"คุณพูดก็ฟังดูเท่ดีอยู่หรอก ไอ้ล่าวิญญาณอะไรเนี่ย เเต่คุณยังไม่ตอบคำถามชั้นเลยว่าเราจะหาวิญญาณอาฆาตได้ที่ไหน?" เสาทักท้วง พร้อมส่งเเววตาความสงสัยไปยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า

"ครับ อย่างที่ผมบอกไปเเล้ว โลกวิญญาณ ก็เหมือนกับโลกมนุษย์ เป็นกระจกเงาของกันเเละกัน เวลาที่เเรงอาฆาตของวิญญาณมีมากพอ จะนำให้มิติทั้งสองจูนติดเข้าหากัน วิญญาณอาฆาต จะต้องเป็นวิญญาณที่ตายไม่ธรรมดา เเละ ถ้าได้ประเภทที่ถูกฆ่า ได้ยิ่งดี เพราะ จิตอาฆาตจะเเรง เเต่นั่นก็หมายความว่า มันจะยิ่งเสี่ยงด้วย" สิทธิ์พูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย จนเหมือนกับเรื่องล่าวิญญาณ อะไรนี่เป็นเรื่องที่เค้าทำมาเเล้วนับครั้งไม่ถ้วน (จริงๆ เเล้วครั้งเเรก เเต่เค้าก็ต้องทำเป็นคุมเกมอยู่ ไม่งั้น หญิงสาวทั้งสองที่อยู่ด้วยอาจพากันสติเเตก)

"จะออกไปกันยังคะ" ติ่งเริ่มถามด้วยความหมดความอดทน เธออยากกลับไปหาลูก

"คือ ก่อนที่จะออกไป ผมอยากย้ำให้พวกคุณระวังตัว" สิทธิ์ทำเสียงเคร่งขรึมขึ้นกว่าเดืม "ที่ที่เรากำลังออกไปนี่ คือ มิติของวิญญาณ คุณเคยได้ยินมาบ้างเวลาที่คนเจอผี ตอนนี้กลับกัน เพราะว่าง่ายๆ เราอยู่ในโลกของผี เป็นไปได้มากว่าผีจะเจอเรา เหมือนไอ้ตัวที่ไล่ตามพวกคุณตะกี้ เพราะวิญญาณมันจูนกับคลื่นเราได้พอดี มันจึงเห็นดวงจิตเรา ซึ่งถ้าเราถูกวิญญาณอาฆาตจับกิน ก็อย่างที่ผมบอกไปเเล้ว ว่า คือ Game over เพราะฉะนั้น หากเมื่อคุณรู้สึกว่า ถูกเห็น หรือ ไล่ตาม คุณจะต้องหนีทันที เเละต้องหนีให้รอดให้ได้ด้วย เพราะถ้าถูกจับได้เเล้วคือจบ" สิทธิ์พูดด้วยสีหน้าซีเรียส

"เเล้วนี่เราจะเดินออกไปหาวิญญาณกันหรอคะ" เสาถามด้วยความอยากรู้เเละสงสัย พูกตรงๆเหอะ ใครจะเชื่อว่าหมอเกียรตินิยม วันนึงต้องมาล่าผี พูดเเล้วขำ

"เปล่าคับ มีรถ UBER มารับ" สิทธิ์กวนเข้าให้

"คืองี้คุณหมอ ตอนนี้เราทั้งสามคนเป็นดวงจิต เราเพียงนึกถึงที่ๆเราอยากไป จิตเราก็จะพาไปสู่ที่ตรงนั้น ทีนี้ เราสามคนลองมาคิดดูกันว่าที่ไหนที่เราจะไปที่จะมีวิญญาณอาฆาตเเเรงๆ ครับ?"

