เช้าวันนี้ที่ฟันเดย์ไม่มีใครมาเลยฉันนั่งรอทุกคนตั้งแต่ 7 โมงเช้า จนกระทั่ง 9 โมงพี่แพทก็มาถึงพร้อมกับบอกว่าพี่โหน่งติดโควิด พวกเราจึงต้องทำความสะอาดโรงเรียนกันยกใหญ่เริ่มตั้งแต่เอาของเล่นทุกชิ้นในโรงเรียนออกมาล้างด้วยแอลกอฮอล์และตากแดดเพื่อฆ่าเชื้อจากนั้นทำความสะอาดห้องทุกห้องในโรงเรียนด้วยเดลตอล ตบท้ายด้วยการฉีดสเปรย์แอลกอฮอล์ทั่วโรงเรียนแต่นอกเหนือจากการทำความสะอาดแล้ว ไลน์จากพี่โหน่งที่เด้งขึ้นมาก็ทำฉันใจหาย

                พี่โหน่งบอกกับฉันว่าให้ลงมือทำสวนที่ออกแบบไว้ได้เลยงานออกแบบสวนนั้นเป็นงานที่พี่โหน่งไว้วานให้ลองทำดู ฉันจึงเสนไอเดียโคละเมนูไปก็คือปลูกผักหนึ่งโคก็เป็นหนึ่งเมนู เช่น โคข้าวผัด ในโคก็จะมีแตงกว่า มะเขือเทศหอมใหญ่และต้นหอมเป็นต้นซึ่งทีแรกที่ฉันเสนอไอเดียนี้ไม่ได้มีความคิดที่จะต้องลงมือทำอยู่ในหัวเลย มาคราวนี้เมื่อต้องลงมือทำจริงๆ ภาพในหัวจึงโล่งเบลอไปหมดเพราะฉะนั้นแล้วสิ่งแรกที่ฉันคิดได้คือการรื้อสวนเดิมเท่านั้น

                การรื้อสวนเดิมก็เป็นไปอย่างยากลำบากเพราะอย่างที่บอกไปว่าฉันไม่เคยมีประสบการณ์ในการทำสวนมาก่อน เมื่อต้องลงมือทำจริงก็ออกจะเงอะงะทำตัวไม่ถูกพี่ๆที่ทำงานประจำและเด็กฝึกงานอีกคนหนึ่งเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจทำความสะอาดแล้วจึงเข้ามาช่วยฉันเริ่มขั้นแรกจากการที่ทุกคนช่วยกันถอนหญ้าออกให้หมด รื้ออิฐที่อยู่ตามพื้นช้อนปลาเพื่อย้ายบ่อปลาไปไว้ที่อื่น ถอนต้นกล้วย พวกเราทำงานสวนกันอย่างเหน็ดหน่วงจนกระทั่งท้องฟ้ากลายเป็นสีส้มภายในสวนก็โล่งโจ่ง แต่ปัญหาถัดมาคือเศษไม้ ไม้ต้น ใบหญ้าที่ต้องขนไปทิ้ง กว่าจะแบกทั้งหมดไปขนทิ้งในสวนมะนาวร้างข้างๆได้ก็ใช้เวลานานโขวันต่อมาพวกเราจึงดำเนินการปลูกต้นไม้โดยแบ่งเป็นโคๆทั้งหมด 4 โค เป็นดอกไม้เสีย 2โค ผักอีก 2 โค และ ปลูกเป็นผลไม้ไว้ข้างๆ แม้จะไม่ตรงตามแบบหรือไอเดียที่คิดไว้แต่ฉันก็ดีใจที่มันออกมาเป็นรูปเป็นร่างฉันค่อนข้างชอบสวนนี้เพราะมันไม่รกและดูเป็นสัดเป็นส่วน และหวังว่าเด็ก ๆจะชอบเช่นกัน