เรื่อง Walking with the beast พยัคฆ์จำแลง ต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่เรารอเล่มต่อ เรียกว่าเฉลี่ยปีละเล่มค่ะ มีทั้งหมด 8 เล่มจบ ตอนนี้มี 4 เล่มในครอบครอง ต้นปีนี้เปิดจองอีก 2 เล่ม คาดว่าอีกไม่นานก็จบแล้ว เราเลยหยิบออกมาอ่านใหม่ก่อน เพราะเรื่องนี้รอนานเลยดองไว้ด้วยความกลัวค้าง แต่ความจริงตอนได้มาก็พลิกอ่านเร็ว ๆ จนรู้เรื่องอยู่ดี แต่รอบนี้อ่านจริงจังละค่ะ จะออกใหม่แล้วตั้งสองเล่มม

ก่อนอื่นคงต้องแปะ

              พยัคฆ์จำแลง ต้องบอกว่าเป็นเรื่องแนวปัจจุบัน ออกไปทางแฟนตาซีของคุณอี้เรื่องแรกที่เราจับ นอกนั้นที่เคยอ่านคือแนวอดีตมาหมดเลยค่ะ เรื่องนี้จึงค่อนข้างแปลกใหม่ 

            เรื่องเริ่มจากเซียวเหอ นายเอกที่เพียบพร้อม มีหน้าที่การงานดีจนเรียกว่าประสบความสำเร็จจนใครหลายคนอิจฉา แต่เขามีสิ่งหนึ่งที่ทำได้แต่ฝันถึง คือ เพื่อนรักของเขา เซียวเหอแอบชอบเพื่อนสนิทของเขามานาน จนกระทั่งเพื่อนแต่งงานกับหญิงสาวคนหนึ่งตอนเขาอายุได้สามสิบ แต่เรื่องผิดหวังยังไม่หมดเท่านี้ เมื่อในวันเกิดเขาไปตรวจสุขภาพประจำปี แล้วพบว่าป่วย ซึ่งตรงนี้คนเขียนยังไม่เฉลยว่าเขาป่วยเป็นอะไร แต่จากที่เก็บ ๆ จากคำพูดเซียวเหอ น่าจะเป็นโรคร้ายที่รักษาไม่ได้ และมีชีวิตได้อีกไม่นาน เขาเลยละทิ้งสมบัติทุกอย่างไว้ให้ครอบครัว แล้วออกไปใช้ชีวิตแบบคนเร่ร่อน ตั้งเป้าหมายว่าภายใน 5 ปีจะเดินทางให้รอบประเทศ ถึงตัวเขาเองก็ไม่มั่นใจว่าจะมีชีวิตถึง 5 ปีไหมก็เถอะ

         เมื่อใช้ชีวิตเร่ร่อนจนชิ้น เซียวเหอก็บังเอิญพบกับเจ้าหนุ่มคนหนึ่ง คนคนนี้พูดไม่ได้แต่ต่อยตีเก่งมาก ลูกพี่เซียวจึงต้องปล่อยให้เขาแย่งอาหาร แย่งที่นอนตัวเองอย่างจำใจ แต่ว่าช่วงนี้เป็นฤดูหนาวเซียวเหอก็ไม่อยากหาที่นอนใหม่สุดท้ายก็ต้องเบียดนอนกับเด็กใบ้คนนั้น และ...ค่ะ เด็กหนุ่มคนนี้คือพระเอกของพวกเราเหยียนจวน เขามีสิ่งแปลกประหลาดสองอย่าง หนึ่งคือดวงตาที่สะท้อนแสงในความมืดได้ สองคือกลิ่น กลิ่นที่ลูกพี่เซียวเหมือนจะได้กลิ่นอยู่คนเดียวจนเกิดความรู้สึกขึ้นมา...สรุปแล้วเจอกันวันแรกก็มีการช่วยกันนิดหน่อย (?) หลังจากผ่านไป เซียวเหอก็หาทางแก้แค้นเรื่องโดนแย่งที่นอนกับรองเท้าจนเหยียนจวนโดนตำรวจไล่จับ ทั้งสองคนจึงต้องแยกกัน แต่ความซวยของลูกพี่เซียวยังไม่จบ สุดท้ายเขาก็โดนนักวิจัยประหลาดจับไปห้องทดลอง และไปเจอกับแมวตัวหนึ่ง

