" โอ้ยยยยยยยย" ทั้ง มอคจา เสา เเละติ่ง (จริงๆ เเล้วคือเรนกา) ฟื้นตื่นขึ้นมา ณ ที่เเห่งหนึ่ง สิ่งที่ทำให้ทั้งสามตื่นขึ้น คือ เสียงร้องของติ่ง(เรนกา)ที่ร้องขึ้น เพราะ เเขนเเละขาของเธอถูกบางสิ่งบางอย่างกัด เมื่อทั้งสามลุกขึ้นจึงมองเห็นว่าบนพื้นนั้น ใช่ว่าจะเป็นพื้นดินอย่างที่คิด เเต่เป็นหน้าคนเเละเเขนยื่นออกมาสองข้างเรียงรายเป็นร้อยเป็นพันเเต่ละใบหน้าเต็มไปด้วยความหิวโหย เเต่บ้างก็กำลังกินอย่างเอร็ดอร่อยครั้นเมื่อจับเเขนของอีกฝ่ายนึงได้ก็จับกินทันที ทั้งหมดไม่มีลำตัว ดูน่ากลัวสยดสยอง

"นี่คือมิติที่ 3 ตะกละ Gluttony ข้าดึงพลังจากสระภูติช่วยให้เราสามคนหนีมา" พูดจบมอคจาทำท่าเหมือนจะล้มลงด้วยความอ่อนเเรง หน้าของมอคจาตอนนี้ซีดเผือด ปากดูซีดจนเป็นสีเขียว เสาเเละติ่ง(เรนกา)รีบเข้าไปช่วยพยุงไว้ "เราต้องไปหาไตฮิม ผู้ดูเเลมิตินี้ เราต้องให้เค้าช่วย" มอคจาพูด

"ชั้นเเบกเค้าเอง" เสาบอกติ่ง(เรนกา)อาสาเป็นผู้เเบกมอคจา "เเต่เราจะเดินไปยังงัย?" เสาถามมอคจา "เราเดินเท้าไปไม่ได้ โดนจับกินเเน่ๆ .. ขอให้เจ้าทั้งสองตั้งจิตคิดจะไปบนเนินเขาปลายด้านโน้นอันเป็นที่ตั้งของบ้านพักของไตฮิม"

"ฟุ่บ!!! ทั้งสามหายไปอีกครั้ง

------------------------------------------------------------------------

"เจ้าเด็กน้อยสิทธิ์เอ๋ย ข้าอยากให้เจ้ามาดูอะไรนี่" คานส์พูดขึ้นตั้งใจให้สิทธิ์ออกมาจากห้องรับรองในปราสาทของเรนกา สิทธิ์ที่ตอนนี้นั่งอยู่กับติ่ง (ที่หมดประโยชน์เเละเป็นติ่งตัวจริง) เดินออกมาจากห้องตามเสียงเรียกของคานส์

เมื่อทั้งสองเปิดประตูออกมา พานพบกับหญิงสาวสวยน่ารักคนหนึ่ง หน้าขาวออกหมวยผมยาวมากเลยกลางหลังเป็นสีเงินตั้งเเต่โคนจรดปลาย เเต่งกายด้วยชุดสีขาวคลุมยาวคล้ายชุดของเรนกา สิทธิ์รู้สึกชอบเเละประทับใจในความงามของหญิงสาวนางนี้ไม่น้อย

"ท่านคานส์ นางผู้นี้คือ...?

คานส์หันมาทางสิทธิ์ ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ " นางคือวิญญาณอาฆาตที่ถือมีดไล่ฟันดวงจิตบริสุทธิ์ที่เจ้าได้ใส่ไว้ในตัวผู้หญิงคนนั้น (คานส์ชี้ไปทางติ่ง) เเละบัดนี้เพราะนางได้พลังวิญญาณของมอคจาจึงทำให้นางเปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้"

สิทธิ์เเทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตนเอง วิญญาณผีอวัยวะเพศกลวงโบ๋บัดนี้กลับกลายเป็นสาวน้อยน้ารัก ทั้งหมดเป็นเพราะพลังวิญญาณของมอคจา?!?!

"เเล้วท่านคิดจะทำไรกับนาง" สิทธิ์เอ่ยถามด้วยความสงสัย

"ก่อนอื่นข้าจะสอนมนต์ปีศาจให้กับนาง เพราะบัดนี้นางไม่ใช่วิญญาณมนุษย์ธรรมดาๆ เเต่ครึ่งนึงในตัวนางคือพลังของภูติที่มีอายุขัยเทียบข้า เเละอีกไม่นานนางผู้นี้นี่เเหละที่จะล่อให้ไอ้ดวงจิตบริสุทธิ์นั้นกลับมาหาเรา!"

คานส์พูดจบถึงกับหัวเราะร่วนด้วยความดีใจ "ข้าขอตั้งชื่อนางว่า เบท Bait (เหยื่อล่อ)" เมื่อคานส์พูดจบ เบท bait หันไปมองทางสิทธิ์พร้อมยิ้มให้สิทธิ์ นางขยับเดินเข้ามาใกล้สิทธิ์ เมื่อได้จังหวะ เบทเเอบเข้ามากระซิบข้างหูของสิทธิ์ด้วยเสียงใส นุ่ม เบาๆ ว่า

"ข้าไม่ลืมว่าเจ้าทำอะไรไว้กับข้าหรอกนะ......"

สิทธิ์หน้าซีดเผือด.......

-------------------------------------------------------------------------

"ฟุ่บ!!!"

