หอที่ได้คือStreeter สามารถใช้บัตรนักเรียนแสกนเข้าได้เลย(บัตรหายก็*บหายครับ)​ แล้วก็จะได้กุญแจอันนึงมาเปิดเข้าห้อง​ ห้องที่ได้เป็นแบบสามห้องนอนค่ะ​ อีกสองคนที่เป็นรูมเมทคือชาวเกาหลีที่ยังมาไม่ถึง​ ก็เลยฉวยโอกาสจองห้องก่อนซะเลย วะฮ่า! มีห้องน้ำในตัวแต่เวลาอาบน้ำต้องไปอาบห้องรวมนะ

ห้องอาบน้ำนี่พีค​ คือมี2ห้องแต่ประตูเดียว​ คือพอเก็ทภาพป่ะคะ5555​ มีที่กั้นบางๆอยู่ระหว่างสองห้องแต่คือถ้าเปิดประตูมาก็เห็นคนที่อาบอยู่อีกห้องเหมือนกัน​ ถถถถ​ นี่เลยว่าจะไปเข้าฟิตเนสทุกเย็น(ว้ายยยย)​แล้วใช้ห้องน้ำที่นั้นเอา​ 

แล้วก็ไปเอาพวกเครื่องนอนที่สั่งไว้เมื่อ2เดือนก่อนจากเว็บOCMหรือใครอยากสั่งAmazonก็ได้นะ​ แค่เราเห็นว่าOCMมันก็ง่ายดี​ ไปเอาที่office OPALเลี้ยวซอยก่อนถึงChinese language center หาไม่ยากๆแค่ต้องตกลงเวลารับกับพี่ที่ดูแลดีๆเพราะบางทีเค้าไม่ได้อยู่ตรงนั้นตลอด

ก็แบกกลับมาจัดแจงตบแต่งห้องเราให้สวยงาม

ก่อน

หลัง

ก็จะมีไอเท็มบางอย่างได้ตกทอดมาจากพี่ปีก่อนๆที่จารฟรานซิสเอามาให้​ อย่างเจ้าหมอนเขียวที่เห็นอยู่​นั้นแหละ​ ปีนี้ก็รอรับเครื่องนอนเราได้เลย​ ว่าจะไม่แบกกลับไทย//ยูนิคอร์นนั่นของเรานะ​ ฮึๆ​ ไม่ทิ้งไว้ให้หรอก

แต่ถ้าไม่ชอบลายมุ้งมิ้งๆก็ซื้อใหม่ซะนะจ้ะน้องจ๋า

พอดีพกโคมไฟมาอันนึงแต่เราเลือกห้องแยกที่ไม่ได้อยู่ที่เดียวกับโต๊ะทำงานเลยไปหาซื้อโคมไฟอีกอันมาตั้งหัวเตียง​ เผื่อได้ใช้ตอนกลางคืน​ 

ชั้นล่างก็จะมีห้องครัวกับตู้เย็นรวมให้เก็บขนมนมเนยไรงี้ได้ อยู่ชั้นเดียวกับที่ซักผ้าเลย​ ส่วนในเรื่องวิธีการใช้เครื่องผ้านั้น.... ฮะฮ่าาา​ ทำไรข้าไม่ได้หรอก​ ประสบการณ์ข้าโชกโชนยิ่ง​ จากการตะลุยเครื่องซักผ้าระบบสวิสและฝรั่งเศสมาาา

Tie-in : สามารถติดตามเรื่องราวการต่อสู้กับเครื่องซักผ้าในบทความ'​from CERN(เจิ้น)​ to CERN'ได้

คราวนี้เราพกก้อนผงซักฟอกจากไทยมาด้วยยย​ หอมและถูกกว่าตอนที่ซื้อจากฝรั่งเศสเยอะะ

ก็ได้ข้อสรุปว่าเป็นเครื่องแบบเดียวกับฝรั่งเศสนะคะ​ เครื่องซักกับเครื่องอบแยกกัน​ จ่ายโดยการรูดบัตรนักเรียน​ ซัก1ครั้ง1.5USD อบ1ครั้งอีก1.5USD รวมสุทธิเป็น3USDถูกกว่าตอนซักที่ฝรั่งเศสล่ะ​ เย้​ (ถ้าไม่นับว่าตอนนั้นได้ยกเว้นไม่ต้องจ่าย​นะ5555)​

หากใครอยากจะตากในห้องอย่างที่มิ่งทำตอนอยู่สวิสก็ทำได้ตามอัธยาศัย​ แต่ไม่ค่อยเห็นใครที่นี่ทำกัน(ยุโรปมันงก​ เหมือนมิ่งแหละ)​ ​เลย​โอเค...เราอบก็ได้

ไปซื้อพวงกุญแจมาใส่กุญแจหอให้สวยงามหยิบง่าย

กลางวันกินร้านSushiyaเจ้าเก่าแต่เปลี่ยนมาโหมดญี่ปุ่นบ้าง

อร่อยเช่นกันค่ะ

ตอนตกเย็นก็ไปส่งแม่ขึ้นDartmouth coachกลับBostonค่ะ เค้าได้กลับไทยแล้วอ่าา อยากกลับด้วยแล้ววว นี่ฉันต้องอยู่อีกสามเดือนจริงเหรอเนี่ย นั้นมันนานกว่าตอนอยู่สวิสอีกนะ แถมไม่มีเพื่อนคนไทยให้เม้าท์มอยอย่างเจ้ามช.ด้วย =3= ไม่มีที่ให้แฮงค์เอ้าท์แบบLake Geneva ถึงจะมีอาหารหลากหลายเชื้อชาติให้เลือกกินได้มากกว่า แต่มันก็ต้องแลกมาด้วยอะไรบางอย่างเหมือนกัน 

นึกถึงช่วงที่ไปเที่ยวนิวยอร์กบอสตันนี่ก็มีความสุขจริงๆ ติดเที่ยวสุดๆละเรา 

อยู่นี่เหมือนโดนทิ้งไว้ท่ามกลางเกาะสวรรค์ ประมาณนั้น แม้จะมีหลายๆอย่างที่Fulfillเราแต่มันก็ไม่ไหนไม่ได้อ่ะ ...เห้อ จนถึงตอนนี้ก็ยังชอบยุโรปมากกว่าอยู่ดี บอกเลยว่าสวิสน่าไปเรียนต่อเหลือเกินถ้าเทียบกับที่นี่ คือถึงเมืองจะน่ารัก สวยและธรรมชาติๆก็เรายังต้องการความหลากหลาย5555นี่เรื่องมาก

เห้อ หาเพื่อนใหม่ดีกว่า อยู่คนเดียวแล้วเหงาแต้

แปลกดีเหมือนกัน เวลาลาที่สนามบินจะมีความอีโมน้อยกว่าตอนตามมาส่งแหะ จะเป็นคนที่แอบติดสบายหน่อยๆเหมือนกันเวลาอยู่กับครอบครัว ต้องใช้เวลาปรับเป็นโหมดIndependentพอสมควร เพราะตอนCERNนี่อยู่โหมดIndependentได้อย่างมีความสุขมาก ไม่รู้ทำไม555