หลังจากทานข้าวเย็นเราทั้งสามคนก็ต่างมานั่งคุยกันสัพเพเหระไปพรางๆ พี่เยหัวหน้าทัพที่พาพวกเรามาในครั้งนี้ที่จะต้องรีบกลับแบบคลอส สามวัน สองคืนนั้นก็ได้พาพวกเราขึ้นไปพบกับครูต้นและครูพริ้ว
ในค่ำนี้ท่ามกลางแสงไฟและดวงดาวในคืนข้างขึ้น ช่างเป็นะวันที่แสนพิเศษอีกหนึ่งวัน
ปล. ช่วงนี้ไม่มีภาพนะเพราะไม่ได้เอากล้องพกติดตัวไปด้วย
____________________________________________
แสงไฟจากไฟฉายที่สาดส่องออกไป ตามทางถนนรอบหมู่บ้าน มีชายหนุ่มสามคนที่มาจากแดนไกลกำลังเดินสาดส่องแสงไฟไปทั่วหมู่บ้านราวกับยามเฝ้าหมู่บ้านที่คอยตรวจตรารอบๆหมู่บ้านยามค่ำคืน
"วันนี้เราคงจะต้องวางแผนและคิดกิจกรรมที่จะเล่นกับเด็กๆวันพรุ่งนี้สินะ" - พี่เย
"แล้วจะทำยังไงดีละ ไปคิดกิจกรรมที่โรงเรียนเลยดีหรือเปล่า ไปหาครูต้นกับครูพริ้ว แล้วนั่งคุยกัน เอาไหม" - เรา
"แล้วแต่เลยครับ ผมตามได้เสมอ" - พี่สุ่น
พี่เยทำหน้าครุ่นคิดสักพักหนึ่ง
"ป่ะ ขึ้นไปหาครูต้นกับครูพริ้วกัน" - พี่เย
นั่นแหละคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้สามหนุ่มกลายเป็นยามหมู่บ้าน สาดไฟไปตามถนนรอบหมู่บ้าน
เราทั้งสามคนก็มาที่โรงเรียนและเดินเข้าไปข้างหลังโรงเรียนที่เป็นบ้านพักครู เราเข้าไปหาครูต้นที่เปิดไฟอยู่ แล้วตะโกนทักไป ไม่นานนักครูต้นก็ออกมาจากบ้านพักแล้วพวกเราก็เริ่มขึ้นไป ที่หน้าบ้านพักของครูต้น
บ้านพักยกถุนเตี้ยๆ ขนาดเล็กๆสองหลังที่ปลูกข้างๆกัน บนจุดที่จะเกือบๆยอดเขานั้น มีแสงไฟเล็กๆลอดมาให้เห็น แม้ว่าถ้าหากมองจากด้านล่างจะไม่เห็นตัวบ้านพักก็ตาม เราทั้งสามคนและครูต้นนั่งคุยกันที่หน้าบ้านพักครูต้น เกี่ยวกับกิจกรรมวันพรุงนี้
"มาทำอะไรกันดึกขนาดนี้ครับคุณครู" -ครูต้น
"ว่าจะมาคุยเรื่องกิจกรรมเด็กๆ วันพรุงนี้กับครูต้นครับ ให้ครูช่วยคิดด้วยคงจะดีไม่น้อย" - เรา
"เรากำลังสับสนกันว่า จะให้เรียนช่วงเช้าเล่นช่วงเย็น หรืือให้เล่นกันไปเลยดีครับ" -พี่เย
"โดยปกติแล้ว ที่โรงเรียนจะมีการสอนอยู่แล้วทุกวันครับ นานๆทีจะมีคุณครูอาสามาในพื้นที่ ผมว่าน่าจะทำกิจกรรมเล่นกับเด็กๆไปเลยดีกว่าครับ เพราะวันพรุ่งนี้ช่วงบ่ายครูจะนำเด็กๆไปทำความสะอาดบริเวณโรงเรียนอยู่น่ะครับ" - ครูต้น
"ก็ดีครับ เด็กๆจะได้ไม่เครียดด้วย ส่วนเรื่องการสอนนั้นปล่อยให้ครูสายลมและครูสุ่นที่จะไหลยาวทำหน้าที่ต่อแล้วกัน" - พี่เยตอบรับ และมองมาที่พวกเรา
"เอ้า.. พี่เย พวกผมสินะ" - เรา พูดและยิ้มตอบกลับไป
"แล้วจะทำกิจกรรมอะไรดีครับเนี่ย" - พี่สุ่น
"ผมว่าเล่น การละเล่นพื้นบ้านง่ายก็น่าจะได้ครับ ให้เด็กๆยิ้มและหัวเราะได้เท่านี้เราก็ดีใจแล้วครับ" -ครูต้น
"งั้นอย่างแรกก็คงมอญซ่อนผ้า ปิดตาตีปี๊บ พวกนี้ก็น่าจะดีนะ" - พี่เย
"นอกจากนั้นผมว่าเก้าอี้ดนตรีก็น่าสนใจนะครับ" - เรา
"ผมว่าพวกเกมส์ส่งแป้งก็ดีเหมือนกันนะครับ" - พี่สุ่น
"งั้นเราคงต้องวางลำดับเกมส์ที่เล่น และกติกาการเล่นกันแล้วล่ะ" - เรา
---------------------------------- /
หลังจากนั้นเราก็วางรูปแบบเกมส์ กติกา กันนานมากจนการคุยกันเลทไปมากพอสมควร แต่ก็เป็นการคุยที่สนุก จนการเกินเวลาก็ปล่อยๆมันไปเหอะ
โดยรูปแบบกิจกรรมที่เราจะเล่นกันในช่วงเช้าก็คือ
มอญซ่อนผ้า
ถ้าใครเข้าช้าหรือเป็นหนอนวิ่งตีเพื่อนไม่ทัน ก็จะโดนทำโทษด้วยการร้องเล่นเต้นรำ ตามเรื่องตามราว
ส่งแป้ง
เป็นกิจกรรมที่เหี้ยนั่นแหละ เราไม่ชอบที่สุดเท่าที่มีมาเลยฮาหลักง่ายๆคือมันเปื้อนเท่านั้นแหละ
กิจกรรมก็คือส่งแป้งตามเพลงเหมือนเก้าอี้ดนตรี เพลงหยุดแป้งหยุดที่ใครคนนั้นซวย
เราจะเล่นกันสามรอบ แล้วหลังจากนั้นก็ เอาไข่มาเพิ่ม ให้ส่งไข่ด้วย ใครทำไข่แตกคนนั้นซวย มีเท่านี้แหละเล่นๆวนๆกันไป หลายๆรอบ ทำโทษตัวเองบ้าง ทำโทษเพื่อนบ้าง ให้ขนมกันบ้างสนุกดี
ปิดตาตีปี๊บ
ง่ายๆ คือปิดตาตีปี๊บ สนุกมากๆ เก็บแต้มกันไป
หลักๆที่คิดไว้ก็มีเท่านี้
เมื่อได้กิจกรรมแล้วเราก็หายห่วงกับวันพรุ่งนี้แล้วล่ะ ตาเราทั้งครูและคนอื่นๆก็เริ่มง่วงขึ้นมาเราขอตัวกลับและทุกคนก็กลับเข้าบ้านเพื่อเข้านอน โดยที่ทุกคนหลับไปหมดแล้ว ในเวลาประมาณ 23.20 โดยประมาณ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in