Theme: Rainy Night

Pairing: Chwe Hansol x Boo Seungkwan

Rating: PG15

Warning: เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริงแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

◍ ◍ แนะนำให้ฟังเพลง Something About Us ของ Daft Punk

I'll be the blood, 

If you'll be the bones.

ผมเช็ดผมที่เปียกชุ่มของเขาอย่างแผ่วเบา ไม่ปกติเท่าไรนักที่เขาจะมาหาผม เพราะเราต่างรักษาระยะห่างระหว่างกัน ไม่ใกล้ชิดหรือเหินห่างจนเกินไป 

แต่หากวันไหนที่ผมหรือเขาเลือกที่จะแหกกฎที่เราตั้งเอาไว้ วันนั้นจะรายล้อมด้วยความเงียบ... ที่ทำให้เราทั้งคู่สบายใจและอึดอัดในคราเดียวกัน

เฉกเช่นวันนี้

ผมมองด้านหลังของเขาที่ดูไม่เหมือนเขาเลยแม้แต่น้อย แผ่นหลังที่เคยเหยียดตรงเสมอห่อลงแลดูน่าสงสาร เขาปล่อยให้ผมเช็ดผมของเขาไปและไม่ปริปากเอ่ยคำใด ๆ นับแต่ทำห้องของผมเลอะเทอะเพราะเนื้อตัวเปียกโชกจากสายฝนที่ยังคงกระหน่ำไม่หยุดจวบจนตอนนี้

ผมไม่คิดจะถามเขาให้มากความ เรารู้ดีอยู่แล้วว่าสาเหตุของเรื่องนี้คืออะไร ซึ่งผมเองก็ไม่ต่างจากเขาเท่าไร เพียงแต่คนที่เสียสละและเลือกจะรับแรงปะทะทั้งหมดก็คือเขา

ผมตัดสินใจบางอย่าง หยุดเช็ดผมของเขาและพาดผ้าขนหนูบนโซฟา 

เขาคงจะแปลกใจไม่น้อยว่าทำไมผมถึงหยุด

และคงจะแปลกใจยิ่งกว่าเก่า เมื่อถูกผมสวมกอดหลวม ๆ จากด้านหลัง พลางแนบแก้มกับซอกคอที่เย็นกว่าของเขาอย่างที่ไม่ค่อยได้ทำนัก

ครั้งสุดท้ายที่ทำแบบนี้เมื่อไรกัน... ผมจำได้นะ แต่ไม่ค่อยอยากจะหวนไปนึกถึงมันนัก

อาจเป็นเพราะนั่นคือจุดเริ่มต้นของสิ่งที่เรากำลังจะทำต่อจากนี้

ผมหลับตาลงเมื่อรู้สึกถึงมือที่เย็นพอ ๆ กับลำคอของเขาขยับมากุมมือของผมไว้

เราต่างไม่พูดอะไร

ผมหลับตาลง ปล่อยให้เวลาแห่งความสงบไหลเอื่อยไปอย่างใจเย็น ซึมซับเสียงฝนจังหวะสม่ำเสมอเช่นเดียวกับลมหายใจที่ผ่อนเข้าและออกของเขา 

“ซึงกวาน”

ผมลืมตาขึ้นมาเพราะเสียงเรียกนั่น และพบว่าเขากำลังหันมาเพื่อเผชิญหน้ากับผม

ผมและเขาสบสายตากันและกันอยู่ครู่หนึ่ง

เราต่างรู้ดีว่า 

เรา...

ต้องการอะไร

ริมฝีปากที่เริ่มอุ่นขึ้นบ้างของเจ้าของจุมพิตหนักหน่วงเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน เปลี่ยนจังหวะระหว่างเราในครั้งนี้ ริมฝีปากบางทาบทับบนริมฝีปากของผม ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ ไม่ต่างจากจูบก่อนหน้านั้นตอนที่ผมเปิดประตูให้ เพียงแต่มันนุ่มนวลกว่า คล้ายกับสัมผัสของขนนก 

จูบปลอบประโลมที่เรามอบให้กันนั้นช่างอ่อนโยน

เหมือนกับทุก ๆ ครั้ง จูบของเรามักจะเริ่มต้นด้วยความร้อนแรงเอาแต่ใจ ส่วนใหญ่เกิดขึ้นเพราะเขา ก่อนที่จะจบลงด้วยความอ่อนโยนและเข้าใจ

ไม่มีใครรู้จักเขาได้ดีเท่าผม

และไม่มีใครรู้จักผมได้ดีเท่าเขา

ผมเป็นฝ่ายผละริมฝีปากออกมาก่อน และกดจูบที่มุมปากของเขาอีกครั้ง 

เราไม่ใช่คนรัก 

เพราะสัมผัสระหว่างเราไม่เคยเกินเลยกว่ากอดและจูบ

ไม่สิ

เคยถลำลึกเพียงครั้งหนึ่ง แค่ครั้งเดียวเท่านั้น 

เพื่อนนะเหรอ

ก็คงไม่มีทางทำแบบนี้ใช่ไหมล่ะ?

เขากอดผมแน่นและร้องไห้อย่างเงียบงัน ไม่มีเสียงสะอื้นหรือสบถด่า รู้แค่ว่ากลางอกของผมชุ่มไปด้วยน้ำตาของเขา อิริยาบถในตอนนี้ไม่ใคร่จะสบายตัวนัก หากปล่อยให้เขากอดผมทั้ง ๆ ที่ยืนเป็นหุ่นเช่นนี้

เขาดึงร่างของผมให้นั่งลงบนตักของเขา หากเป็นเวลาปกติคงตลกพิลึก แต่ครั้งนี้ผมยอมอย่างง่ายดายและกอดเขาตอบ ลูบเรือนผมที่ยังไม่แห้งดีไปพลาง

คำสัญญาเมื่อสิบกว่าปีก่อนยังคงดังก้องในหัวของผม

เช่นเดียวกับคำสัญญาที่เขาให้กับผมในวันที่พ่อของผมจากไป

‘ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ไม่ว่านายจะต้องการหรือไม่ ฉันจะอยู่กับนาย’

ผมยิ้ม

น่าเสียดายที่ผมปากหนักเกินกว่าจะเอ่ยมันอีกครั้ง พยายามใช้ทุกการกระทำสื่อประโยคนี้ออกไปให้ได้มากที่สุด เพราะเพียงแค่กระซิบแผ่วเบากับตัวเอง นั่นก็เกินพอแล้ว

End.

◍ ◍ talk with me free wifi :

- ชื่อเรื่องเอามาจากเนื้อเพลง wolves without teeth ของ of monsters and men นะคะ 

- เนื้อเพลง something about us ของ daft punk อธิบายความสัมพันธ์ของสองคนได้ดีและแจ่มแจ้งเลยค่ะ แถม casual affair ของ panic! at the disco อีกเพลง ชอบท่อน a lover on the left, a sinner on the right มาก 

- เราวางคาร์น้องทั้งสองคนนี้ไว้ช่วง 30 กลางๆ อารมณ์ฝ่ายหนึ่งมีครอบครัวแล้ว แต่อีกคนอยู่เป็นโสดอะไรประมาณนี้

- มีอะไรติชมกันได้ที่ #kurofics ในทวิตภพหรือจะคอมเมนต์ตรงนี้ก็ได้นะคะ น้อมรับฟังเสมอ

- enjoy reading ♡