ชีวิตของพวกผมสงบสุขจริง ๆ นะครับ (เล่ม 3-4)

#ผู้รุกรานของผม

ผู้เขียน ชิงเซ่ออวี่อี้

ผู้แปล มู่หลินเซิน

ผู้วาด Allenkung1

สำนักพิมพ์ Freesia Book

เรื่องย่อ

--ขอยกไปความเดิมตอนที่แล้วค่ะ --

รีวิวนี้มีสปอยล์มาก ๆ เลยค่ะ ถ้าอยากรู้แนวช่วง 1-2 เล่ม

>> รีวิวชีวิตของพวกผมสงบสุขจริง ๆ นะครับ เล่ม 1-2

อนึ่ง เหมือนเราจะเขียนชื่อโหยวเจิ้งผิงในรีวิว เล่ม 1-2 ผิด ต้องขอโทษด้วยนะคะ ;---;

ความเดิมของชีวิตของพวกผมสงบสุขจริงๆ นะครับ (เล่ม 1-2)

โหยวเจิ้งผิงแต่งงานกับอวี้หัวมาแล้ว 3 ปี เขาต้องปิดบังสามีว่าตน “ผู้พิทักษ์” ผู้มีพลังพิเศษที่ปกป้องโลกจาก “ผู้รุกราน” ในระดับหัวหน้าเขต แต่ผู้รุกรานไม่เคยปรากฏตัวมาบุกโลกในรุ่นของเขาจึงใช้ชีวิตสงบสุขกับคนรักมาตลอด ขณะเดียวกันอวี้หัวเป็นอดีต “ผู้รุกราน” ฉายา “ผู้พิชิต” ที่ต้องการเกษียณตัวเองมาใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดารอวันลาลับจากโลกนี้หลังใช้ชีวิตฝ่าด่านของระบบมาหลายพันปี เขาจึงตัดสินใจชิงพลังจากระบบมาปิดผนึกพลังตัวเอง ทำให้ระบบหลับใหลมา 15 ปี ส่วนตัวเขาใช้ชีวิตเติบโตแบบคนทั่วไปจนพบรักกับโหยวเจิ้งผิงจนกระทั่งแต่งงานใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเรื่อยมา ทว่าในปีที่ 3 นี้เอง พลังของเขาถูกบังคับปลดผนึก ระบบได้ตื่นขึ้นในเวลาเดียวกันพร้อมทั้งส่งเหล่าเพลเยอร์ หรือที่ผู้พิทักษ์ของโลกนี้เรียกกันว่า ผู้รุกราน เขามาทำภารกิจกำจัดอวี้หัวทิ้ง สองสามีสามีพยายามจัดการกับเรื่องราวของระบบโดยรักษาความลับเรื่องพลังพิเศษของตนเอาไว้ ผู้รุกรานบุกเข้ามาคนแล้วคนเล่า ท่ามกลางแผนของอวี้หัวที่ทำให้ผู้รุกรานหลุดพ้นจากระบบและสามารถร่วมมือกับผู้พิทักษ์เป็นการชั่วคราว ส่วนตัวเองปิดบังโฉมหน้าเวลาช่วยเหลือโลกให้อยู่ในฐานะ “คนชุดคลุมดำ” เท่านั้น ในที่สุด เขาก็ได้รู้ว่าสามีของเขา เสี่ยวโหยวเป็นผู้พิทักษ์ ในจุดยืนที่ต่างกันนี้ อวี้หัวเลือกที่จะทำให้อีกฝ่ายรู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ทางโหยวเจิ้งผิงกลับพยายามไม่รับรู้ สัญชาตญาณของเขาแม่นยำเสมอ และรอบนี้เขากลับกลัวมันอย่างที่สุดว่าสิ่งที่ตนคิดจะเป็นจริง เขาอ่านบันทึกของอวี้หัวบอกตัวเองว่าตนไม่รู้อะไรทั้งนั้น ...ชีวิตพวกเขายังสงบสุขดีจริง ๆ นะ

ความรู้สึกหลังอ่าน (สปอยล์ปานกลางถึงมากกก)

