พยัคฆ์คาบแมว

ผู้เขียน Writeseason

ผู้วาด Terlapi

เรื่องย่อ

          ชีวิตหรูหราสุขสบายของ โนเอล พลันจบลง เมื่อธุรกิจของที่บ้านล้มละลาย ชายหนุ่มลูกครึ่งไม่เข้าใจว่าทำไมผู้คนรอบตัวที่เขาดีด้วยเสมอมาพากันทอดทิ้งเขาไป แม้แต่พ่อแม่ที่ดีต่อกันมาตลอด ก็เชื่อคำของหมอดู บอกว่าเขาคือ ตัวซวย และพาเขามาทิ้งไว้ในสถานที่ที่พวกเขากล่าวว่า โนเอลเคยอาศัยอยู่… “ป่าเพลินไพร” …ป่าห่างไกลที่คนในหมู่บ้านเคารพบูชา “พยัคฆ์” ผู้เป็นเจ้าป่าของภูเขาลูกนี้ โนเอลเข้ามาเป็นพนักงานดูแลป่าเพลินไพรได้สองวัน เขาก็สัมผัสได้ถึงความ ‘แปลก’ ของสถานที่แห่งนี้ …พนักงานดูแลป่ากะกลางวันและกลางคืนต้องใส่ชุดที่มียันต์ปักอยู่บนแผ่นหลังเสมอ…กฎข้อห้ามของพนักงานที่มีจำนวนข้อแตกต่างกัน และ…กรงเสือที่ถูกเคารพบูชา แต่ห้ามเข้าไปใกล้ …ชายหนุ่มได้แต่หวังว่าสถานที่แห่งนี้จะไม่แย่เท่ากับชีวิตก่อนหน้าที่ถูกทอดทิ้งมา

ความรู้สึกหลังอ่าน (สปอยล์ปานกลางถึงมาก)

           พยัคฆ์คาบแมว นิยายไทยรายตอนใน RAW ที่เราโดนป้ายยามานานแล้วค่ะ จนภาคต่อออกยังคงตามเก็บเล่มมาไว้ในครอบครอง แต่ก็ยังดองไว้ กระทั่งไปอ่าน มาเยือนดวงดาวเจ้า… ระเบิดพลังอ่านงานคุณนักเขียนรัว ๆ เลยค่ะ 555555 จาก ไซไฟท่องอวกาศ ไปที่นิยายแฟนตาซีไทยลึกลับ เรื่อง ณ เรือนไกรสร และกลับมาที่ พยัคฆ์คาบแมว ซึ่งมีบรรยากาศชวนหลอนมากกว่าเรื่องก่อนหน้าหนึ่งระดับ บอกได้เลยว่าสำหรับเราอ่านติดพันเช้าเย็นระหว่างเดินทางทุกวันเลยล่ะค่ะ สนุกน่าติดตามมาก ๆ ทุกตอนเลย สำหรับพยัคฆ์คาบแมว มีพยัคฆ์หลายตนและคู่พันธะของพวกเขาให้ได้ลงเรือติดตามกัน และยังมีปริศนาระหว่างป่าที่คาบเกี่ยวไปยังภาคต่อ อคิราห์ล่าสมิง ไปให้เกาะตามอีกกกก ใครที่ชอบแนวลึกลับแฟนตาซีไทย หรือสนใจแนวนี้ หาหยิบขนมมานั่งล้อมวงฟังเราเล่าสักครู่ก่อนได้นะคะ เผื่อว่าเป็นแนวใครทางใคร พรุ่งนี้งานหนังสืออีกวันน่าจะยังวิ่งกันทันค่ะ << มายุยงเต็มที่ 5555

มีเสียงเรียกหา จงอย่าตอบรับ

         โนเอล ถูกพ่อแม่บุญธรรมทิ้งให้กลับมาใช้ชีวิตที่ป่าเพลินไพร ชายหนุ่มตัวเล็กเข้ามาเป็นพนักงานดูแลป่า โดยมีชายหนุ่มแฝดคนพี่ ชื่อว่า ยู คอยดูแล สำหรับโนเอลที่ถูกคนใกล้ตัวทอดทิ้งจนไม่มีบ้านกลับแล้ว ความใจดีที่อีกฝ่ายมอบให้ เหมือนเป็นหน้ากากเสแสร้งสำหรับเขา เพราะทำงานมาด้วยกันสองวัน ชายหนุ่มก็ปล่อยเขาทิ้งไว้คนเดียวขณะสอนงานให้ในกะกลางคืนวันแรก และในวันนี้เป็นกะกลางคืนอีกครั้งของเขา อีกฝ่ายให้เปลี่ยนเป็นชุดพนักงานสีดำของกะกลางคืน ซึ่งเป็นคนละสีกับกะกลางวันที่เป็นสีขาว แต่สิ่งที่มีเหมือนกันคือยันต์สีดำบนแผ่นหลัง ครั้งนี้เป็นวันแรกที่เขาต้องแยกออกตรวจงานคนเดียว โดยแยกกับยูไปคนละฝั่ง โนเอลสัมผัสได้ถึงความแปลกประหลาดของที่แห่งนี้ราวกับมีอะไรจ้องมองเขาอยู่ตลอดเวลา ชายหนุ่มพยายามท่องกฎย้ำเตือนตัวเอง ห้ามเหม่อลอย ห้ามตอบรับเสียงเรียกประหลาด และระวังพวกนกแสก…ทว่าวันนี้เขาต้องเดินตรวจที่รังนกแสก และพวกมันทุกตัวกำลังแสยะยิ้มให้เขาจนตาหยีโค้ง ขณะเดียวเสียงเรียกชื่อเขาก็พลันดังขึ้นจากเหล่านก ‘โนล’ …แบบนี้ชายหนุ่มจะยังควรตั้งสติอย่างไรต่อไปดี!

