หลายคนอาจคุ้นหน้าลุงชัยจากซีรีส์ภาพถ่าย ‘ลุงชัยเป็นคนชิคๆ’ ภาพถ่ายชายชรากลางทุ่งกับวิถีชีวิตร่วมสมัยไม่แพ้คนเมืองใหญ่ที่ถูกส่งต่อและแพร่กระจายอยู่บนโลกอินเทอร์เน็ต ซึ่งนานวันเข้าก็มีคนเริ่มตั้งคำถามว่า ‘ลุงชัยชิคจริงหรือเปล่า?’ แต่ไม่ว่าจะตั้งคำถามมากเท่าไหร่ ก็ไม่มีใครเคยได้คำตอบ เพราะลุงชัยไม่เคยให้สัมภาษณ์กับสื่อใดยกเว้นเรา ต่อจากนี้คือบทสัมภาษณ์สุดเอ็กซ์คลูซีฟของ ลุงชัย จันทร์เขียว ชายอาวุโสผู้มีวิถีชีวิตน่าสนใจที่สุดคนหนึ่งในอุบลที่มีอะไรมากกว่าความชิค

ส่วนมากก็ตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า ลืมตาปุ๊บก็เข้าไปดู Flipboard ในไอแพด สแกนดูว่ารอบโลกมีข่าวอะไรบ้าง ลุงชอบแอพฯ นี้นะ เพราะเรามีโอกาสได้เป็นคนคิวเรตข่าวที่เราสนใจเอง อย่างลุงก็จะติดตามพวกข่าวสิ่งแวดล้อม เทคโนโลยี และความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ซึ่งแอพฯ นี้มันช่วยสกรีนพวกข่าวขยะให้ออกไปพ้นๆ จากสายตาเราด้วย พวกข่าวชาวบ้านแห่ขอหวยเจ้าพ่อจงอางดำหรือตื่นตะลึงเสาคอนกรีตมีเลือดไหลอะไรพวกนี้ลุงจะไม่เห็นเด็ดขาด

หลังจากนั้นลุงก็จะเข้า Spotify หาเพลย์ลิสต์เด็ดๆ ฟังระหว่างอาบน้ำแต่งตัว ก่อนออกจากบ้านลุงก็จะเปิด TEDTalks ดูสักตอน ลุงว่าดีนะ แต่ละคนที่ขึ้นไปพูดนั้นน่าสนใจและมีซับเจ็กต์ที่เป็นประโยชน์ต่อชีวิตเรา ดูแล้วเกิดแรงบันดาลใจว่า ถ้าเราอยากเก่งแบบพวกเขาก็ไม่ควรขี้เกียจ

เสร็จจากภารกิจตอนเช้าลุงก็จะมุ่งไปดูสวนยางพาราที่ปลูกไว้ ต้นยางของลุงอายุเกิน 15 ปีทั้งนั้น เลยต้องหมั่นเข้าไปทาสารเร่งน้ำยาง โดยลุงจะใช้ระดับเข้มข้น 2.5 %ทาเหนือรอยกรีดหน้าล่าง พอหมดธุระจากสวนยางลุงจะมาดูแลไร่นา เสร็จแล้วก็จะนั่งๆ นอนๆ อ่านหนังสือในเถียงนานี่แหละ เวลากลางวันของลุงส่วนมากมักจะหมดไปกับอ่านหนังสือที่ดองเอาไว้ตั้งแต่งานหนังสือ คือเวลาไปเดินงานแล้วเห็นว่ามันถูกก็เลยซื้อเก็บไว้ แต่ลุงก็อ่านไม่ค่อยทันนะ ต้องค่อยๆ ทยอยตามเก็บทีละเล่ม ลุงเรียกช่วงเวลานี้ว่าช่วงใช้หนี้ (หัวเราะ)

พอเริ่มเย็น ลุงก็จะไปนั่งกินกาแฟดริปกับเพื่อนๆ สหกรณ์สวนยาง ร้านที่พวกเราไปบ่อยคือร้าน Cafe au lait ข้างวัดดอนหนองคุ้ง ลุงชอบร้านนี้เพราะเมล็ดกาแฟเป็นแบบ Single Origin แล้วเวลาไปที่ร้านก็ได้เจอคนนู้นคนนี้ ได้อัพเดตเรื่องราวในท้องถิ่น บางวันถ้ามีแรงเหลือ ลุงก็จะเข้ายิม ช่วงนี้เทรนเนอร์กำลังให้ปั้น Lower Body ให้สมส่วน หรือวันไหนไม่ได้เข้ายิมก็มีไปวิ่ง High Intensity ที่ริมหนองขุหลุบ้าง