ทั้งเสา ติ่ง(เรนกา) เเละสิทธิ์บัดนี้ มาถึงบริเวณเนินยอดเขา ที่เนินยอดเขาเเห่งนี้ปราศจากใบหน้าบนพิ้นดินเหมือนกับที่ที่ทั้งสามอยู่เมื่อสักครู่ บนเนินเขาเเห่งนี้ทั้งสามเจอบ้านพักหลังนึง ที่ดูไม่ใหญ่เเละไม่เล็กจนเกินไป ที่บ้านพักเเห่งนี้ผิดกับปราสาทของเรนกาที่มีบริวารมากมาย ดูเหมือนที่เเห่งนี้จะมีเพียงเจ้าของบ้านพักอาศัยอยู่เงียบๆ ผู้เดียว

"เจ้าตะโกนเรียกเค้าสิ" มอคจาเอ่ยบอกเสา เสาทำท่าเหมือนจะตะโกน ยังไม่ทันขาดคำ ก็ปรากฏเป็นชายคนนึง ร่างใหญ่อ้วนท้วน หน้าตาดูใจดี เปิดประตูออกมาจากบ้านพัก เสาเหลือบลอดเเว่นให้เห็นชายผู้นี้ชัดๆ ปรากฏว่าชายผู้นี้กลับไม่มีท่อนล่าง เเต่เค้าลอยได้ในมืออีกข้างของชายอ้วน มีสายคล้องเมื่อเสามองดูชัดๆ ปรากฏเป็นปลาบู่ตัวใหญ่ที่ตอนนี้เเหวกว่ายขึ้นมาให้เห็นเด่นชัด ปลาบู่ตัวนี้ลอยได้ในอากาศเหมือนเจ้าของ ดูน่าประหลาดใจยิ่งนัก

"พวกเจ้ามีธุระอะไรกับข้า?" ชายร่างอ้วนถามขึ้น

"ข้าเองอาจารย์!!!" มอคจาพูดด้วยเสียงเเละเเรงเฮือกสุดท้าย เมื่อพูดจบเค้าหมดสติลงทันที

"มอคจา!!! มอคจา นี่เจ้าเองหรือนี่ ใครทำอะไรเจ้า?!?! " ไตฮิมรีบเข้ามาสำรวจดูมอคจา ยังไม่ทันที่เสาเเละติ่งจะพูดขึ้น

"ใครกันที่ดูดพลังวิญญาณของมอคจาไปตั้งครึ่ง มันเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร" เสาทำท่าจะบอกเล่าเรื่องทั้งหมดให้ไตฮิมฟัง เเต่ไตฮิมพูดขัดขึ้น

"พวกเจ้าทั้งหมดเข้ามาก่อน"

ทั้งสามเดินเข้าไปในบ้านพักของไตฮิมที่ภายนอกดูเหมือนจะเป็นบ้านหลังเล็ก เเต่ภายในกลับโอ่โถงกว้างขวางผิดกับภายนอกลิบลับ ภายในบ้านพักเป็นที่เก็บของที่ดูเหมือนจะไม่ใช่ของธรรมดาไว้มากมาย ทุกสิ่งดูเเปลกตา เหมือนเป็นพิพิธภัณฑ์ย่อมๆที่รวมเอาของสวยๆงามๆที่ดูมีมนต์ขลังพิเศษไว้เลยก็ว่าได้ เมื่อทั้งสี่ได้เข้ามาด้านใน ไตฮิมให้พยุงมอคจาไปนอนพัก เสร็จเเล้ว ไตฮิม เสา เเละ ติ่ง(เรนกา)จึงเเยกตัวออกมา

เสาเริ่มเล่าเรื่งทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ไตฮิมฟัง ไตฮิมฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้นไปก็พยักหน้าหงึกๆ ด้วยความครุ่นคิด

"นี่เราจะช่วยมอคจาอย่างไรดีท่าน?!?" เสาเอ่ยขึ้นด้วยความร้อนใจ สภาพมอคจาที่เธอเห็นในตอนนี้ดูไม่ดีเอาซะเลย

" เรา.. ไม่สิ เธอสองคน จะต้องไปนำพลังวิญญาณของมอคจากลับมา ไม่งั้นมอคจาไม่รอดเเน่! เเต่หากเจ้าสองคนไปก็ต้องระวังที่จะถูกจับกินเพราะหากเป็นเช่นนั้นก็จะเข้าเเผนของเจ้าคานส์"

"เเต่เราจะไปสู้กับปีศาจนั่นได้อย่างไร ไปถึงคงถูกมันจับกินเสียก่อน" เสาทักท้วงขึ้น

"พวกเจ้าทั้งสองไม่จำเป็นต้องกลัว ข้า ไตฮิมคือผู้หยั่งรู้เเห่งโลกวิญญาณ ข้าคืออาจารย์ของผู้ดูเเลมิติวิญญาณทั้งหมด วิชาที่พวกมันใช้ส่วนใหญ่ก็เรียนมาจากข้าทั้งสิ้น ข้าจะสอนมนต์ปีศาจให้กับพวกเจ้าใช้ปราบพวกมัน"

"เเต่เราเป็นดวงจิตมนุษย์ เราจะเรียนการใช้พลังเเบบพวกปีศาจได้หรือท่าน?"

"ได้สิ ต้องได้ ข้าอยู่นี่ทั้งคน อีกอย่าง ตอนนี้เรามีทางเลือกสองทาง ระหว่างข้าสอนให้เจ้าเอาตัวรอดให้ได้ กับให้จิตมอคจาเเตกสลาย?!? เจ้าจะเลือกทางไหน?!?!"

---------------------------------------------------------------------------
จบบทที่ 11 ติดตามต่อตอนหน้านะคะ

บรีบรี