เธอถามตัวเองว่า เธอมาทำอะไรที่นี่

ที่ที่ใครหลายคนมองว่ามันมีคำว่า ความมั่นคง ประกอบร่วมอยู่

          เธอเข้าใจดีว่าความมั่นคงเป็นสิ่งสำคัญ แต่เธอก็แค่เด็กหญิงหัวฟูคนหนึ่ง ที่ยึดคำว่า ความสุข เป็นพื้นฐานในการใช้ชีวิต มันอาจดูเห็นแก่ตัว แต่ไม่รู้สิ เธอแค่มีความเชื่อว่า หากได้ทำอะไรด้วยความสุขแล้ว สิ่งที่ทำมันจะออกมาดีหรือมันอาจจะมีพลาดบ้าง แต่เธอก็ยังมีความสุขที่ได้ทำมัน 

         เธอมักทำทุกอย่างที่เธอชอบอย่างสุดโต่ง เคยมีใครคนนึงบอกว่าเด็กหญิงหัวฟูเป็นคนช่างฝัน ซึ่งก็จริง เด็กหญิงหัวฟูมีความฝันมากมายอยู่ในความนึกคิด มันเป็นความฝันที่ล้วนมีความสุขเป็นองค์ประกอบหลัก บางความฝัน-เธอทำมันสำเร็จด้วยสองมือ บางความฝัน-เธอยังไม่มีโอกาสได้ลงมือทำ 

          และอีกหนึ่งความฝัน ที่ตอนนี้ที่เธอกำลังไขวขว้าอยู่คือ อาชีพในฝัน มันอาจยากหน่อยที่จะทำฝันนี้ให้สำเร็จ เพราะ อุปสรรคชิ้นใหญ่สำหรับฝันนี้ คือ การให้คุณค่า อาชีพในฝันของเด็กหญิงหัวฟูถูกให้คุณค่าเป็นเพียงงานอดิเรก ถูกลดทอนว่าเป็นแค่ความชอบ ไม่มั่นคง ไม่เติบโต ไม่ยืนยาว 

          ทำไมหรือ? ทำไมต้องมาให้คุณค่าความฝันของเธอกัน ฝันของเธอ เธอควรเป็นเพียงคนเดียวที่มีสิทธิให้คุณค่ามันไม่ใช่หรือ เธอแค่อยากทำอาชีพในฝัน เธออยากทำมันไปพร้อมกับความสุข เธออยากเหน็ดเหนื่อยไปพร้อมกับความสุข 

....หากได้ทำงานที่มีความมั่นคง แต่มันไม่ได้มีมวลความสุขเดินอยู่เคียงข้าง 

เด็กหญิงหัวฟูอาจจะไม่ใช่ เด็กหญิงหัวฟู คนเดิมก็ได้...