วันนี้ตื่นเช้ามากินอาหารเช้าที่โรงแรมค่ะ​ เป็นบุฟเฟ่ห์ซื้อแยกจากค่าห้อง​ แพงกว่าร้านEssenพอควร​ 

ตอนแรกางแพลนไว้ว่าจะไปเดินoutletวันนี้ค่ะ​ แต่ด้วยความที่ต้องซื้อตั๋วรถบัสนั่งไปตั้งชม.กลัวไม่ได้ซื้ออะไรกลับมาก็เลยเปลี่ยนแผนกัน​

ไปดูสะพานบรูคลินกันเถอะ

สะพานนี้ก็ปรากฏอยู่ในหนังหลายยยยเรื่องเช่นกัน​ เป็นสะพานที่เก่าแก่อีกอันของนิวยอร์ก​ เหมาะแก่การถ่ายโหมดmonochromeอย่างยิ่ง

ต่อไปก็มุ่งหน้าสู่main Station นี่ก็ดัง​ ถ่ายหลายเรื่องสุดๆ​ มักจะเป็นจุดนัดแลกเอกสารลับของพวกสายลับเค้า​ Avengersภาคที่เอเลี่ยนบุกนิวยอร์กก็มาถ่ายหน้าสถานีนี้เช่นกัน

เอ่อ... กลายเป็นทริปตามรอยหนังตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ.. 

แวะไปดูHead quarterของUNตัดอารมณ์นิดนึง​ รอบๆละแวกนั้นก็จะเป็นที่อยู่ของสถานฑูตประเทศต่างๆ แล้วก็ไปกินLuke's​lobster เป็นร้านที่ก่อตั้งโดยLuke Skywalkerที่หนีไปอยู่ที่เกาะArch-toเพราะหลานชายอีโมเกินจะทน​ //ผิด​ เป็นร้านแซนวิชล๊อบสเตอร์ค่ะ​ อร่อยมากก​ เสิร์ฟคู่กับซุปแครมชาวเดอร์​ เข้ากันฝุดๆ​ 

กลับมาพักที่โรงแรมซักพักแล้วก็ค่อยออกไปหาอะไรกินตอนเย็นอีกที​ ตอนแรกตั้งเป้าจะไปร้านGyu-Kaku​ ​ใช่ค่ะ​ ปิ้งย่างญี่ปุ่นที่มีสาขาที่ไทยนั้นแหละ​ แต่คนโคตรรรรเยอะ!คิวยาวต้องรอ45นาทีแหน่ะ(ไปตอน5.30น.) เข้าไปเจอพนักงานเป็นคนไทยด้วย?! เลยได้แต่ก้มหน้าคอตกเพราะขี้เกียจรอ​ เดินต๊อกๆไปกินร้านSushiละแวกข้างเคียง​ ซึ่งอร่อยใช้ได้เลยนะคะ! ซูชิหน้าตาแฟนซีมาก​ จะมีซูชิที่ทำจากข้าวสีดำเป็นซิกเนเจอร์​ จานหลักๆจานอื่นอย่างข้าวหน้าเนื้อหรืออูด้งก็มี... และให้เยอะมาก​ ด้วยความที่ว่าแถวนี้คือBroadwayก็เลยมีซูชิหน้าต่างๆตีมหลากหลายให้เลือกกิน​ อย่างเช่น​ ซูชิLion King​ ซูชิSpider-man//อิหยัง​ ก็แปลกดีค่ะ5555

พอ1ทุ่มเราก็เข้าโรงละครBroadwayไปดูMusicalเรื่อง​Phantom of the operaกัน​ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มิ่งชอบมากตั้งแต่เด็กๆ เหตุผลหลักคือเพลงเพราะ​ พระเอก(ราอูล​ เล่นโดยพระเอกConjuringของเรานั้นเอง)​หล่อลืมมม

คราวนี้ได้มาดูเวอร์ชั่นBroadwayแล้ว! Hypeๆๆ​ โรงละครที่นี่คือดูเก่าและขลังมาก​ ราวกับหลุดเข้าไปอยู่ในโลกของThe Phantom​จริงๆ​ //พิมพ์ไปก็ฟินไป​ 

หลังจาก1ทุ่มไม่นานการแสดงก็เริ่มต้นขึ้น​ ลำดับการเล่าเรื่องมีความคล้ายคลึงกับฉบับภาพยนตร์อย่างมาก​ แต่บทพูดและสำเนียงการพูดจะเป็นแบบละครเวทีอย่างชัดเจน​ ออกเสียงชัดทุกคำำ​ ตัวเพลงก็เช่นกัน​เหมือนกับหนังไม่ผิดเพี้ยน​ เพียงแต่เปลี่ยนตัวBacking track เพราะเป็นการเล่นสดเสริมโดยวงString​ ทำให้ไพเราะมากขึ้นอย่างมีนัยยะสำคัญ รายละเอียดหลายๆอย่างในตัวดนตรีทำให้เรื่องนี้น่าหลงใหลขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว

และจากประสบการณ์ที่เคยทำละครเวทีของคณะครั้งนึง​ ประทับใจลูกเล่นฉากและความว่องไวความไหลลื่นของการเปลี่ยนฉากมาก​ ฉากที่เปลี่ยนมุมมองคนดูนี่คือเจ๋ง​ หรืออย่างการนำฉากมาทำเป็นจุดหักเหความรู้สึกคนดู อย่าให้พูดถึงพวกฉากเล่นใหญ่อย่างตอนดึงโคมไฟขึ้นกับฉากบ้านแฟนท่อม​ ขนลุกมาก​ สวยงามมาก​ ใส่เพลงตีมเข้าไปอีกคือ​ ตายไปเลยจ้าาาา

แล้วคือแบบ... 

บ้าจริง... ​ แฟนท่อมหล่อมากกกกกก

หล่อทุกท่วงท่าการกระทำยันน้ำเสียง​ ตัวร้ายที่รักเธอวววว​ ตกลงนางเป็นตัวร้ายหรือเป็นพระเอกกันแน่​ ตอนดูหนังยังไม่รู้สึกสงสารเห็นใจแฟนท่อมเท่าดูละครเวทีทั้งที่บทพูดคล้ายกันแท้ๆ​ น่าจะเป็นเพราะการแสดงด้วย​ นางเอกในทางกลับกัน​ ดูเลวกว่าในหนัง55555​ แต่นางเสียงใสมากกก​ ตรงพิชเป๊ะแล้วลากนิ่งมาก​ โปรเจกเสียงขั้นเทพ​ กราบบบ​

โดยรวมคือประทับใจมากค่ะ​ มีทั้งส่วนที่หนังทำได้ดีกว่าและส่วนที่ละครเวทีทำได้ดีกว่า​ ดูและวิจารณ์สนุกค่ะ​//+10+10ให้แฟนท่อม

กลับไปนอนฟังเพลงphantomวนไป