การนับเลข

ดูเป็นอะไรที่ง่ายดายมากเลยว่าไหม สำหรับวิชาคณิตศาสตร์ (ถึงแม้ผมจะเป็นอีกคนบนโลกที่เกลียดวิชานี้เข้ากระดูกดำก็ตาม) ด้วยความที่ตัวเลขนั้นมีมากมายไม่จำกัด คุณจะนับมันเท่าไหร่ก็ได้ ตามต้องการ จนกว่าคุณจะเลิกนับไปเอง

ไม่เพียงแค่นั้น

บทเพลงสั้นๆ ง่ายๆ ที่ร่วมร้องเพลงกับเพื่อนฝูงอย่างสนุกสนาน กับวัยเด็กที่แสนหอมหวาน

อย่าง “หนึ่ง สอง สาม ปลาฉลามขึ้นบก” ที่ในช่วงเวลานั้น เราก็ร้องรำทำเพลง กันได้ไม่มีเบื่อตามยุคสมัย

แล้วถ้าหากว่า 

เรากำลังนับเลขกับชีวิตของเราเองล่ะ คุณว่ามันเป็นยังไง ง่ายดาย หรือน่าเบื่อ เหมือนกับการนับเลขที่ไม่มีวันสิ้นสุดรึป่าว หรือสนุกสนาน เหมือนปลาฉลามกันดีล่ะ

แต่ผมไม่ได้จะมาสอนเลขหรือร้องเพลงแต่อย่างใด

ที่แน่ๆเมื่อพูดถึงการนับเลข

ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามอะไรก็ตาม ต้นทุกเราก็คือศูนย์ แล้วเริ่มนับจากหนึ่งเป็นสิ่งแรกนี่แหละ ความเป็นจริงที่มิอาจปฏิเสธได้ ไม่ว่าจะประเด็นไหนก็ตาม

โดยถ้าหากจะให้อธิบายอย่างง่าย

ก็อาจเป็นไปได้เช่นนี้

หนึ่งเพื่อลองผิดลองถูก

สองเพื่อรับรู้และเข้าใจในทิศทางที่จะก้าวไป

สามเพื่อดำเนินการในก้าวต่อๆไปบนเส้นทางที่ได้เลือกไว้ 

แล้วอะไรบ้าง

ที่จะเป็นแบบนี้อายุขัยคุณหรือไม่ ที่เป็นจุดเริ่มต้นในการนับตั้งแต่คุณลืมตาดูโลกขึ้นมา เริ่มนับจากการศึกษาหรือยังไง ตั้งแต่การศึกษาขั้นพื้นฐานที่พึงมี ไปจนถึงบั้นปลายที่คุณได้ตัดสินใจ ที่ออกไปใช้ชีวิตที่มากกว่านี้อย่างการทำงาน นั่นไง การทำงาน จุดเริ่มต้นมันก็มาจากความไร้ประสบการณ์ ที่คุณขวนขวาย และไขว่คว้า ถูกมั้ย?

แม้แต่ปฏิสัมพันธ์ระหว่างกัน ที่เรียกว่าความสัมพันธ์ จนกลายสภาพเป็นมิตรภาพและความผูกพัน ในสายสัมพันธ์ระหว่างกัน มันก็เริ่มต้นเหมือนกัน ที่การนับหนึ่งใช่หรือป่าว ชีวิตการทำงานก็ไม่ได้ต่างกัน

สุดท้ายนั้น

ภาพรวมชีวิตมันไม่ได้ต่างกัน แต่ได้โปรดอย่าพึ่งตัดสินนะ เพราะสิ่งต่างๆที่กล่าวมาไม่ได้พูดถึงต้นทุนชีวิตที่เท่ากัน หรือไม่เท่าแต่อย่างใด

ประเด็นอยากจะฝากไว้ 

มีแค่การก้าวเดินในเส้นทางชีวิตเพียงเท่านั้น

แต่ท้ายที่สุดแล้ว

ถ้าเกิดว่าก้าวที่สามแล้วมันไม่ใช่ อย่าเพิ่งล้มเลิกความตั้งใจแต่จงลองเริ่มก้าวหนึ่งใหม่ โดยอาจะลองใช้อีกเส้นทาง

ก้าวแรกไม่เป็นไร…ก้าวต่อไปเพื่ออนาคตที่แสนสดใส

รักนะเพื่อนร่วมโลกทั้งหลาย

MidnightMessageBox