          แมวหนึ่งตัว กับคนหนึ่งคนพากันหนีออกจากห้องทดลอง หลังออกมาได้เจ้าแมวก็หนีหายจากเซียวเหอไป แต่ที่กลับมาตามติดเขาแทนคือ เจ้าหนุ่มใบ้เหยียนจวน ใช่ค่ะ แมวน้อยก็คือเหยียนจวน เขาเป็นเผ่ามนุษย์จำแลง ที่กำลังโตเลยพูดไม่ได้ เขาออกเดินทางมาโลกมนุษย์เพื่อเรียนรู้วิถีชีวิต และหาคู่ที่เป็นมนุษย์จำแลงเหมือนกัน แต่ดันมาติดลุงคนหนึ่งเข้าซะก่อน สองคนนี้ยังไม่มีใครรักใครเลยค่ะ (เล่มแรกนะคะ) ทางเหยียนจวนจะออกไปทางหน้าที่ต้องรับผิดชอบ ถึงไม่ใช่คู่แท้ แต่ถือว่าเป็นคู่นอน เขาก็มีหน้าที่ต้องปกป้องดูแลอีกฝ่ายให้ดี ส่วนทางลูกพี่เซียวออกจะไปทางผูกพัน ถึงเจ้าตัวจะท่องว่าเด็กคนนี้ยังไงก็ผ่านมาเดี๋ยวก็ต้องจากไปก็ตาม แต่พอหลัง ๆ อ่าน ๆ แล้วจะจับได้ว่าคุณลุงแถวนี้เริ่มพึ่งเด็กบางคนมาก และเด็กบางคนก็หวั่นไหวกับลุงเช่นกัน โดยที่เจ้าตัวไม่เข้าใจว่าความรู้สึกนี้คืออะไร

          ต้องบอกว่ามีจุดที่ชอบหลายจุด หนึ่งความทันคนของเซียวเหอ อ่านแล้วจะรู้ว่าเขาเดาสถานการณ์เก่งมาก อย่างว่าแหละค่ะ ถ้าไม่เก่งชีวิตก่อนหน้านี้คงไม่ประสบความสำเร็จขนาดมีมูลค่าหุ้นเกือบล้าน นอกจากนี้มีความซึนของเขาที่ชอบทำให้เหยียนจวนเข้าใจผิด และตัวเองก็ต้องมาถูกลงโทษโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และความซึนของเขาก็ทำเหยียนจวนไม่เข้าใจตัวเซียวเหออีกหลายเรื่อง อย่างเช่นเรื่องเด็ก เจ้าตัวบ่นไม่ชอบ แต่พอเด็กคนนั้นหายตัวไปก็ออกตามหารอบเมือง สองชอบการที่เซียวเหอหลังจากอยู่กับเหยียนจวนสักพักก็เริ่มอ่านความคิดเหยียนจวนผ่านดวงตาได้ อันนี้ไม่รู้เขารู้ตัวกันไหม แต่ลูกพี่เซียวไม่โง่อยู่แล้ว แค่สู้คนไม่เก่งเท่านั้นเอง (5555)

       

      ส่วนที่ไม่ค่อยชอบก็อาจจะเป็นเรื่องบังคับนายเอกกลาย ๆ ของพระเอกสไตล์คุณอี้ ซึ่งความจริงเราอ่านงานคุณอี้ไม่ทุกเรื่องที่เลือกมาคือเนื้อเรื่องน่าสนใจ และพออ่านตัวพระเอกมีอะไรให้โอเคด้วย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สาม ส่วนตัวเท่าที่อ่านมาคร่าว ๆ สี่เล่ม พระเอกคนนี้รวม ๆ ถือว่าดูซอร์ฟกว่าพระเอกคนอื่นของคุณอี้แล้วล่ะค่ะ (ภาพรวมนะคะ ถ้าเรื่องนิสัยตอนนี้ความชอบแอบเอียงไปพระเอกลู่เหรินเล็กน้อย) แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าสี่เล่มหลังจะมีอะไรเพิ่มเติม เหอะ ๆ 

   สำหรับเราเรื่องนี้ค่อนข้างน่าติดตาม การบรรยายอาจจะไม่ได้น่าตื่นเต้นมาก แต่ทั้งเรื่ององค์กรปริศนา ตัวพระเอกเอง และยังโรคของนายเอกอีก ยอมรับว่าติดเลยค่ะ ติดเพราะความสงสัย ถึงต้องรอนานแต่ก็ยอมเนี่ยแหละค่ะ การผจญภัยของทั้งสองคนไม่รู้จะจบลงยังไง แต่เรื่องความรักสองคนนี้ยังต้องเรียนรู้กันยาว ๆ เพราะพระเอกดูจะไม่เข้าใจความรู้สึกคนเท่าไร ยิ่งนายเอกซึน แบบนี้ เหอะ ๆ // ตบบ่าคุณลุงเซียว <- ใช่ค่ะ ตบบ่าคุณลุง 555555 

ภาพจาก Samsenbook

By Chadang