูแลตัวเองก็ได้ ค่อยๆ ไม่ต้องรีบ ใจเย็นๆ อ่อนโยน ดูแลหัวใจกันไป ของมันต้องใช้เวลา

8.นอนให้ตรงเวลา ถ้าเป็นไปได้ นอนเร็วตื่นเช้ายิ่งดี เพราะยิ่งนอนดึกมันก็ยิ่งฟุ้งซ่านไปด้วยความเศร้า นอนพักผ่อนให้เพียงพอ นอนน้อยหงุดหงิดง่าย การนอนพักผ่อนให้ครบเต็มเวลาไม่ใช่การเสียเวลานะ มันคือส่วนหนึ่งของการเยียวยา คนเรามันก็ต้องมีการพักมีการซ่อมแซมให้สมบูรณ์ มันถึงจะมีแรงสู้ต่อ

     เราทำตามนี้แหละ จากศูนย์ก็ค่อยๆขยับมาดีขึ้นเป็น 10-15% ถึงจะยังไม่ดีเท่าเก่า แต่มันก็ดีขึ้น ถึงจะยังไม่ได้กลับไปวิ่ง แต่ก็ได้ขยับตัว

     ขอบคุณทุกๆกำลังใจจากทุกๆคนเลยนะ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญมากจริงๆ เราเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังสู้กับโรคซึมเศร้าคนอื่นๆทุกคนนะ สักวันนึงก็หาย :)

สิ่งสำคัญอีกอย่างคือ "อภัย" ให้กับทุกๆคน ทุกๆเหตุการณ์ในชีวิต รวมถึงตัวเองด้วย แล้วความเศร้าจะค่อยๆจางลง และทุกๆอย่างจะค่อยๆดีขึ้นตามลำดับ