เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
อยากเขียนmynameis
เส้นมันไม่ชนกันอะ
  • มีเรื่องนึงอยากเล่าให้ฟัง
    มันเป็นเรื่องของความพอดีของคนทั้งสองฝ่าย
    จริงจริงจะเรียกว่าความพอดี มันก็ไม่เชิง 
    มันคือการที่เวลาของเรามันคลาดเคลื่อนกันมากกว่า
    มั้ง -




  • ตอนมต้น 
    เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงที่วงโยของโรงเรียน

    เค้าน่ารักดีว่ะ

    เราชอบเหมือนกับเพื่อนในกลุ่มอีก 1 คน 
    แต่ไม่ได้พากันแย่งอะไรกันนะ
    พากันไปกรี้ด ไปซุ่มดูเค้าซ้อมมากกว่า

    มีวันนึงเพื่อนเราที่รู้จักพี่เค้าทัก msn มา
    เราเลยแกล้งแย๊บๆ ชื่อพี่คนนั้นไป 
    จนเพื่อนเราพิมพ์มาว่า ให้ลากเลยปะล่ะ

    เข้าทางกูหล่ะ หึหึ

    ก็เอาดิ เราบอกไปประมาณนั้น
    มันก็ลากมาจนได้ รอไรล่ะ แอดเด่!

    เราไปบอกเพื่อนเราคนที่ชอบพี่เค้าเหมือนกับเราว่าเราทำงี้นะ 
    เลยได้แอดเมลล์พี่เค้ามันเลยเอาไปใช้บ้าง สรุปได้แอดทั้งสองคน 5555

    เวลาผ่านไปเรื่อยๆ
    เรากับเพื่อนเราก็ยังคุยกับพี่เค้าอยู่ คุยไปเรื่อยๆ ทุกวัน 
    แต่เวลาเจอที่โรงเรียนเราจะเขิน 
    แกล้งทำหน้านิ่งใส่แล้วค่อยกลับมาหยอดในเอ็มแทน
    ตอนนั้นเค้าก็คง งง งง ว่าอะไรของมึง
    แต่ทำไงได้ก็กูอาย กูเขินอะ

    จนวันนึงเราไม่ได้ออนเอ็มอีก
    แม่ไม่ต่ออินเตอร์เน็ตให้
    เพราะสมัยนั้นมันไม่ได้จำเป็นอะไรขนาดนั้นอะ
    เราเลยไม่ได้คุยกับพี่เขาอีกสักพักนึง

    หลังจากนั้นไม่นาน
    เพื่อนเราอีกคนนึงก็จีบพี่เค้าติดเฉย 
    ตอนนั้นก็ เห้ย นะ แต่ก็ตลก 
    จำไม่ได้ว่าไม่คิดอะไรจริงไหม อาจจะเพราะตอนนั้น
    เราก็น่าจะแอบชอบคนอื่นอยู่เหมือนกัน

    จนเวลาผ่านไปเรื่อยเรื่อย
    เรามีโอกาสได้คุยเอ็มกับพี่เค้าอีกครั้ง
    เค้าก็บอกเราว่า เออเนี่ย มีอะไรจะบอก

    เค้าเคยชอบเรานะ

    ชอบตอนที่เห็นเราแรกๆ 
    เค้ามองว่าไอนี่ขาวดี
    แล้วไปถามเพื่อนว่าเราคือใคร
    แต่ตอนนั้นเรายังไม่อะไรกับเค้า 
    เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรให้มันพัฒนา

    ตอนนั้นได้ยินแบบนี้ก็ดีใจนะ
    แต่ไม่ได้รู้สึกเศร้าอะไรเลยที่สุดท้ายเค้าได้คบกับเพื่อนเรา

    แต่รู้สึกตลกดี 
    แอบคิดเล่นเล่นว่า ถ้าตอนนั้นแม่ต่อเน็ตให้
    เราจะคุยกันจนได้คบกันหรือเปล่า

    มันเหมือนจะเกือบละ แต่มันก็ยังไม่พอดีกันอยู่ดี
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in