อาคิรามิอาจคู่กับราตรี

         คืนแปลกประหลาดทำให้โนเอลสลบไป แต่ทางยูกลับไม่รู้ถึงความผิดปกติและเอ่ยชมเขาพร้อมรอยยิ้มว่า เขาเก่งมากจริง ๆ ที่เดินตรวจตราเสร็จก่อนอีกฝ่ายเสียอีก โนเอลมึนงง ตัดสินใจเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ยูฟัง ใจก็หวาดหวั่นกลัวอีกฝ่ายไม่เชื่อและหาว่าเขาโกหก แต่ยูกลับไม่กล่าวอะไร แฝดคนพี่เริ่มมองเห็นเหตุไม่ปกติที่น้องใหม่เจอ เขาบอกกับโนเอลถึงสิ่งที่ควรระวังอีกครั้ง ที่แห่งนี้มีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นเสมอ แต่ละคนจึงมีกฎข้อห้ามไม่เหมือนกัน ซึ่งกฎนั้นเป็นสิ่งที่เหล่า พยัคฆ์ ได้กำหนดให้แก่ผู้ดูแลแต่ละคน โนเอล ได้รับกฎสามข้อ นับว่าน้อยกว่าพนักงานหลายคนจนยูแปลกใจ และดูเหมือนว่ายิ่งอยู่ด้วยกันไป ความผิดแปลกของสัตว์ ภูมิผี และป่าที่มีต่อตัวโนเอลยิ่งชัด จนแฝดคนพี่อย่าง ยู และคนน้องอย่าง มี ต้องเข้ามาอยู่ข้าง ๆ โนเอลอย่างใกล้ชิด แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจมากที่สุด คือพยัคฆ์สีเทาที่แวะเวียนมาดูแลน้องใหม่คนนี้ …นั่นคือ ราตรี เจ้าป่าที่ไม่ค่อยสนใจใครไม่ใช่หรืออออ

พยัคฆาและวิฬาร์

        ความจริงพออ่านไปแล้ว น่าจะพอเดาเนื้อเรื่องกันได้ตั้งแต่สักสิบตอนแรกแล้วล่ะค่ะ ว่าพยัคฆ์เป็นมายังไง และแมวเป็นใคร แต่ที่น่าติดตามคือ แล้วที่ไปที่มาจนเกิดเรื่องอย่างปัจจุบันได้ยังไง ค่ะ สำหรับความรักของโนเอลและราตรี เรียกว่าน่ารักมากกกกกกก อบอุ่นน่ารัก นุ่มฟูสุด ๆ ท่ามกลางบรรยากาศหลอนครึ้ม ๆ แต่เห็นเจ้าตัวเล็กวิ่งไปมุดนอนใต้ท้องพยัคฆ์หาความอบอุ่นปลอดภัย คือ เป็นเอ็นดูมากค่ะ พี่ตรีก็รักของเขามากจริง ๆ พอเจอน้องโนลแล้วก็ตามปกป้องดูแลไม่เคยห่าง ถึงจะมีลุ้นกันสักหน่อยที่พลังของพี่เขาถูกผนึก ทำให้ดูแลกันได้ไม่เต็มที่ แต่นั่นเป็นส่วนที่ทำให้ลุ้นคู่นี้ค่ะ “แสงสว่างมิอาจอยู่กับความมืด อาคิรามิอาจอยู่คู่ราตรี” เรียกว่าเอาใจช่วยและติดตามที่ไปที่มาของประโยคนี้กันตลอดเรื่องเลยล่ะค่ะ