"ป่าช้า?"เสาชิงตอบ ทันควัน ใจคิดว่า เป็นคำตอบที่ฉลาดเเละ ถูกชัวร์

"เอิ่ม เราอยู่ในโลกวิญญาณ คุณหมอ ที่ไหนๆก็มีวิญญาณ จุดประสงค์ของเราคือที่ที่มีวิญญาณอาฆาตเเเรงๆ" สิทธิ์มองเสา ด้วยสายตาที่เริ่มสงสัยว่า ยัยนี่หรอจบหมอ

"ที่ที่คนถูกฆ่าตาย บ้านร้างที่มีคดีฆ่ากันตายอะไรงี้หรอคะ?" ติ่งเเทรกขึ้น

"ครับเก่งมากครับ มีใครพอจะคิดออก ถึงคดีฆ่ากันตาย หรือ คดีสะเทือนขวัญที่เกิดขึ้นเร็วๆนี้ได้บ้างครับ เอาเเบบที่พาดหัวได้ยิ่งดีครับ"

"มีค่ะ ดิชั้นรู้จักสถานที่ นึง อยู่ ตรงบริเวณเชิงสะพานถนนตก หน้าโรงงานทำขนมเป็นบริษัทผลิตสาหร่ายค่ะ มีสาวโรงงานคนนึง พอดีเป็นเพื่อนของเพื่อน ได้ยินว่าถูกฉุดไปข่มขืนเเล้วฆ่า ค่ะ" ติ่งออกตัวทันที ใจนึกถึงเเต่อยากทำเรื่องนี้ให้มันจบๆ จะได้กลับบ้านไปหาลูก

"ดีเลยครับ งั้นเราสามคน ตั้งจิตพร้อมๆกัน เเล้วนึกถึงบริษัทสาหร่ายที่ว่านั้นเลยเอานะครับ เราหลับตาลงพร้อมๆกัน จากนั้น นึกถึงโรงงานสาหร่าย ที่เชิงสะพานถนนตกนะครับ พร้อมนะครับ.... 1...2....3"

"ฟุ่บ!!" ทั้งสามคนหายตัวไปพร้อมกัน

--------------------------------------------------------------------------

เสาค่อยๆลืมตาขึ้นมา พบว่า ตัวเองอยู่ในตึก อาคารพาณิชย์ร้างอยู่คนเดียว

่อ้าว สองคนนั้นไปไหนนี่นะ ตายเเล้ว ที่นี่ที่ไหนเนี่ย' เสา เริ่มมีอาการ panic attack 'ก็เกือบจะบอกไอ้ตาสิทธิ์นั่นอยู่เเล้วเชียวว่าไม่รู้จักถนนตก' เสาพูดออกเสียงกับตัวเองเพื่อพยายามลดความหวาดกลัวกับบรรยากาศของตึกร้าง กับ เเสงที่ดูโพล้เพล้คล้ายดูเป็นเวลาโพล้เพล้ใกล้เข้าสู่ยามยามวิกาล เสาเห็นภาพบรรยากาศ กับสถานที่ตรงหน้าเหมือนฉาบด้วยเเสงสีม่วงอมเทา ดูครึ้มน่าขนลุก

่รีบออกไปหาพวกนั้นดีกว่า' เธอคิดในใจ ว่าเเล้ว เสารีบสาวเท้าจ้ำเดิน ออกไปบริเวณหน้าตึกทันที หวังใจจะรีบไปหาสองคนนั้นโดยเร็ว

ทันใดนั้นเอง ระหว่างที่เสาคิดหาทางออกจากตึก เสาเริ่มรู้สึกถึงน้ำเหนียวเย็น มาเเตะที่ข้อเท้า เรื่อยขึ้นมาจนถึงต้นขา เสารีบหันกลับมอง เพื่อเช็คดูว่า ไอ้น้ำเหนียวเย็นที่ว่าคือไร

สิ่งที่เห็นตรงหน้าหลังจากหันหลังกลับมอง คือ ยายเเก่ผมเทามองเงยขึ้นมา จ้องตาเธอกลับเขม็ง อ้าปากเเลบลิ้น เลียบริเวณด้านหลังของขาซ้ายของเธอ เสาหลัวมาก เเต่รู้สึกเหมือนขยับตัวไม่ได้!!!!!

'คุณสิทธิ์ช่วยด้วยยยยยยยยย!!!!' เสาหวีดร้องทันที
---------------------------------------------------------------------------
จบตอนที่ 4 ติดตาม Soul Dimension ตอนหน้า