กรรมการคนไทย: "อ๊ะ ไหนแนะนำตัวมาหน่อยสิจ๊ะ เอาแบบที่ไม่ได้อยู่ในเรซูเม่"

เรา: *กูจะต้องแนะนำตัวกูยังไงวะ ภายใต้รอยยิ้มกว้างๆ ที่ส่งไปให้กรรมการผู้หญิงคนนั้น เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน*

พอสัมภาษณ์ไปได้สักพักกรรมการก็บอกขอบคุณแล้วให้เราไปรอผลอีกห้อง ระหว่างรอผลคือมรึงเอ๊ยยย... ใจเต้นตุ่มๆต่อมๆ ซึ่งตอนประกาศกรรมการจะเรียกเราไปรับเอกสารและบอกว่าผ่านหรือไม่ผ่าน จนมาถึงคิวเรา...

กรรมการ: "ชื่อ xxx ใช่หรือป่าว"

เรา: "ครับ" *ใจเต้น...*

กรรมการ: "เอกสารไรเยอะจัง ขอพี่เรียงแปป"

เรา: "ครับ" *ใจเต้นกว่าเดิม...*

ระหว่างนั้นคือเราจำได้ขึ้นใจเลยว่าเป็นการรอพี่เขาเรียงเอกสาร แม็คกระดาษ ที่ใช้เวลานานมากกกกซึ่งจริงๆมันก็ไม่นานหรอกไม่กี่วินาทีด้วยซ้ำ คือมันเหมือนในหนังที่กำลังจะถึงจุด climax เลยอะนาทีนั้น

กรรมการ: "น้อง $;*£[%>|+€¥?!_+^..."

ตอนกรรมการพูดคือเราหูดับหรือเขาพูดเบาก็ไม่รู้ คือเราไม่ได้ยินจริงๆ ว่าเขาพูดว่าอะไรเราเลยถามเขาใหม่

เรา: "ผ่านหรือไม่ผ่านนะครับ"

กรรมการ: "ผ่านค่ะ ยินดีด้วยนะคะ"

โอ้มายก้อดดดดดดด คือดีใจมากตอนนั้นเพราะคนก่อนหน้าเราไม่ผ่านเยอะมาก ตอนนั่งรอผลก็คิดว่าที่สัมภาษณ์ไปกรรมการจะชอบเรามั้ยนะ คือคิดไปต่างๆ นานา เราก็ไม่รู้ว่าเราผ่านมาได้ยังไงเหมือนกัน แต่เอาเป็นว่าดีใจเก้อไม่ได้เพราะยังมีสัมภาษณ์กับ HR ฝรั่งอีกหนึ่งรอบ โดยรอบที่สองเรารีบจองวันสัมภาษณ์วันแรกเลยเพราะไม่อยากมากังวลแต่ดั๊นเป็นวันสอบซึ่งเราสอบตอนเช้าเสร็จก็รีบบึ่งไปสัมภาษณ์ต่อตอนบ่ายเลย แล้วมาลุ้นกันว่าเราจะเจออะไรพีคๆ อีกไหม

with love,

Jame