มีคนประเภทหนึ่งที่ควรจะมีชีวิตที่สวยสดงดงาม แต่กลับต้องเผชิญกับเคราะห์ซ้ำกรรมซัดทำให้ต้องมีจุดจบที่น่าสังเวช ในชีวิตของนางเหมือนจะถูกลิขิตมาให้ต้องพ่ายแพ้อยู่ร่ำไป เรามักจะเรียกคนประเภทนี้ว่า ‘นางรองอนาถา’

เพื่อจะบำเพ็ญเพียรให้ได้หางที่เก้า ปีศาจแมวเช่น ‘อาหยู’ จำต้องตามหาหญิงสาวเหล่านี้ เพื่อแก้ไขให้ชีวิตของพวกนางสมหวังอย่างที่ควรจะเป็น

‘สลับตัวลูกสาว’ เป็นเรื่องบุตรสาวขุนนางใหญ่ที่ถูกแอบสับตัวไปตั้งแต่เกิด นางต้องทนทุกข์อยู่ในบ้านที่ยากจนแร้นแค้น ถูกกดขี่ตบตีสารพัด เป็นนางรองของเรื่องที่มีแต่คนเกลียดชังหยามหมิ่น แต่เด็กอีกคนกลับสวมปีกหงส์ฟ้าของนาง ทะยานขึ้นไปเกาะกิ่งไม้สูง กลายเป็นนางเอกที่เสวยสุขกับวาสนาอันยิ่งใหญ่ของนางแทน

แบบนี้ไม่ถูก...

เห็นทีคงต้องกระชากปีกนางหงส์กำมะลอเสียแล้ว!

เรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในกองดองอันยาวนานของเราเหมือนกันค่ะ เห็นคนรีวิวกันมานาน ส่วนตัวชอบอ่านอะไรแนวๆนี้อยู่แล้วด้วย รอบนี้เลยหยิบมาอ่าน ตัวเอกของเรื่องอย่างอาหยู เป็นแมวที่ต้องเก็บหางให้ได้เก้าหาง เลยไปเกิดเรื่อยๆเพื่อที่จะบำเพ็ญบุญบารมีให้ตัวเองได้หางเพิ่ม

ชาตินี้ก็มาเกิดเป็นนางรองของเรื่องเรื่องหนึ่ง เป็นหญิงสาวที่จริงๆเป็นลูกสาวจวนโหวแต่ถูกชาวบ้านสลับตัวไป แล้วเลี้ยงอย่างทิ้งขว้าง ส่วนลูกสาวชาวบ้านตัวจริงก็ถูกเลี้ยงอย่างดีในจวนโหว จริงๆนางเอกคือลูกสาวชาวบ้านในจวนโหวนั้นแหละ ส่วนพระเอกแต่เดิมก็คือกงอ๋องหรือองค์ชายแปด ส่วนอาหยูเองมาแก้แค้นให้กับลูกสาวขุนนางที่ไม่ได้รับชีวิตที่ดีอย่างที่ควรจะเป็น

เรื่องนี้เป็นแนวตบหน้า แนวแก้แค้น แนวถนัดของห้องสมุดเลย ก็ใช้ได้นะคะ อ่านได้เพลินๆ มีนิดนึงตรงที่จริงๆเราไม่ได้รู้สึกว่ากงอ๋องผิดหนักหนาอะไรจนคู่ควรกับบทสรุปที่ได้รับ ตัวรัชทายาทเองก็ไม่ได้ดีเลิศ (ซึ่งเราไม่ได้หวังให้ตัวละครดีเลิศอยู่แล้วนะ 5555 เป็นแบบนี้ก็เป็นสีสันดี) แต่เซอร์ไพรซ์นิดหน่อยด้วยตรงที่จริงๆแล้วเล่มนี้ไม่มีพระเอก รัชทายาทอาจจะพอถูไถว่าเป็นพระเอกได้อยู่แต่ว่าก็ไม่ได้ลงเอยกับอาหยู แถมอาหยูก็ไม่ได้รักอีก

ตอนนี้ยังคงสงสัยว่าชาติต่อไปจะเป็นยังไงแล้วชุดนี้จะมีพระเอกรึเปล่านะะ