นี่แหละ หนึ่งวันของลุง อ้อ แต่ถ้าเป็นคืนวันศุกร์ก็อาจมีปาร์ตี้กับเพื่อนบ้าง

ลุงว่าการแขวะฮิปสเตอร์มันเกร่อแล้วนะ เพลาๆ ลงบ้างเถอะ คนเรามีความสุขไม่เหมือนกัน ทำไมไม่ปล่อยให้เขาเลือกดีไซน์ชีวิตตามที่เขามีความสุขกับมัน คุณจะคาดหวังให้คนอื่นมีไลฟ์สไตล์อย่างที่คุณต้องการไปทำไม โลกมันถูกขับเคลื่อนไปได้ด้วยความหลากหลายไม่ใช่เหรอ ลุงว่า ไอ้พวกแขวะฮิปสเตอร์น่ะ ข้างในลึกๆ ก็ Insecure ไม่มั่นคงในตัวเอง และยังต้องการคนมาเห็นด้วยตลอดเวลา (Approval Whore) ทั้งนั้น

ถ้าถามถึงคติประจำใจ ลุงจะไม่ชอบอะไรพวกนี้นะ ลุงว่ามัน Lame มาก ลองคิดภาพดาราพูดว่า “คติในการใช้ชีวิตของหนูคือทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่าาาา” สิ ฟังแล้วเลี่ยนจนจะอ้วก แต่เอาล่ะ ไหนๆ คุณก็ถามมาแล้ว ลุงจะพูดสักอย่างแล้วกัน

ลุงเคยอ่านหนังสือเรื่อง No Excuses! The Power of Self-Discipline ของ ไบรอัน เทรซี (Brian Tracy) เขาบอกว่า “Do whatever you should do whether you feel like doing it or not.” หรือ “จงทำทุกอย่างที่คุณควรจะทำ ไม่ว่าคุณจะมีอารมณ์ทำมันหรือไม่ก็ตาม” ลุงว่ามันจริงมากๆ นะ คือทุกคนรู้แหละว่า ตอนนี้ทำอะไร แล้วชีวิตจะเจริญ แต่มนุษย์มันถูกดีไซน์มาให้อ่อนแอ ขี้เกียจ มันเลยเลือกทำแต่สิ่งที่ง่าย สิ่งที่สบายตัว ทั้งที่จริงๆ ไอ้ความมักง่ายพวกนี้มันไม่ได้พัฒนาเราเลย

คุณลองนึกถึงตอนลืมตาตื่นสิ สิ่งแรกที่เราคิดคือ ชีวิตมันเคว้งคว้างจัง จากนั้นเราก็จะตามใจตัวเองด้วยการเช็กเฟซบุ๊คเรื่อยเปื่อย อินสตาแกรมบ้าง อีเมลบ้าง ถ้ายังเปื่อยไม่พอก็จะเข้าไปดู 9gag เสร็จแล้วก็ไม่อาบน้ำนะ เดินไปเซเว่นฯ ซื้อขนมมากินสักซอง เปิดยูทูบดูรายการเกมโชว์นู่นนี่ พอตกเย็นก็มานอยด์ว่า ชีวิตเรามันช่างไม่ Productive เลย แย่จริงๆ ก่อนเข้านอนก็ต้องบิลด์ตัวเองสักหน่อยว่า พรุ่งนี้เราจะตื่นมาเป็นคนใหม่ เราจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง Be a better version of myself! แต่พอตื่นขึ้นมา แม่งก็รู้สึกเคว้งคว้างกับชีวิตและเศร้าสร้อยเหมือนเดิม กลับกัน ถ้าเราตื่นขึ้นมาแล้วมีวินัย ทำในสิ่งที่ควรทำ ดูลิสต์ว่าวันนี้ต้องทำอะไรบ้าง แล้วก็ทำมันจนสำเร็จ ชีวิตคนเราก็ถือว่าเพียงพอแล้ว เหมือนดั่งประโยคที่ว่า

“Just do whatever the fuck you should do!”