เวลาที่เราพูดถึงความฝันของตัวเอง เรานึกถึงอะไร.. ความฝันที่ว่านี้หมายถึงความใฝ่ฝัน อนาคตที่เราอยากมี ที่เราอยากเป็น เรามองเห็นภาพตัวเองประสบความสำเร็จมั้ย เราอยู่ที่ไหน และเกิดอะไรขึ้นบ้าง? และหลังจากที่เราฝันแล้ว เราจะใช้พลังและความสามารถของเราทั้งหมดทำมันได้รึยัง รออะไรอยู่ มีพลังก็สู้กันไปเลย!

    มองย้อนไปเมื่อหลายๆ ปีก่อนหลังจากเรียนจบมหาลัยมา รู้สึกแอบเคว้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้เคว้งขนาดว่าจิตตกและไม่รู้จะเดินไปทางไหน เราอาจโชคดีที่รู้ตัวมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วว่าชอบอะไร โตมาเรื่อยๆ ก็มีคนที่บ้านและแวดล้อมที่คอยสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้ เราเองไม่ใช่เด็กเรียนเก่งหรือได้ทุกอย่างที่อยากได้ แต่ออกจะเป็นเด็กที่เอาแต่ใจไปนิด อยากทำอะไร อยากได้อะไรก็จะพยายามทำให้ได้ หามาให้ได้ ซึ่งทุกอย่างนี้เป็นข้อดีมาก การจะทำอะไรต้องมีใจแบบนักสู้ สิ่งสำคัญคือต้องไม่กลัว ใช่.. ไม่เคยกลัว แต่มาตกม้าตายเอาตรงเรื่องของ ‘ความอดทน’ นี่แหละ... ยอมมันเลยจริงๆ

    เชื่อว่าวัยรุ่นยุคใหม่คงจะประสบปัญหากับเรื่องการทำงานประจำและการเดินตามความฝันของตัวเองอยู่ไม่น้อย เราเติบโตมาในรุ่นที่แอบสบายนิดๆ และค่อนข้างเอาแต่ใจ ที่กล้าพูดแบบนี้เพราะว่าเราเองก็เป็นหนึ่งในนั้น เป็นเด็กที่ผู้ใหญ่สมัยนี้อาจปวดหัวและส่ายหน้าให้ (ในบางเรื่อง) และเคยเป็นมากถึงขนาดลาออกจากงานหลายๆ ที่ด้วยเหตุผลประมาณว่า ‘หัวหน้าโคตรงี่เง่าเลยว่ะ’ ‘เนื้องานมันไม่ใช่อ่ะ ทำไปก็เสียเวลา’ และอื่นๆ อีกมากมายที่ทุกคนพอจะนึกแพทเทิร์นออก..

    แต่เราไม่เคยโทษใคร ไม่เคยโทษตัวเอง และจนถึงวันนี้ ที่มีงานประจำที่ดี ที่ภูมิใจ (ที่ไม่ได้คิดจะออก) เราก็ไม่รู้สึกเสียดายที่ตอนนั้นตัดสินใจบ้าๆ แบบนั้น แต่สิ่งที่ทำให้เราทำแบบนั้นในตอนนั้นคือความตามใจตัวเองที่มาจากความฝันล้วนๆ เราเป็นคนนึงที่อยากเป็นแรงบันดาลใจให้ใครต่อใคร เริ่มต้นด้วยเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่รู้จักมากหน้าหลายตา แต่เราไม่ได้เป็นคนดังอะไรที่อยู่ๆ จะไปให้แรงบันดาลใจอะไรเค้า แต่เราหลงใหลในความที่ใครสักคนมีแพชชั่นที่จะทำอะไรสักอย่างที่ตัวเองชอบ การหาสิ่งที่ตัวเองชอบเจอคือสิ่งที่มีค่ามาก บางครั้งยังแปลกใจที่ในโลกนี้ยังมีอีกหลายคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร และพวกเขามักจะบอกพวกเราอยู่เสมอว่า

“เธอโชคดีแค่ไหนแล้วที่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร”


