ชื่อเรื่อง: มอง อย่าให้เห็น (Bird Box)
ผู้เขียน: Josh Malerman
ผู้แปล: อมรรัตน์ อาศิรวาท
สำนักพิมพ์: น้ำพุสำนักพิมพ์
ราคา: 240 บาท
จำนวนหน้า: 296 หน้า


คำโปรยหลังปก:

“ชายหนุ่มพุ่งเข้าไปกระชากริมฝีปากเพื่อนตัวเองจนขาดหลุดคามือ...
หญิงสาวลงมือฝังลูกน้อยทั้งเป็นก่อนเชือดคอตัวเอง...
ชายอีกคนเอาขวานไล่จามศีรษะคนที่ถ่ายวิดีโอเขาอย่างบ้าคลั่ง...

สามเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นพร้อม ๆ กันที่รัสเซีย ทั้งสามคนเห็นอะไรบางอย่างที่ทำให้จิตวิปลาสจนทำสิ่งที่อำมหิตผิดมนุษย์

ชาวรัสเซียหวาดผวาไปทั่วประเทศ เมื่อไม่รู้ว่ามันคืออะไร พวกเขาจึงขังตัวเองอยู่แต่ในบ้าน ปิดประตู ปิดหน้าต่าง สุดท้ายก็ปิดตาตัวเอง

ที่อเมริกา มาลอรี นั่งดูข่าวแบบไม่คิดอะไรเพราะเป็นเรื่องไกลตัว แต่จู่ ๆ พี่สาวของเธอก็เหลือบเห็นอะไรบางอย่างที่นอกหน้าต่างบ้าน ก่อนจะเกิดอาการคลุ้มคลั่งจนพบจุดจบสุดสยอง

เมื่อบ้านไม่ใช่สถานที่ที่ปลอดภัยอีกต่อไป เมื่อ ‘มัน’ คืบคลานจากข้างนอกเข้ามาข้างใน มาลอรีจึงต้องออกเดินทางไปยังที่หลบภัยแห่งสุดท้ายที่เหลืออยู่

แต่เธอจะไปถึงจุดหมายอันห่างไกลได้อย่างไร ในเมื่อเพียงแค่จะเปิดตามองยังทำไม่ได้ด้วยซ้ำ”


ความเห็นหลังอ่านจบ: (4/5 คะแนน)

ถือว่าเป็นเรื่องเเนวที่เราไม่ค่อยชอบอ่าน เเต่คนเขียนเขียนดี มีจังหวะจะโคนและชั้นเชิงในการลำดับเหตุการณ์ที่ดีมาก ๆ ทำให้คนอ่านอยากติดตามต่อไปเรื่อย ๆ ด้วยใจระทึก

เล่มนี้ เราเปิดอ่านตอนเที่ยงคืนครึ่ง ว่าจะอ่านชิมลางแป๊บเดียว ปรากฏได้วางอีกทีตอนเกือบ ๆ ตีสาม คือจบเล่มไปเลยจ้า ยิงยาวไปต่อเนื่องกันเลยทีเดียวเชียว 555555555555

เนื้อเรื่องจะเป็นเเนวโลกในอนาคตหลังวันสิ้นโลก(?) ประมาณนั้น คือไม่รู้จะเรียกว่ายังไง แต่คือเป็นโลกในอนาคตที่เหมือนโลกปัจจุบันนี้นี่แหละ เเต่อยู่ ๆ ก็มีอะไรบางอย่าง ไม่มีใครรู้ว่าคืออะไร เข้ามาทำให้คนในโลกที่มองเห็นมันต้องเสียสติคุ้มคลั่ง บางรายฆ่าคนอื่นแล้วฆ่าตัวตายตาม และบางรายก็ฆ่าตัวตายหลังจากเห็นสิ่งนั้น

เรื่องจะเล่าตัดสลับเหตุการณ์ในปัจจุบันที่นางเอกมีลูกสองคน เป็นชายเเละหญิง (รวมทั้งหมดเป็นสามคน นับนางเอกด้วย) จะหนีอพยพออกจากบ้านที่ตัวเองอาศัยเป็นที่หลบภัยยาวนานมาสี่ปี หลังจากสิ่งนั้นบุกรุกโลกทำให้โลกกลายเป็นดาวที่เต็มไปด้วยความน่าหวาดกลัว แม้กระทั่งการเปิดเปลือกตาของตัวเอง
สลับไปกับเหตุการณ์ตอนก่อนทุกสิ่งทุกอย่างของความหายนะฉิบหายวายป่วงนี่จะเริ่มต้นขึ้น

ถามว่าอ่านยากมั้ย ตอบเลยว่าไม่ ไม่เลย!
คนเขียนเก่งมาก ๆ ที่ตัดสลับไปมาได้ดี เเถมยังกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของคนอ่าน (อย่างน้อยนี่ก็คนนึง) ได้อย่างอยู่หมัด
ระทึกดี สยองเเละขนลุกตรงต้นคอตอนอ่าน

แต่ที่เราขัดใจก็มีนะ ก็คือตอนจบค่อนข้างผิดหวังนิดหน่อย แต่ไม่มาก พอจะกล้อมแกล้มมองข้ามให้อภัยได้ เพราะตามรายทางท้องเรื่องทั้งหมดทั้งมวลคือทำมาดีมาตลอด
ที่ขัดใจที่สุดคือบางอย่างไม่ตอบโจทย์ความอยากรู้อยากเห็นของเราอะ (ว่าง่าย ๆ คือเผือกน่ะเอง) คือสรุปจนจบก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งนั้นที่บุกรุกโลกเนี่ยคืออะไร
ทิ้งไว้ให้คิดแบบนั้น
หรืออีกแง่... อาจจะเป็นความตั้งใจของคนเขียนก็ได้ ที่ไม่ได้อยากจะเฉลยตรงนี้ เเบบไม่ต้องเข้าใจ ไม่ต้องรู้ว่ามันคืออะไร ไม่จำเป็นหรอก อะไรเเบบนี้ก็ได้

เเต่ที่เเน่ ๆ สิ่งหนึ่งที่เรื่องนี้ทำสำเร็จคือมันรบกวนจิตใจเราหลังอ่านอะ
เนี่ยคืออ่านจบมาสามวันเเล้วนะ เเต่เนื้อเรื่องมันยัง disturbing เราอยู่จนต้องเขียนรีวิว...
หวังว่าจะหายหลังจากเขียนระบายเเล้วนะ 555555555