            กลับมาปิดจ็อบบ ชีวิตของพวกผมสงบสุขจริง ๆ นะครับ (#ผู้รุกรานของผม) เล่ม 3 และ 4 (จบ) ค่ะ ช่วงเล่ม 3 ถึงเล่ม 4 ตอนต้นเข้มข้นสำหรับเรามากกกก หวีดในทวิตอยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ สมกับเป็นช่วงกลางของเรื่อง เราไม่คิดว่าจะได้ผจญภัยและเห็นถึงความเป็นทีม สร้างสัมพันธ์มิตรภาพขนาดนี้ ตัวละครที่เราไม่คิดว่าจะได้พบกันก็ได้พบ เหตุการณ์ที่คิดว่าไม่น่าจะเล่าละเอียดนักเขียนก็พาเราไปแบบ...ชอบค่ะ ประทับใจช่วงกลางมาก ส่วนความหวานคือไม่พักค่ะ ส่วนตัว nc เรื่องนี้พูดผ่าน ๆ ให้รู้เฉย ๆ แต่โมเมนต์อื่น ๆ ก็ทำน้ำตาลขึ้นไม่พักอยู่ดีค่ะ ความอบอุ่น ความลึกซึ้งของความรักของทั้งสองคนทำให้น้ำตาซึมอยู่ช่วงหนึ่งเลยค่ะ ถ้าใครชอบแนวนี้ และมองหานิยายที่ลงรายละเอียดระบบและพลังพิเศษ บทบาทตัวประกอบมีความสำคัญ พร้อมทั้งการแก้ปมทุกแบบกระจ่างอย่างค่อยเป็นค่อยไป //ผายมือ// แนะนำค่ะ จริง ๆ ส่วนใครคิดว่าไม่มั่นใจ อ่านเล่าเล่ม 1-2 ก็ยังไม่มั่นใจ มาค่ะ เดี๋ยวเราเล่าเล่ม 3-4 ให้ฟังต่อ แต่ในนี้จะพยายามไม่สปอยล์มากนะคะ

เขาว่ากันว่าเปิดแอร์ 16 องศาจะทำให้นอนหลับได้ง่าย

          หลังโหยวเจิ้งผิงมั่นใจว่าอวี้หัวเป็นคนในชุดคลุมดำ เขาก็ตัดสินใจจะทำเป็นไม่รู้เรื่องนี้เพื่อรักษาชีวิตอันปกติสุขเอาไว้ แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่รู้จะเผชิญหน้ากับอวี้หัวอย่างไร เพราะดูเหมือนว่าสามีของเขาจะพบเจอเรื่องราวลำบากมามากมายเหลือเกิน ขณะที่โหยวเจิ้งผิงกำลังหงุดหงิดที่ไม่ได้กินข้าวฝีมืออวี้หัวบวกความคิดถึง แต่ก็ไม่กล้าเจอหน้าอีกฝ่าย อวี้หัวที่นอนเดียวดายมาสามคืนก็ส่งอาหารที่ใส่ความรักลงไปมาให้ถึงสถานี ทำให้โหยวเจิ้งผิงที่กำลังหงุดหงิดสับสน หัวใจได้รับการเติมเต็ม ตัดสินใจกลับบ้านไปนอนกอดสามีแน่น ๆ สักที ทว่าสุดท้ายเพื่อปกป้องความลับของอวี้หัวกับเฉินเซียว เขาก็ทำชุดคลุมดำของอวี้หัวหลุดเข้าไปในอาณาเขตของตนเองจนชุดพัง แบบนี้เท่ากับว่าโหยวเจิ้งผิงทำเป็นไม่รู้ตัวตนอีกฝ่ายไม่ได้อีกต่อไปแล้ว สถานการณ์กลับสู่ความอึดอัดใจอีกครั้งว่าจะพบหน้าคนรักอย่างไรดี แต่สุดท้ายเมื่อพบเจอกัน สภาพคนรักที่ต้องเปิดแอร์อุณหภูมิต่ำในขณะที่ตัวเขาออกไปทำงานนอกบ้าน โหยวเจิ้งผิงพบว่าแท้จริงแล้วอวี้หัวของเขาเป็นแบบนี้เสมอ มักรอเขาค่อย ๆ รู้ความจริงบางอย่างด้วยตัวเองอย่างใจเย็น...แล้วแบบนี้เขาจะปล่อยอีกฝ่ายไปได้ยังไง