       เรื่องพยัคฆ์คาบแมว ตอนอ่านบรรยากาศความอึมครึม หลอน ๆ เป็นไปอยู่ตลอดทั้งเรื่องเลยค่ะ แม้แต่ตอนที่เฉลยปมทุกอย่างแล้ว ก็ยังสัมผัสบรรยากาศแบบนี้ได้อยู่ เรียกว่าลุ้นจนสุดท้าย พอถึงตอนจบเนื้อหาหลัก คือ งงไปพักหนึ่งเลยว่าจบแล้วเหรอออ ค้างคาใจอยู่บ้างหลายตรง แน่นอนว่า เดี๋ยวเราจะไปต่อที่ อคิราห์ล่าสมิงแน่นอนค่ะ! คู่นี้มีความซับน้ามตาในพยัคฆ์คาบแมวเบา ๆ ไม่รู้ว่าพอไปเรื่องโน้นต้องเตรียมทิชชู่เป็นม้วนกันเลยไหม (55555) อย่างไรก็ตาม จุดเด่นของคุณนักเขียนที่เราชอบตั้งแต่อ่านมาเยือนดวงดาวเจ้า คือ ตัวละคร มีหลายคนและหลายคู่ให้ตามอ่านค่ะ และเป็นหลายคู่หลายนิสัย ที่ชวนติดตามมากกกก อย่างเรื่องนี้ นอกจาก เจ้าป่าอย่างราตรี ก็ยังมีพยัคฆ์อีกสามตัวให้ทุกคนได้เอ็นดู ไม่ว่าจะเป็นอาศิรา พยัคฆ์ตัวสีอ่อนผู้มีหน้าที่ให้พร เป็นตนที่ดูใจดี แต่จริง ๆ เข้าถึงได้ยากคู่พันธะของพี่ยู รุธิระ พยักฆ์ตัวสีแดงผู้มีหน้าที่ขับไล่ภูมิผี เป็นตนที่อยู่ไม่นิ่งดูหงุดหงิดตลอดเวลา แต่นิสัยเวลานอนชอบนอนหงายเผยท้องขาว ๆ ให้จกพุงเล่น คู่พันธะของ มี และตนสุดท้าย พยักฆ์สีดำลายสีแปลก…เอาเป็นว่า ใครชอบแนวแฟนตาซีลึกลับประมาณนี้ และมีหลากหลายคู่ให้ได้ติดตามอ่านเพลิน ๆ แนะนำเลยค่ะ!

​

เพ้อเจ้อตัวละคร (สปอยล์ปานกลางถึงมากๆ)

เรื่องนี้มีหลายจุดไม่กล้าพูดถึงค่ะ เดี๋ยวไม่ลุ้นน

        แต่ยังไงก็มีตนหนึ่งที่ไม่พูดไม่ได้ คือ เจ้าป่าตนก่อนค่ะ แบบว่า มีความหน่วงกับเขาอยู่หลายตรง เป็นคุณพ่อสมิงของเหล่าพยัคฆ์ที่ดูอบอุ่นใจดีมาก ๆ ถึงในช่วงของพยัคฆ์คาบแมวเขาจะเข้าไปดาร์กโซนแล้ว ความคุณพ่อของเด็ก ๆ ก็ยังแสดงออกมาทุกครั้งที่มีสติค่ะ ฮืออออ อาคิราอยู่ด้วยไม่นานยังสัมผัสได้เลย เจ้าพยัคฆ์จิ๋วที่อยู่ด้วยมาตลอดจะไม่รักมากได้ยังไงเนอะคะ ไม่รู้ในอคิราห์ล่าสมิง เจ้าป่าท่านนี้จะเป็นอย่างไรต่อไปบ้าง ลุ้นเลยค่ะ

       พูดแล้วก็ขอหวีดพยัคฆ์ตนอื่นต่ออีกสักนิดด้วยความเอ็นดู เรื่องนี้มีความมิตรภาพอยู่พอสมควร เรียกว่า แนวเรามาก ๆ เลยล่ะค่ะ ชอบที่พวกพยัคฆ์นับแมวตัวน้อยเป็นพวก ชอบที่พวกเขาปกป้องดูแลกันและกันอย่างที่สุด แม้ว่าจะทำให้ตัวเองอ่อนแอลงไป คนในฝูงจะต้องปลอดภัยและอยู่กันพร้อมหน้า อบอุ่นมากกกก ชอบความนอนทับกันของเหล่าลูกพยัคฆ์และลูกแมวด้วยค่ะ ราตรีก็จะนิ่ง ๆ หน่อย แต่ก็ปล่อยให้แมวน้อยซุกท้องตัวเอง อาศิราที่ชอบให้อะไรทับตัว ไอศูรย์ที่ชอบทับตัวคนอื่น และรุธิระของแม่ ๆ (555555) ที่ชอบนอนหงายท้อง จนถ้านอนทับกันต้องไปนอนคนสุดท้ายให้โดนทับไว้ไม่ต้องหงายพุง น่ารักมากกกกกก คิดภาพแล้วคือ พลังความน่ารักเปล่งแสงท่ามกลางความครึ้มของพงไพรเลยล่ะค่ะ > <

          จริง ๆ อยากหวีดมากกว่านี้ มีหลายอย่าง หลายจุด ของหลายคู่ที่อยากพูดถึง แต่มันจะเป็นการ สปอยยยยย 55555 ใครสนใจแนวนี้ สามารถตามอ่านใน RAW หรือ ตัวเล่มที่งานหนังสือนะคะ รอมาเยือนดวงดาวเจ้า กับ ณ เรือนไกรสร ออกเล่ม เราจะแว้บมาป้ายยาในนี้ต่อเลยค่ะ!

Chadang