ชอบคำนิยามของหนังสือที่ว่า
"เราทุกคนเปรียบเหมือนพระจันทร์เสี้ยวไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบ แต่ก็งดงามได้ด้วยตัวมันเอง"
เลยตีความไปอีกว่าถ้าถึงเวลาที่เหมาะสบหรือการอดทนรอ เราก็จะพบกับแสงสว่างเหมือนพระจันทร์เต็มดวง
หนังสือเกี่ยวกับบันทึกของผู้เขียนการสังเกต สิ่งรอบตัวในแต่ละวัน แม้แต่สิ่งเล็กๆที่เรามักมองข้ามอ่านแล้วทำให้อยากกลับมามองชีวิตที่มีอะไรซ้ำ สิ่งที่เคยมองข้าม มีความสุขกับสิ่งเล็กๆมันง่ายมากมีหลายบทความที่ความคิดตรงกับเรามาก 555555 แล้วก็มีหลายบทความที่เออว่ะทำไมวะทำไมถึงเป็นงี้
ปกติไม่ค่อยถูกชะตากับหนังสือบันทึกเท่าไหร่เล่มนี้เลยใช้เวลาเกือบเดือน แนะนำให้อ่านวันละบทสองบทก่อนนอน กำลังดีเลยอ่านแล้วก็คิดถึงวันนี้ที่ผ่านมา (:
"เราถูกบังคับให้ต้องอดทน พยายาม และหลงใหลในสิ่งบางอย่างจนไม่มีที่สิ้นสุด
การยอมแพ้กลายเป็นข้อห้าม และความล้มเหลวกลายเป็นตราบาป"
ขอให้เรียนรู้ไปกับมันได้มั้ย ในตอนเด็กเราล้มแล้วร้องไห้หันไปหาพ่อแม่ เรียนรู้ในการหัดเดิน ถึงจะล้มอีกครั้งเราก็ไม่เจ็บพอที่จะร้อง ลุกขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in