ชาวสเปนจะทานอาหารเช้ากันตอนสาย มื้อเที่ยงขยับมาทานช่วงบ่าย ส่วน มื้อเย็นก็จัดกันดึก ๆ โดยมื้อเช้า ก็จะเป็นอะไรง่าย ๆ เบา ๆ สไตล์ฝรั่ง เช่น แซนด์วิช สักชิ้นสองชิ้น แต่สเปนจะมีอาหารพิเศษกว่าที่อื่น คือ ชูโรส Churros แท่งโค้งสีเหลืองทอง ผอมแห้งแรงน้อย แต่เนื้อแน่น พวกเราเรียกกันว่า ปาท่องโก๋สเปน ไว้ทานกับ เครื่องดื่ม ร้อน ๆ อย่างกาแฟสักแก้วก็ฟิน

อีกชนิดที่น่าสนใจสำหรับตอนเช้า คือ Porras ซึ่งหน้าตาคล้ายปาท่องโก๋ ไทยมาก ๆ Churros กับ Porras มีความแตกต่างกันในขั้นตอนการเตรียมแป้ง นิยมจิ้มกับช็อกโกแลตร้อน ไม่ได้จิ้มนมข้นหวานแบบบ้านเรา

อาหารอีกประเภทที่เราต้องรู้จัก คือ ทาปาส (Tapas) คำนี้เป็นเหมือนลักษณนาม ที่ใช้เรียกอาหารจานเล็ก ๆ จำพวกกับแกล้มที่ใช้กินร่วมกับเบียร์หรือไวน์ อาหาร จานหลักของสเปนมักมีไซส์ค่อนข้างใหญ่ อาหารจานเล็กแบบนี้จึงตอบโจทย์สายกินแบบนักชิมมากกว่า ชิมได้หลายแบบหลายจานไม่อิ่มซะก่อน ทาปาสจึงเป็นเมนูหลักตลอดทริปของเรา

ส่วนเมนูที่พวกเราขอแนะนำ เรียกได้ว่า เป็นเมนูที่ถ้าไม่ได้ชิมแปลว่า มาไม่ถึงสเปน (เพราะเป็นเมนูที่เราจะเห็นเฉพาะในสเปน) คือ ฆามอน (Jamon) ขาหมูอบแห้งฝานเป็นแผ่นบางๆ ซึ่งชาวสเปนมักนำมาทำเป็นไส้แซนด์วิช เราเห็น ฆามอนแทรกในทาปาสของทุกร้าน บางร้านเปิดเป็นร้านฆามอนโดยเฉพาะมีทั้งแบบขายเป็นขาๆ แพ็กเรียบร้อย พร้อมให้เอากลับไปเป็นของฝากได้ หรือแบ่งขายเป็นกิโล บางร้านก็เปิดเป็นบาร์ฆามอน ที่มีฆามอนทุกรูปแบบ หลากสไตล์ให้สั่งมากินแกล้ม กับเบียร์สดสังสรรค์หลังเลิกงาน

เราได้ลองเข้าไปในบาร์ฆามอนมาเหมือนกัน โดยเลือกร้านสุดฮิตเก่าแก่ของที่นี่คือ Museo del Jamon ที่บรรยากาศภายในร้านเต็มไปด้วยความสนุกสนาน ผู้คนร่าเริงกันมาก ทุกคนยืนกินกันอย่างเอร็ดอร่อย เพราะไม่มีโต๊ะเก้าอี้ให้นั่ง ไปถึงแล้วไม่ต้องรอให้พนักงานมารับ เดินเข้าไปสั่งอาหารที่เคาน์เตอร์เองได้เลย เราลองสั่งแซนด์วิช ฆามอน 3 แบบ 3 สไตล์มาชิม ขนมปังแข็ง ๆ เย็น ๆ ที่เหนียวมาก กินกับแฮมรมควัน แผ่นบาง ๆ แห้ง ๆ เค็ม ๆ ไม่มีผักใบเขียว หอมใหญ่หรือมะเขือเทศแบบที่เราคุ้นเคย ยังดีที่ได้เบียร์สดมาช่วยทำให้การกลืนคล่องคอมากขึ้น ไม่ประทับใจแต่ก็สนุกดี

ข้าวแบบสเปนซึ่งเม็ดโตป้อมและหยาบกว่าข้าวไทยผัดแล้วเสิร์ฟในถาดเหล็กเหมือนอาหารจานร้อนบ้านเรา ส่วนจะใส่เนื้อสัตว์ชนิดไหนก็แล้วแต่เราเลือก ซึ่งเรามักจะสั่งเป็นซีฟู้ด นอกจากนี้ยังมี Paella Negra หรือข้าวผัดสเปนแบบสีดำ ที่ใช้หมึก ของปลาหมึกมาผัดกับข้าว แล้วใส่อาหารทะเลลงไป หอมอร่อยไปอีกแบบ

ปาเอยาที่นี่บางร้านก็ผัดได้แห้ง ซึ่งเป็นรสที่คนไทยคุ้นเคยและอร่อย แต่บางร้าน ผัดแล้วแฉะสภาพและรสชาติไม่ต่างจากรีซอตโต (Resotto) ข้าวผัดเนยของอิตาลี

ที่นี่มีไส้กรอกอีสานขายด้วย! โชริโซ (Chorizo) ไส้กรอกหมูที่ผสมพริกแห้งรมควัน เผ็ดเล็กน้อย เปรี้ยวพอประมาณ โชริโซผสมอยู่ในเมนูอาหารคาวหลายอย่าง บางทีก็เอาโชริโซมาหมักกับไวน์ หรือจะซื้อโชริโซจากร้านค้ามากินกับเบียร์ก็ได้ เป็นอาหารหาง่าย ราคาไม่แพง และรสชาติคุ้นเคย

ปิดท้ายมื้ออาหารด้วยของหวาน ไม่ต้องมองหาฟักทองแกงบวด เฉาก๊วย ในน้ำ เชื่อม หรือทับทิมกรอบน้ำ กะทิ ส่วนใหญ่ของหวานในสเปนเป็นขนมสไตล์ฝรั่ง อย่างขนมเค้ก ทาร์ต ไอศกรีม ที่น่าสนใจเป็นพิเศษ คือ “ชีสคอร์ส” ชีสตัดมาพอดีคำ เสิร์ฟคู่กับขนมปัง และมีผลไม้แซมมาด้วย ชาวยุโรปมักทานชีสหลังจาก main dish แต่สำหรับผมคุ้นเคยกับชีสในแง่อาหารคาวมากกว่า

ถ้าอยากหาของหวานแบบสเปนที่เดินไปไหนก็เจอจนกลายเป็นของฝากได้คือ ตูรอน (Turron) หน้าตาและรสชาติคล้ายถั่วตัดทำจากไข่ขาว น้ำผึ้ง และถั่วหลากชนิด เช่น อัลมอนด์ เฮเซลนัท กวนจนได้ที่แล้วตัดเป็นรูปร่างต่าง ๆ หอมหวานดี