ขอแนะนำมือใหม่หัดเข้าฟิตเนส คุณวรินทร์ ซึ่งเกือบหัวใจวายตาย เพราะอยากทำความรู้จักหนุ่มแว่นลู่วิ่งข้าง ๆ ค่ะ 5555 อาชีพถ้าจำไม่ผิดรับงานเกี่ยวกับออกแบบทำนองกราฟฟิกดีไซน์ และเป็นคนที่ถ่ายรูปเก่งมาก ๆ เขาโดนพี่สาวลากมาออกกำลังกายตอนเช้า ซึ่งคนชอบตื่นสาย ๆ อย่างเขาไม่โอเคเลย แต่ตอนเดินเข้ามาสายตาก็โดนหนุ่มแว่นคนหนึ่งดึงไปซะอย่างนั้น ช่วยไม่ได้จริง ๆ คนใส่แว่นนั้นดีต่อใจมาก ยิ่งเวลาพูดคุยไปแล้วอีกฝ่ายยกนิ้วดันแว่นที่ตกลงมาเล็กน้อยแบบนั้น...เย็นไว้ค่ะคุณรินทร์ !

        เคยมีข้อสงสัยกับตัวเองว่า คนเราจะสามารถรักกันได้ทั้ง ๆ ที่พึ่งรู้จักกันไม่นานไหม ตอนลงมือเขียนเองก็อย่างหนึ่ง แต่พอมีคนเขียนออกมาแล้วรู้สึกว่า เฮ้ย มันได้นะ ! มันทำยืนยันความคิดเรามาก ๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องหนึ่งที่ตัวละครไม่ใช่แค่ตกหลุมรักกันเร็ว แต่ยังตกลงปลงใจกันเร็วด้วย ทว่า 2 เล่มนั่นแหละค่ะเป็นรายละเอียดและเรื่องราวของทั้งคู่ ใน 3 เดือนไปจนถึงหนึ่งปี เรารู้สึกว่าคนเขียนลงโมเม้นของทั้งสองคนเยอะว่าประทับใจอะไรกันยังไง เราเลยเชื่อว่า โอเค คนเขาเข้ากันได้อ่ะค่ะ แทบจะเติมเต็มกันได้ทุกอย่าง บ้างานก็บ้าทั้งคู่ แต่ต่างฝ่ายใส่ใจกันเสมอ เคารพกันเสมอ รวมทั้งเรื่องของครอบครัวด้วย ชอบที่เล่ามุมมองของครอบครัวมากค่ะ ว่าต่างฝ่ายต้องปรับตัวเข้าหากัน ยังไงเพื่อลูก ๆ ความรักคือจีบกันน่ารัก 5555 หวานค่ะหวาน คุณอย่างนั้นคุณอย่างนี้ ชอบค่ะ 55555

        ปลาทองเป็นเรื่องอ่านเรื่อย ๆ หวาน ๆ เลยค่ะ อ่านแล้วก็ยิ้มชอบมุกตลกเล็ก ๆ อย่างแค่บทสนทนาของครอบครัวมากค่ะ อย่างคุณเธียรเวลาคุยแชทกับน้องจะเรียกเจ้าหญิง น้องก็จะเล่นด้วย ฉากคุณน้องเตรียมไปรับพี่ชายที่ไปบ้านแฟนเราขำมากเลยค่ะ พ้อยเล็ก ๆ แท้ ๆ 55555 ส่วนทางบ้านคุณรินทร์ชอบคุณพ่อค่ะ 55555 ชอบการแทนตัวว่า ‘คุณพ่อ’ แล้วเรียกคุณแม่กับลูกว่า ‘คุณแม่’ กับ ‘ฝ่ายบุคคล’ ของบ้านค่ะ น่ารักกก 55555

ขอตอบคุณพ่อไว้ตรงนี้เสียหน่อยว่าหนูรินทร์เหมือนคุณพ่อนั่นแหละค่ะ 5555

      สามารถลองไปอ่านใน Read a Write กันก่อนได้ค่ะ คาดว่าเล่มยังมีจำหน่าย ใน MEB ก็ด้วยค่ะ แนวใครทางใครพากลับมาขึ้นชั้นได้เลยค่ะ

       ห่างหายไปกับหัวข้อนี้นานมาก เรื่องนี้ขอยกให้ ทรงพล เสียหน่อยค่ะ เพื่อนผู้เป็นทุกอย่างให้เพื่อนเธียร เป็นตัวละครสติเลยค่ะ เราเข้าใจว่าในนิยายทุกเรื่องตัวละครเอกจะมีจุดที่ไม่สมบูรณ์แบบในตัวเอง แต่คนเขียนมักจะมีตัวละครสติ หรือตัวละครชี้ข้อผิดตรงนี้ค่ะ (ไม่อย่างนั้นก็ต้องมาในรูปแบบผลกรรม) ซึ่งเรื่องนี้เป็นบทของครูทรงพลค่ะ ประทับใจและฮามากค่ะ ถ้ายื่นใบสมัครเป็นเพื่อนคุยให้คุณครูเวลาเพื่อนไม่ยอมโทรหาได้ เราคงทำค่ะ 55555

และสุดท้าย ขอบคุณสำหรับโปสเตอร์กายบริหารค่ะ ไหล่นักอ่านจะไม่ยึดอีกต่อไปเมื่อมีสิ่งนี้ !!

ภาพจากเพจ Khaosap

By Chadang