จุดมุ่งหมายการเดินทางครั้งนี้ของเราคือ
เราไม่ได้วางแผนล่วงหน้า เรียกได้ว่าเป็นทริปที่ฉุกละหุกมากๆ เราแค่เพียงหาข้อมูลการเดินทางจากพระประแดง-กาญจนบุรี แล้วทำ List ห้องพักที่น่าสนใจเท่านั้น
การเดินทางของเราเริ่มต้นขึ้นเมื่อวันที่ 13 ตุลาคม 2560
กว่าจะเก็บของอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็ปาไป 6 โมงนิดๆที่เราเข้าไปต่อแถวที่ช่องขายตั๋ว
"ตั๋วหมดแล้วค่ะ"
ถึงจะทำใจไว้อยู่แล้ว ว่าเราอาจจะไม่ได้ตั๋วรถทัวร์ หมอชิต-ด่านเจดีย์สามองค์
แต่พอได้ยินจริงๆก็ทำให้ใจเหี่ยวได้พอประมาณ
(เราโทรเช็คที่นั่งแล้วว่าเหลือเพียง 3 ที่ และไม่รับจองทั้งทางโทรศัพท์และปิดรับจองออนไลน์ช่วงระยะเวลาที่เราจะไปพอดี)
จากที่ตั้งใจจะขึ้นรถทัวร์ยาวแล้วไปลงที่สังขละบุรี
ก็ต้องเปลี่ยนแผน นั่งรถตู้ไปลงที่ตัวเมืองกาญฯ แล้วค่อยต่อรถไปสังขละฯ
เราได้ตั๋วรถตู้รอบ 07.00 น. ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง ก็มาถึงบขส.กาญฯ
หาข้าวทานก่อนจะต่อรถไปสังขละฯ ระหว่างทางเป็นอะไรที่เราตื่นเต้นมาก ทั้งทางโค้งและถนนค่อนข้างชัน รวมถึงทิวเขาที่สูงตะหง่าน ฝนก็ตกบ้าง หยุดบ้างสลับกันไป กลิ่นฝน กลิ่นป่า
มันทำให้เรารู้สึกดีจริงๆนะ :)
เวลา 15.00 น. โดยประมาณเราก็มาถึงสังขละฯ ลงจากรถมายืนงงได้สักแปบ
ก็เดินไปนั่งทานข้าว พร้อมทั้งเอา List รายชื่อห้องพักขึ้นมาดู และกดโทรหาที่พักสำหรับคืนนี้
แต่เพราะมันเป็นช่วงวันหยุดยาว ห้องพักส่วนใหญ่จึงเต็มหมดแล้ว
นี่คือผลของการไม่วางแผนล่วงหน้าสินะ T^T
เรานั่งโทรไปทานข้าวไป ป้าร้านข้าวก็เข้ามาถามว่ามีที่พักรึยัง เรารีบบอกไปทันทีว่ายัง
ป้าเลยแนะนำที่พักที่อยู่ตรงข้ามบ้านป้ามาให้ เราเลยข้ามไปดู เป็นบ้านที่ปกติแล้วเค้าน่าจะให้พักได้หลายๆคน แต่วันนั้นเริ่มจะเย็นแล้ว ป้าเจ้าของห้องพักเลยให้เราเช่าคืนละ 800 บาท นอนกันสองคน
พอเอาของเก็บเรียบร้อย เราก็ขี่รถมอไซค์ไปสะพานมอญทันที เพราะตั้งใจจะไปวัดจมน้ำด้วย
มาถึงสะพานมอญปุ๊บ เดินไปยังไม่ทันถึงครึ่งสะพานเลย พระพิรุณก็โปรยปรายลงมาซะแล้ว
ข้อดีของฝนตก คือไม่มีคนยืนบังวิวสะพานเรา
ถึงฝนจะตกจนทำให้เราไม่ได้ไปวัดจมน้ำตามที่ตั้งใจ แต่มันไม่ได้ทำให้เรารู้สึกอารมณ์เสียสักนิด
ได้ยืนมองสายฝน ดูคนที่ออกไปกระโดดถ่ายรูปท่ามกลางหยดน้ำที่กำลังร่วงจากฟ้า พร้อมทั้งคอยตอบคำถามเด็กน้อยที่เวียนมาถามอยู่ทุกๆ 10 นาที ว่าสนใจปะแป้งที่หน้ารึเปล่า มันก็เพลินดีนะ
เจ้าตัวน้อยนี่ขยันเดินมาถาม จนต้องขอถ่ายรูปแลกกับค่าตัวนิดหน่อย
รอยยิ้มของเด็กน้อย ทำให้เรายิ้มตามออกมาขณะที่กดถ่ายภาพนี้
ยืนรอจนเกือบครบชั่วโมงฝนก็หยุด เราจึงเดินสำรวจสะพานจนถึงฝั่งมอญ เพราะตั้งใจว่าวันรุ่งขึ้นจะตื่นมาใส่บาตร เลยมาดูลาดเลาซะหน่อย มาถึงก็เห็นร้านขายของที่ระลึก มีทั้งเสื้อผ้า เครื่องประดับ เครื่องประทินโฉม รวมไปถึงขนมต่างๆ
เราเดินซื้อของมาฝากคนในครอบครัวและพี่ๆที่ออฟฟิตคนละนิดละหน่อยก็กลับ และด้วยที่พักเราอยู่ใกล้ตลาด เลยลองไปเดินดูเห็นร้านหมูจุ่มพม่าอยู่หลายร้าน แต่ไม่กล้าชิมเลยไม่รู้ว่าเด็ดสมคำร่ำลือรึเปล่า
เนื่องจากเริ่มเพลียจากการเดินทางมาทั้งวัน บวกกับที่ตั้งใจจะตื่นมาใส่บาตรเช้า เราเลยตัดสินใจกลับที่พัก เพื่อมาเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางของวันถัดไป
ไว้เจอกัน Part II นะคะ
PS. เราไม่ได้ถ่ายรูปที่พักมาด้วยแถมยังจำชื่อที่พักไม่ได้อีก T^T จำได้แต่ว่าที่พักของป้าอยู่ตรงตลาดอยู่ติดกับร้านกาแฟ ตรงข้ามกับร้านข้าวแกง เป็นห้องแอร์นะคะ ห้องน้ำก็สะอาดมีเครื่องทำน้ำอุ่นด้วย
PS.2 เราเช่ารถมอไซค์กับป้าร้านข้าว วันละ 350 บาท เป็นสิ่งเดียวที่รู้สึกเฟล เพราะขับออกมาทางไปสะพานเจอร้านเช่ามอไซค์วันละ 200 บาท ฮรึกกกก เสียใจจจจ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in