เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกนักอยากเขียนSooth Suwansakornkul
ข้าหลวง
  • บัณฑิตหนุ่มหวังจะสอบเป็นข้าหลวง
    เขียนข้อสอบว่า จักกำจัดขอทานและซ่องโสเภณี 
    อันเป็นที่ ๆ ทารุณกรรม หญิงสาวให้สิ้นซาก
    ไปจากประเทศ
    .
    ข้อเขียนของเขาถูกใจมหาเสนาบดี
    จึงถูกนำไปใช้เป็นนโยบายให้ราชการ
    .
    หอโคมแดง โคมเขียวถูกกวาดล้าง
    นางโลมจึงออกมาหลบซ่อนค้าขายตามตรอกซอย
    .
    วันหนึ่งบัณฑิตหนุ่มซึ่งได้เป็นข้าหลวง
    เดินผ่านตรอกในเมือง
    ก็มานางโลมเดินมาขวางทาง
    .
    ซื้อตัวข้าเถิดนายท่าน นางโลมกล่าว
    หากแม้นท่านไม่ซื้อตัวข้าน้อยแล้ว
    ข้าน้อยจักหาค่าอาหารเลี้ยงดูบุตรไม่ได้
    .
    ข้าหลวงหนุ่มได้ฟังก็สะเทือนใจ
    จึงถามว่าทำไมนางต้องทำเช่นนี้
    รู้หรือไม่ว่าผิดกฏบ้านกฏเมือง
    .
    เป็นขอทานก็มีโทษ
    เป็นนางโลมก็มีโทษ
    ทำไมไม่ไปหางานทำ
    .
    หญิงสาวตอบว่า นางมีลูกเล็ก สามีก็ทิ้งไป
    ไปสมัครทำงานที่ไหนก็ติดภาระเลี้ยงลูกเล็ก
    นายจ้างเห็นขัดตาก็ไล่ออก
    .
    พอไม่มีงาน
    ขอทานก็ไม่พอเลี้ยงลูก
    หากไม่ขายตัว
    ก็ต้องขายลูก ไปให้คนอื่นเลี้ยง
    .
    ข้าหลวงหนุ่มตกใจในความคิดผิดศีลธรรมนี้
    เขาจึงตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะรีบตรากฎหมายห้ามขายลูกขึ้นอีก
    .
    ข้าหลวงหนุ่มตอบหญิงสาวว่า
    เราเป็นข้าหลวง จะเอาผิดกับเจ้าเพราะเจ้าทำผิดกฏหมาย
    .
    หญิงสาวตกใจ จึงวิ่งหนีหายไป
    .
    รุ่งขึ้น ข้าหลวงหนุ่มก็ตรากฏหมายห้ามขายลูก
    .
    ผ่านไปไม่กี่สัปดาห์ เจ้าหน้าที่บ้านเมืองก็มาแจ้งว่า
    มีเด็กอ่อนถูกทิ้งไว้ตามตรอกซอกซอยมากมาย
    บ้างตายเพราะขาดน้ำและอาหารมาสองสามวัน
    .
    ข้าหลวงหนุ่มโมโหใหญ่
    จึงถามเจ้าหน้าที่ว่าทำไมชาวเมืองถึงไร้ศีลธรรม
    .
    เจ้าหน้าที่ทำหน้าตึงเครียด
    แล้วถามข้าหลวงหนุ่มว่า ท่านอยากได้ความจริงใช่ไหม
    .
    ข้าหลวงหนุ่มตะโกนออกว่า เออ
    .
    เจ้าหน้าที่จึงบอกว่า
    ถ้าท่านออกกฏห้ามทิ้งลูกเพิ่มอีก
    ทารกจะตายเพิ่มขึ้นอีก
    เพราะพ่อแม่ไม่มีปัญญาเลี้ยง
    .
    ทำไมเล่า พวกเขาไม่รักลูกตัวเองหรือ
    ข้าหลวงหนุ่มถาม
    .
    ราชการเอาแต่ออกกฏห้ามโน่นห้ามนี่
    ห้ามคนทำผิดศีลธรรม แต่ไม่จุนเจือปากท้องประชาชน
    ผลจึงเป็นเช่นนี้
    เจ้าหน้าที่ตอบ
    .
    ถ้าขอทานก็ผิด
    ขายตัวก็ผิด
    ขายลูกก็ผิด
    ทิ้งลูกก็ผิด
    .
    ท้ายที่สุด เขาก็ฆ่าลูก ทิ้งเมีย
    .
    ท่านปิดหอโคมแดงโคมเขียว
    พวกชายหนุ่มไม่พร้อมมีครอบครัว
    ก็ไม่มีที่เที่ยว
    ไปซื้อหาเอาตามตรอก
    นางโลมไม่ท้องก็พอหลบซ่อนอยู่รอด
    เมื่อไหร่ท้องก็ต้องฆ่าทารก
    .
    เช่นนี้แล้ว กฎของท่านจึงไม่ช่วยอะไรเลย
    หากท่านไม่จุนเจือปากท้องของพวกเขาให้อิ่มได้
    .
    ข้าหลวงหนุ่มตีอกชกหัว ตะโกนออกมาว่า
    ทำไม เป็นเช่นนี้
    .
    เพราะท่านเกิดมาในบ้านที่อบอุ่น ได้ศึกษาในสำนักเรียนดี ๆ
    ได้แต้มต่อมาแต่กำเนิด
    ท่านไม่เคยไปประสบความทุกข์เข็ญในที่อโคจร
    .
    ท่านถือคุณธรรมมั่น แต่ไร้ความเมตตา
    .
    ท่านอาจมองเห็นตนเป็นคนดีในกระจกเงาที่บ้าน
    แต่ในสายตาชาวบ้าน ท่านคือผีร้ายทีคอยสูบเลือดสูบเนื้อพวกเขา
    .
    วันหนึ่งถ้าชาวบ้านสุดจะทน
    .
    เขาจะย้ายไปจากเมืองนี้
    .
    หากท่านออกกฎหมายห้ามออกจากเมืองเพิ่มอีก
    .
    พวกเขาจะลุกฮือขึ้น ทำลายกฏ ทำลายเมือง และท่าน

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in