2,410 ปี ... 3,341 ด่าน ไม่ต้องกังวล ฉันจะไปรอนายอยู่ที่นั่น

           สงบสุขกันไปได้พักหนึ่ง ระบบก็ส่งผู้รุกรานระดับสูงเขามาจัดการอวี้หัวและเหล่าผู้พิทักษ์ถึง 5 คนด้วยกัน แผนครั้งนี้ระบบตั้งใจจะบีบให้อวี้หัวปลดผนึกพลังของตนเพิ่มขึ้นถึง 100 % อวี้หัวเข้าใจดี ด้วยผู้รุกรานขนาดนี้ต่อให้องค์กรผู้พิทักษ์ต้านศัตรูไว้ได้ ประชาชนทั่วไปก็ยังเสี่ยงได้รับบาดเจ็บอยู่ดี อวี้หัวจึงจำเป็นต้องปลดพลังของตนเองถึง 50 % ซึ่งทำให้พลังต้นกำเนิดของเขาถูกปล่อยออกมาในที่สุด “พู่กันเขียนกฎ” พร้อมกับฉายา “ทรราช” ภายใต้กฎของเขาที่โลกใบนี้ให้การยอมรับ อวี้หัวสามารถคืนพลังแก่พวกเจิ้นหลีได้ ทำให้ผู้รุกรานที่กลับใจเหล่านี้เข้าช่วยผู้พิทักษ์ต่อต้านศัตรู ส่วนตัวของเขาที่ต้องการจะไปช่วยสามีก็จำต้องเลือกไปอีกทาง เพราะดูเหมือนว่า โหยวเจิ้งผิงที่สามารถใช้พลังนี้ร่วมกับเขาได้โดยไม่รู้ตัวจะส่งข้อความในตอนที่กำลังจะหมดสติมาว่า ต้องการช่วยคนให้ได้มากกว่านี้ ... เมื่อคนรักต้องการเช่นนั้น เขาย่อมสนับสนุนอีกฝ่าย มุ่งตรงไปยังอีกสถานที่ แม้รู้ว่าเป็นกับดัก และที่นั่น อาจทำให้เขาต้องพบกับการเดินทางอันยาวนาน...

เพื่อวันธรรมดา ๆ ที่สงบสุขไร้ความวุ่นวาย

             เรื่องนี้สองสามีสามี เขารักกันมาก ๆ ๆ อยู่แล้ว ตัวตน 3 ปี บวกก่อนหน้าที่จีบกัน พวกเขาคนหนึ่งผนึกพลังกลายเป็นคนธรรมดาจริง ๆ ส่วนอีกคนแม้เป็นผู้พิทักษ์ มีพลังพิเศษ แต่ก็ไม่เคยทำหน้าที่ ช่วงเวลาเหล่านั้นทุกอย่างปกติสุขดี และพวกเขารู้จักกันดีจริง ๆ ทว่า เมื่อเกิดเรื่องราวของผู้รุกราน อวี้หัวกลับมามีพลัง โหยวเจิ้งผิงกลายเป็นผู้พิทักษ์เต็มตัว สองคนที่เคยเปิดเผยต่อกันทุกเรื่อง กลายเป็นต่างมีความลับในใจ ทำให้ภายนอกหวานชื่น ในใจกลับขมฝาด ตัวชื่อเรื่องเราเคยพูดในชวนคุยไว้ว่า เหมือนเป็นการหลอกตัวเองของทั้งคู่ใช่ไหมคะ หลังอ่านจบเราขอเปลี่ยนคำค่ะ นี่เป็นความยึดมั่นที่จะต้องทำให้ได้ของทั้งคู่ วันเวลาธรรมดา ๆ เหล่านั้นจะต้องกลับมา แม้มีโอกาสเพียงน้อยนิดก็ตาม

