ชื่อเรื่อง: สิ่งที่... ดิสนีย์แลนด์สอนฉัน
ผู้เขียน: ฮิโรชิ คะมะตะ (Hiroshi Kamata)
ผู้แปล: ดร.จารุนันท์ ธนสารสมบัติ
สำนักพิมพ์: ส.ส.ท.
ราคา: 180 บาท
ความเห็นส่วนตัวของเราหลังอ่านจบ
★★★★ (4/5คะแนน)
ก่อนอื่นเลยอยากจะบอกว่า ตอนเเรกไม่คิดอยากจะหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่านเลยสักนิด เพราะปกไม่ดึงดูดใจอย่างรุนเเรง เอาจริง ๆ คือเหมือนหนังสือเรียน
(เเล้วนี่เป็นคนรักการเรียนมากเลยดิ 555555555555 เเม่งคือไม่น่าอ่านอะ บอกตามตรง)
เเต่ที่ลองเลือกซื้อและหยิบมาอ่าน เพราะไปเจอรีวิวที่น่าสนใจมา
ขอขอบคุณคุณคนรีวิวที่เราบังเอิญโป๊ะเข้าไปอ่านมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
(จริง ๆ คือจำไม่ได้ว่าไปเจอมาจากที่ไหน ขอโทษด้วยนะคะ)
เอาจริง ๆ เรารู้เเหละว่าเราไม่ควรตัดสินหนังสือที่ปกอะเนอะ
เเต่เล่มนี้พี่ขอ... คือไม่ไหวจริง ๆ อะ
อยากบอกว่าหลาย ๆ คนน่าจะพลาดเรื่องราวเเละเนื้อหาดี ๆ ที่อัดแน่นอยู่ข้างในของหนังสือเล่มนี้ไปอย่างน่าเสียดายเลย
ถ้ามีรีปรินท์ อยากจะคุกเข่าอ้อนวอนเลยว่าให้ฝ่ายอาร์ททำปกใหม่เถอะค่ะ
กราบบบบบบบบบบ
เข้าเรื่องกัน... ใคร ๆ ก็รู้จักดิสนีย์เเลนด์เนอะ?
เเต่ทีนี้ดิสนีย์แลนด์ที่ดังสุด ๆ เเละเป็นที่นิยมในหมู่คนส่วนมากก็น่าจะเป็นดิสนีย์แลนด์ที่ญี่ปุ่นใช่ไหมล่ะ?
นังสวนสนุกดิสนีย์แลนด์ที่ญี่ปุ่นนี่เเหละ เขาขึ้นชื่อและมีสถิติ (โดยประมาณ)ว่า มีผู้กลับมาใช้บริการซ้ำมากกว่า 90%เลยนะเเก!!!!
คนญี่ปุ่นคือบริการดีจริง ๆ แก คือบริการเวอร์มากจนแบบบางทีเกรงใจอะ
ใครที่สัมผัสวัฒนธรรมญี่ปุ่นจากการเสพสื่อหนังสือก็ดี มังงะก็ดี หนังก็ดี หรือจะไปเที่ยว, เรียนหรืออยู่ที่ญี่ปุ่นมาก็ดีมาก ๆ
คือนางบริการเวอร์มากกกกกกกกกกกกกกกกจริงจัง
(แต่ในใจเราเเอบคิดตลอดนะ ว่าเเบบนี้คนญี่ปุ่นถึงเครียดกันมากเปล่านะ?)
ตอนต้น ๆ (แค่บทเกริ่นนำก็พอละ) ที่เราจะสัมผัสได้ถึงความเวอร์ในการถ่ายทอดพลังใจและไอเดียลลิสติกปณิธาณในการทำงานบริการอะ 55555555555
เราเเอบเเบบหมั่นนะ เเต่อีกใจก็เข้าใจว่า เออ นี่เเหละ คนญี่ปุ่นอะ 5555
ก็เลยอ่านต่อได้อย่างไม่มีปัญหา 555555 (แค่เบ้ปากแรง ๆ เป็นรูปพาราโบล่าคว่ำเป็นระยะนิดหน่อย 555555555555555)
คืองี้... คนที่เขียนหนังสือเล่มนี้อะ เขาเคยทำหน้าที่อบรมพนักงานบริการในดิสนีย์แลนด์มานานมากกกกกกกก เขาเลยนำประสบการณ์จริงมาถ่ายทอดให้คนอ่านได้รู้เเนวคิดและสิ่งสำคัญ ๆ ที่เขาได้รับจากการทำงานตรงนี้มายาวนานมาก ๆ โดยอาศัยการเล่าผ่านเรื่องสั้นออกมาให้ได้เข้าใจกันง่ายมากขึ้น
เรื่องสั้นทั้ง 4 เรื่อง ได้แก่
- จดหมายรักสีส้ม
- เด็กหลงกลัวบาป
- ตั๋วสีซีด
- สะพานสู่ความหวัง
ขอสารภาพ... นี่อ่าน 3/4 เรื่องแล้วน้ำตาร่วงเเหมะ ๆ เลย
คือพยายามจกลั้นเเล้วนะ แต่ไม่ได้อะ เลยต้องเงยหน้าเเรง ๆ เพราะเดี๋ยวน้ำตาหยดใส่หนังสือเป็นดวง ๆ แล้วหนังสือจะอุบาทว์น่าเกลียด 55555555555
เขาจะเล่าเรื่องผ่านมุมมองของตัวละครในเรื่องหลายคน
ทำให้เรา (คนอ่าน) ได้เข้าใจความรู้สึกนึกคิดของตัวละครทุกตัวได้มากขึ้น
ว่าทำไมคนนั้นถึงทำแบบนี้ คนนั้นทำแบบโน้น
รู้สึกว่ามันจริงดี เพราะคนเราเป็นแบบนี้เเหละ เป็นสีเทา ๆ ไม่ดำไม่ขาวจัด
(เเต่พอมานึกดูอีกที คนเขียนเขาก็เขียนจากเรื่องจริงนี่เนอะ เพราะงั้นความสมจริงเลยมีมากพอตัว)
ที่สำคัญอีกอย่างคือภาพประกอบในเรื่อง เป็นรูปวาดค่ะ เหมือนเด็ก ๆ วาด เลยทำให้นึกเอ็นดูและรู้สึกน่ารักไปอีกแบบนะ
เราว่า... ใครที่กำลังหาหนังสือแนวการพัฒนาตนเอง (Self-Development) ที่นำเสนอออกมาในรูปแบบเรื่องเล่า (ที่ออกเเนวไปทางไลท์โนเวลมากกว่า) เนื้อหาอ่านได้สบาย ๆ ไม่เคร่งเครียด วิชาการจ๋าจนชวนให้หลับ และคนอ่านสามารถตกตะกอนและตกผลึกทางความคิดได้ง่าย แถมเนื้อเรื่องนั้นยังใกล้ตัวเรามากกว่าที่คิด จึงทำให้เราได้หยุดฉุกคิดและตระหนักถึงสิ่งสำคัญในชีวิตของเราได้...
เราอยากจะบอกว่า... หนังสือเล่มนี้จะตอบโจทย์นะ ^^
ที่เราให้ 4/5 คะเเนน เพราะ
1. ปกไม่สวยอย่างแรง บอกเลย จากใจ รับไม่ได้ เสียดายอะ
2. รำความเวอร์ในการให้บริการของคนญปเป็นระลอก (แต่ไม่ได้เกลียดหรือไม่ชอบนะ 555)
หักคะเเนนไปข้อละ 0.5 คะเเนน ก๊ากกกกกกกกก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in