    ที่พูดถึงเรื่องนี้ตอนนี้ไม่ใช่ว่าจะให้ทุกคนวิ่งตามความฝันแล้วลาออกจากงานนะ ที่พูดเรื่องลาออกนั่นเป็นส่วนหนึ่ง และที่พูดถึงก็เพราะว่ามีรุ่นน้องหลายๆ คนที่ชอบเข้ามาปรึกษา ส่วนตัวแล้วเราตื่นเต้นทุกครั้งที่บอกให้ทุกคนเลือกทางเดินที่ตัวเองชอบ ถ้ามั่นใจและรู้ว่าชอบอะไรให้ไปทางนั้นเลย อย่าลังเล เพราะอย่างที่บอกไปตอนต้นว่าเราเชื่อว่าทุกคนมีความฝัน ไม่ว่าจะฝันเล็ก ฝันใหญ่ ทุกอย่างมันสามารถทำให้เป็นจริงได้ ในเมื่อเราสามารถพูดออกมาได้ว่าเราต้องการอะไร เราอยากทำอะไร อยากเป็นอะไร แล้วทำไมเราถึงจะทำมันไม่ได้ล่ะ จริงอยู่ที่มันไม่ได้ง่ายเสมอไป ชีวิตมันไม่ได้เป็นถนนเส้นตรงๆ ที่เดินไปเรื่อยๆ ก็จะเจอจุดหมายปลายทาง มีคนๆ นึงที่เราชื่นชมมากเคยพูดไว้ว่า “ชีวิตเราก็เหมือนเขาวงกต เราแค่ต้องเดินไปเรื่อยๆ เจอทางผิดบ้างถูกบ้าง แต่ในที่สุดแล้วเราก็จะไปถึงจุดหมายจนได้”  ซึ่งมันคือความจริงชัดๆ

อดทนไว้..

    ทุกวันนี้ ในขณะที่เราเป็นพนักงานเงินเดือน เป็นนักเรียน เป็นฟรีแลนซ์ เป็นใครก็ตาม ความฝันของเราก็ยังคงลอยอยู่เหมือนกับก้อนเมฆบนท้องฟ้า ที่มองขึ้นไปก็จะเห็นมันตลอด และความฝันพวกนี้แหละที่คอยทำให้ชีวิตในแต่ละวันเรามีความสุข เพราะเรามีเป้าหมาย มีสิ่งที่คอยเราอยู่ มีสิ่งที่เราจะต้องทำทุกวันให้ดีที่สุดเพื่อจะได้ครอบครองเจ้าก้อนเมฆเหล่านั้น เราชอบเวลาที่คุยกับคนที่มีแพชชั่นในอะไรสักอย่างแล้วตาเค้าเป็นประกายเวลาพูดถึงสิ่งที่ตัวเองชอบ หรือสิ่งที่กำลังทำอยู่ คนพวกนั้นเป็นคนมีฝันที่น่าให้กำลังใจและอยากรอฟังข่าวคราวเมื่อวันนึงเค้าทำมันสำเร็จ พวกเราก็เช่นกัน มีฝันแถมมีพลังอีกต่างหาก

    ที่ร่ายมายาวขนาดนี้ ไม่แน่ใจว่าจะดูโลกสวยไปมั้ย เรารู้ว่าความเป็นจริงมันไม่ใช่สีรุ้งแบบที่ฝันไว้ตลอดเวลา แต่จากประสบการณ์ที่ได้ยินใครหลายๆ คนบ่นเรื่องราวต่างๆ ในชีวิต เราก็อยากเป็นกำลังใจและพูดถึงอีกแง่มุมของความฝันที่หากเราปัดฝุ่นมันออกนิดหน่อยก็น่าจะมาเติมแต่งสีสันให้ตัวเองได้บ้าง เราอยากเห็นเพื่อนหลายๆ คนตั้งใจอยากทำอะไรสักอย่าง อยากเห็นคนที่พูดว่าอยากไปนู่นนี่ได้ไปที่นั่น อยากเห็นคนที่อยากเป็นสิ่งนั้น ได้เป็นเข้าสักวัน เราย้ำกับหลายๆ คนอยู่เสมอว่าให้เป็นตัวของตัวเอง คือยึดมั่นในสิ่งที่ตัวเองรักและชอบ ตั้งใจและใช้พลังคว้ามันมาให้ได้ อย่าไปยอมกับความขี้เกียจหรือความกลัว ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้...

วันนี้อาจเป็นวันของใครหลายๆ คน แต่อย่าลืมว่าต้องมีสักวันที่เป็นวันของเรา
ใครจะมาเก่งเท่าเราล่ะเนอะ
สักวันนึงเราจะไม่ได้เป็นอยู่แค่นี้แน่นอน..

ขอบคุณคุณดาวตกดวงนั้นที่เป็นแรงบันดาลใจที่สวยงามให้อยู่เสมอ...