เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Intern? i’ll tell, how i felt i’ll tale you internwedapr
Real intern วันที่สองกายพร้อม ใจ(ก็)พร้อมแหละ
  • ชีวิตฝึกงานที่แสนราบรื่นมีอยู่จริง! แต่ไม่เกิดขึ้นกับเรา...

         ความคิดนี้ถือกำเนิดขึ้นก็ตอนที่เราทำงานไปเพลิน ๆ แต่โน้ตบุ๊กเจ้ากรรมดันไม่เป็นใจ คือปัญหานี้มันมีมาตลอดจริง ๆ สำหรับเราที่ใช้โน้ตบุ๊กเครื่องเดิม ๆ มาเป็นเวลา 5-6 ปี แหม มันก็ภูมิใจอยู่หรอกที่ใช้ได้นานขนาดนี้ แต่ประสิทธิภาพในการทำงานของมันก็ส่งผลต่อการฝึกงานของเราด้วย! เอาเป็นว่าถ้าเราอยากส่งงานพี่เขาตอน 5 โมงเราอาจจะต้องเผื่อเวลาเซฟงานสัก 30 นาทีหรือไม่ก็หนึ่งชั่วโมง(ก็เป็นมาแล้ว) ความรันทดนี้T_T แต่นั่นแหละ มันเป็นปัญหา แต่เราจะต้องไม่ใช้เป็นข้ออ้างในการทำงาน ถือว่าเป็นช่วงบ่นก่อนการเล่าประสบการณ์ละกันนะ
         พอเริ่มฝึกงานวันที่สองเราก็ได้รับงานที่ค่อนข้างยากพอสมควร คือการสรุปวิชาที่เคยเรียนตั้งแต่ปี 1 - ปี 3 โดยเรียงลำดับความสำคัญจากมากไปน้อยที่คิดว่าจำเป็นต่อการใช้ในการฝึกงาน ซึ่งลืมบอกไปแต่แรกว่าเราฝึกกับเพื่อนในสาขาอีกคน เราเลยแบ่งกันคนละ 2 วิชา รวมๆ แล้วคนละ 10 วิชาได้แล้วไอ้เรามันคนความจำสั้นแต่รักฉันยาวซะด้วยสิ เอาล่ะทีนี้ เราต้องหาเลคเชอร์ทั้งหมดเท่าที่จะหาได้ เพราะตอนนี้เราฝึกงานออนไลน์อยู่ที่บ้าน ส่วนเลคเชอร์อยู่ที่หอ ทีนี้ก็ต้องพักพิงพึ่งพา(เดือดร้อน)เพื่อนสักหน่อย เราทักไปขอเลคเชอร์เพื่อนในกลุ่ม ซึ่งส่วนใหญ่เก็บเข้ากรุไปหมดแล้ว บางวิชาก็มีบางวิชาขาด ๆ เดิน ๆ บางวิชาก็หายสาบสูญ... แต่เอาวะ เรียนมาเองก็ต้องจำได้บ้าง เราก็เลยถอดสมองออกมานั่งคั้นข้อมูลทั้งหมดที่เคยเรียน วิชานู้นวิชานี้ ผสม ๆ แต่งรสชาติ กรองแล้วกรองอีก จน ปิ๊ง! เหลือเท่าหางอึ่งเช่นเดิม 555555T_T5555 ในเลขห้ามีน้ำตาซ่อนอยู่ เราใช้เวลาพอสมควรในการสรุปเนื้อหาที่เรียนทั้งสองวิชาให้มันไม่มากไปไม่น้อยไป เสร็จแล้วก็เอาเนื้อหามาทำสไลด์เพื่อนำเสนอเนื้อหากับพี่ที่สำนักพิมพ์(ที่เป็นทั้งเจ้าของและพี่เลี้ยงเรา) ตอนช่วงบ่ายสองและนี่จะเป็นการพูดคุยและเห็นหน้ากันครั้งแรกของเรากับพี่เจ้าของสำนักพิมพ์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
         ช่วงเวลาที่เรานำเสนอเนื้อหาที่เรียนสองวิชาก็มีพูดคุยกันจิปาถะ ซึ่งพี่เจ้าของสำนักพิมพ์น่ารักมาก เป็นคนมีความรู้ความสามารถ มีภูมิฐาน มีมาดCEO และใจดี พอได้เห็นหน้าและพูดคุยมันก็ช่วยคลายความเกร็งไปบ้าง เราคุยกันไปเรื่อย ๆ พี่ก็ให้คอมเม้นท์งานของเพื่อนอีกคน มีสอบถามบ้าง เราก็ตอบไปตามความเป็นตัวเอง ตอนแรก ๆ ก็เกร็งแต่พยายามจะเฟรนด์ลี่และเป็นธรรมชาติที่สุด แม้ในใจจะสั่นเหมือนแผ่นดินไหว 7 ริกเตอร์บวกด้วยคลื่นสึนามิถาโถมก็ตาม แต่สุดท้ายก็ผ่านไปได้ด้วยดี หลังจากคุยเสร็จก็มาตั้งสติและเตรียมสรุปเนื้อหาอีกสองวิชาต่อไป จะบอกว่าเราทำงานสรุปเนื้อหาวิชาที่เรียนอยู่ประมาณ 1 สัปดาห์ วันละสองวิชา ช่วงหลัง ๆ ก็อัดคลิปคลิปละประมาณ 10-20 นาทีส่งแทนเพราะพี่เขาไม่ค่อยมีเวลาว่าง เราก็โอเค ทำไปกอดโน้ตบุ๊กไป อย่าดื้ออย่าซนนะลูกนะ ใจดีให้กันไปจนถึงฝึกงานจบนะลูกนะ5555555T_T5555555 (ถ้าถูกรางวัลที่หนึ่งจะซื้อหว่านเลยคอยดู!)


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in