เพราะอีก 7 วันจะถึงวันเกิดของฉัน วันเกิดปีที่25ของฉันที่ลืมตาและใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ พระเจ้าฉันจะ25แล้ว แต่ชีวิตก็ยังดูดำเนินไปอย่างเรื่อยเปื่อย ฉันเรียนจบในมหาวิทยาลัยรัฐแห่งหนึ่งย่านอโศก ไม่ได้ทำงานประจำ แต่เลือกที่จะอยู่บ้านสร้างธุรกิจของตัวเอง (ฟังดูดีเนอะจริงๆก็คือขายของหาเงินแหละ) มันดีที่เราไม่ต้องไปเป็นลูกจ้างให้คนอื่นเพื่อทำให้เขาร่ำรวย แต่สิ่งที่อาจจะเรียกว่าทำให้ฉันเสียเปรียบเพื่อนบางคนคือ คุณต้องเรียนรู้และทดลองการทำงานหลายๆอย่างด้วยตัวเองและด้วยเงินในกระเป๋าของคุณเอง นั้นมันแย่น่ะ เพราะถ้าเราพลาดเราก็เสียเงินที่เป็นของเราไปด้วย แต่ฉันก็ยังเลือกที่จะอยู่กับมันมากกว่าการเดินทาง 2ชมเพื่อเข้าไปทำงานในเมืองทุกเช้า และฉันคิดว่ามันคุ้มค่าที่ฉันได้ทำในสิ่งที่อยากทำ

ย้อนคิดกลับไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ร้านค้าออนไลน์ของฉันถือกำเนิดขึ้น ในตอนนั้นยังไม่มีร้านออนไลน์ขึ้นเป็นดอกเห็ดขนาดนี้ และการแข่งขันก้ยังไม่สูงขนาดนี้ ตอนนั้นฉันเรียนอยู่ปีหนึ่งคณะศิลปกรรม ออกแบบแฟชั่น เราเรียนรู้เรื่องเสื้อผ้า แต่ด้วยความที่ฉันไม่ได้มีความมั่นใจในแนวทางการแต่งตัวของตัวเองเท่าไหร่ บวกกับ อยากขายอะไรให้แตกต่าง เลยเลือกที่จะขายหมวก จากการรับมาและขายไปเอามาตกแต่งเพิ่มนิดหน่อย มันเริ่มมาจากอย่างนั้นแหละ ร้านของฉัน 

BEAUBADIN ชื่อนี้มีที่มา ฉันยังจำได้แม่นสมัยเรียนอยู่ชั้นมัธยมที่6 เอกฝรั่งเศส แต่สอบฝรั่งเศสได้0ในปีนั้น เป็นความทรงจำที่ทั้งสุขและทกข์ไปพร้อมกันเพราะปีเดียวกันนั้นฉันสอบตรงติดมหาลัย  วกกลับมาที่ชื่อ ฉันตื่นเต้นมากที่จะตั้งชื่อร้านขายของของตัวเองคิดนานมากว่าเราอยากจะสื่อถึงอะไร สมัยนั้นก็จะมีคน ใช่ชื่อตัวเอง ชื่อเล่นชื่อจริง นามสกุล แต่ฉันไม่อยากได้แบบนั้น เลยเปิดพจนานุกรม ฝรั่งเศษ และได้มา 2 คำ BEAU [โบ] ที่แปลว่าหล่อ สวย เป็นคำที่ใช้กับผู้ชาย และ BADIN [บาแด็ง] ที่แปลว่าความสนุกสนาน ฉันคิดว่า ถ้าเอามารวมกันมันคงสื่อถึงลูกค้าได้ทางนึงว่า 'สินค้าของฉันทั้งสวยงามและทำให้คุณสนุกกับการแต่งตัว' ฉันเอาทั้งสองคำไปถามเพื่อนที่ได้ท๊อปของห้องว่า มันดีไหม ฉันชอบการออกเสียงของมันเวลาต่อกัน ถึงรวมกันแล้วอาจจะไม่มีความหมายก็เถอะ เพื่อนตอบกับมาเพียงว่า

' ชอบก้ใช้ไปเหอะ ' ทำไมดูไม่ใส่ใจกะร้านแรกของเพื่อนเลยโว๊ะ นั้นแหละการเริ่มต้นก้าวแรกของ beaubadin

แต่ หลังจากผ่านมา 2 ปี ที่ใช้ชื่อนี้ฉันก้เริ่มรู้สึกว่าฉันคิดผิดรึป่าวที่ใช้ชื่อนี้เพราะไม่มีใครออกเสียง ว่าโบบาแด็ง แต่ออกเสียงว่า โบบาดิน กรรมแท้ ช่วงแรกๆฉันพยายามแก้การออกเสียงเวลาคนเรียกชื่อร้านผิด แต่พอผ่านไปสักพักก็เริ่มที่จะปล่อยผ่าน เพราะจะเรียกยังไงก็ฟังดูแปลกและติดหูใช่ไหมล่ะ (คิดไปเองล่ะสิ) ตอนที่เขียนอยู่ฉันก็หวนนึกถึงความสุขเล็กน้อยในตอนนั้น มันยังคงทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ เป็นการเริ่มต้นสร้างความสุขและความภูมิใจเล็กๆของฉัน.