        แน่นอนว่าหลังรู้ความจริงของกันและกันสองคนนี้ก็กลับมารู้ใจกันเหมือนเดิม แถมยังได้เข้าใจอีกมุมของคนรักมากยิ่งขึ้นด้วย คู่นี้สนับสนุนกันดีมาก ๆ เลยค่ะ ใคร ๆ บอกว่าอวี้หัวชอบควบคุม แต่เรารู้สึกว่ากับคนรัก เขาเคารพการตัดสินใจเสมอ แม้แต่การแบ่งปันพลังก็ยินดี แถมไม่ว่าจะเป็นจิตใจด้านไหน มุมไหนของเขาขอแค่เป็นเสี่ยวโหยว เขายินดีเปิดเผยทุกอย่างกับอีกฝ่ายด้วยค่ะ อะแฮ่ม ความจริงพ่อหนุ่มคนนี้เขาปลื้มใจมากกว่าซะอีก ที่สามมีของเขาจะคอยเข้ามาทำให้ชีวิตวุ่นวายมีสีสัน และคอยเลี้ยงดูเขาให้อยู่บ้าน ทำกับข้าวและงานบ้านแบบชิล ๆ คู่รักคู่นี้ ขึ้นอันดับต้น ๆ ของเราแล้วค่ะ !

           ชีวิตของพวกผมสงบสุขจริง ๆ นะครับ สำหรับเราประทับใจมาก เราอ่านแล้วรู้สึกนักเขียนค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป ทำทุกปมให้กระจ่าง และทำการบ้านหาคำตอบสุดท้ายของ ระบบ กฎของโลก มิติ อาณาเขต และเรื่องของเวลา ไว้ดีมากกกก ตีความดีมาก ๆ เราคิดว่าไม่เข้าใจก็อ่านสนุกได้ค่ะ ส่วนตัวเราพยายามทำความเข้าใจตาม พอเข้าใจบ้าง งงบ้าง แต่ว้าวมากค่ะ อ่านไปจะเจอรูปแบบการหย่อนปมปัญหาก่อนจะเปิดสถานการณ์เคลียร์ปัญหานั้น ๆ เหมือนเดิม ซึ่งสำหรับเราทำให้รู้สึกตื่นเต้นรอคอยว่าเขาจะนำเสนอออกมาให้เราได้รับรู้คำตอบในเหตุการณ์แบบไหน แถมเรื่องนี้ตัวประกอบทุกตัวมีบท มีการเคลียร์ปมของตัวเอง มีน้ำหนักและไม่ถูกทิ้งเปล่า ๆ เลยสักคน ในฐานะคนหวีดตัวประกอบโดนใช้แล้วทิ้งบ่อย ๆ เราชอบมากกกก แต่สำหรับบางคนที่ชอบเนื้อหาที่โฟกัสเฉพาะปมตัวเอกอาจจะรู้สึกเรื่องไปได้ช้า แต่เราใช่ทางค่ะ อ่านเพลิน ๆ จะมีตรงก่อนจะเคลียร์ปมจบนั่นแหละค่ะ ที่เรารู้สึกว่าเลือกสถานการณ์เคลียร์ปัญหาที่ดูใช้เวลาไปนิดนึง แต่พออ่านจนจบก็เข้าใจความตั้งใจของนักเขียนค่ะ เขาไม่ต้องการให้เหลือปมของใครไว้เลย จุดเปลี่ยนทางความคิดของทุกตัวละคร เขาแจกแจงให้เราฟังทั้งหมดโดยที่เราไม่ต้องคิดเอาเอง ...ยกเว้น

พวกเรือคู่รองทั้งหลาย ทำไมต้องให้เราพายเองต่อด้วยค่ะ !!!

>>> ชวน Talk ความประทับใจและเรือคู่รองที่ต้องพายต่อเอง (สปอยล์มากกกค่า)

>>> รีวิวฉบับเต็ม 

By Chadang