ฉันเป็น - บันทึกนักอยากเขียน

ฉันเห็นตัวเอง ในร่างคนคนจร
ที่นอนข้างถนน ที่คนรังเกียจ จนไม่กล้าเข้าใกล้
.
ฉันเห็นตัวเอง ในร่างคนชราที่ยืนเกาะเสา
บนรถโดยสารประจำทาง
.
ฉันเห็นตัวเอง ในร่างวนิพกตาบอด
ที่ยืนตากแดดร้องเพลงแลกเงินข้างสะพานลอย
.
ฉันเห็นตัวเอง ในร่างหนุ่มสาว
ที่ร้าวรานไร้ชีวิตชีวา
ที่เหนื่อยล้ากับเมืองกรุง
.
ฉันได้ยินคนต่างประเทศคุยกัน
เสียงดังอึงอลในรถไฟฟ้า
เหมือนโลกนี้เป็นของเขาแล้ว
.
โชเฟอร์แท็กซี่บอกว่าโชคดีที่รับฉัน
เพราะเราไปทางเดียวกัน
และโชคดีที่ฉันไม่ใช่ชาวต่างประเทศกลุ่มนั้น
มิเช่นนั้นเขาจะบอกผ่านไป
.
ฉันโชคดี หรือ ฉันโชคร้าย?
.
ฉันเห็นตัวเองในกระจก
ถามตัวเองซ้ำ ๆ ว่าฉันต้องเป็นอย่างไร
ถึงจะเหมาะสม ถึงจะเป็นคนที่ทุกคนพอใจ
ฉันเป็นสิ่งที่พอจะเลือกได้
และเป็นสิ่งที่เลือกไม่ได้อีกหลายอย่างที่คนอื่นให้เป็น
.
ยาสีฟันแตกฟองฟอดเต็มปาก
เหมือนคนขี้โม้น้ำลายแตกฟอง
ตั้งคำถามกับหนังตัวตลก
ชีวิตเป็นเรื่องเศร้า หรือเรื่องน่าขัน
.
ล้มตัวลงนอน จนหลับตาลงได้
ฉันเลือกกลายเป็นความมืดดำของจักรวาล
.
เมื่อวาน วันสุขภาพจิตโลก

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น