เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ฝึกงาน ฝันกลางวัน เปลี่ยนคนขี้กลัว เป็นคนกล้าtimepiecetea
1 นาฬิกา กลัวการฝึกงานคนเดียว
  •                '' ตั้งใจแน่วแน่ว่าฝึกงานครั้งนี้จะไปคนเดียว อยากลองทำงานที่ไม่มีเพื่อนหรือคนรู้จัก แต่พอใกล้วันฝึกงาน ตื่นเต้นมากจนเราเริ่มกลัวซะแล้วสิ... ''
           
                      ตั้งแต่เด็กจนโตมา เราค่อนข้างติดบ้าน ไปที่ที่ไม่คุ้นเคยคนเดียว (ไม่ใช่ไปกินข้าวหรือไปเที่ยวคนเดียวนะ) อย่างมากที่สุดก็ 4 วันเท่านั้น แต่ระยะเวลาฝึกงานของเราเกือบ 2 เดือนแถมเป็นบรรยากาศการทำงาน ไม่ได้ไปเล่น ไปทำกิจกรรมเหมือน 4 วันที่เคยไป เราตัดสินใจฉายเดี่ยวเพราะอยากฝึกตัวเองให้กล้า ๆ เข้าไว้ ทำอีกเรื่องที่เราไม่เคยทำมาก่อน เป็นคนพูดไม่เก่ง เลยแอบกังวลว่าจะเข้ากับพี่ ๆ ที่ทำงานได้มั้ย จะทำให้พี่ ๆ รู้สึกอึดอัดหรือเปล่า เราคิดว่าไปฝึกงานคงไม่ได้มีแค่เราหรอกที่ต้องปรับตัว แต่พี่ ๆ ก็คงมีบ้างเหมือนกัน 

                      ทางบริษัทตกลงว่าช่วงสถานการณ์โควิดระบาดแบบนี้ ให้พี่ ๆ เข้ามาทำงานสลับกัน ทำให้วันแรกเราได้เจอพี่ 2 คน เราตื่นเต้นมาก พี่ ๆ คงเห็นว่าเรารู้สึกกังวลแน่ ๆ เลยชวนคุย เล่าเรื่องบริษัทและบอกข้อมูลที่เราต้องรู้ให้ฟัง เรารู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก เพราะพี่ ๆ เป็นกันเองสุด ๆ ไปเลย
     
                       เวลาไปกินข้าว เราไม่รู้จะทำตัวยังไง ปกติกินข้าวอะไร ยังไงที่ไหน ไปได้เลยมั้ย เพราะที่นี่ไม่มีพักเที่ยงอยากไปกินข้าวตอนไหน ไปทำธุระเมื่อไหร่ก็ได้ แต่วันแรกพี่ ๆ ก็ชวนเราไปกินข้าวด้วย เวลาพี่ชวนคุย หรือเรามีเรื่องสงสัยก็พยายามฮึบตอบฮึบถาม หลายคนอาจจะสงสัยว่าต้องขนาดนั้นเลยเหรอ เราจะเล่ากลไกของคนพูดน้อย พูดไม่ค่อยเก่งแบบฉบับเราให้ฟัง
                       สมมติเรามี HP 100
                                         Stamina 100
                      ใช้สกิลพูด 1 ครั้ง ก่อนใช้สกิลจะมีจังหวะชาร์จสกิลก่อนใช้ ทำให้เราค่อนข้างโต้ตอบได้ช้าในหลาย ๆ ครั้ง บวกกับช่วงชาร์จสกิลนี่ละ เป็นช่วงคิดมากเลยจะพูดอะไรออกไปดี หลังจากใช้สกิลไปแล้ว
                                         HP 95
                                         Stamina 70 
                       กว่าจะชาร์จ Stamina กลับมา 100 เหมือนเดิมก็ใช้เวลาพอสมควร
                       สรุปง่าย ๆ  คนพูดไม่เก่ง เวลาที่ต้องพูดมันจะเหนื่อยมาก ไม่ใช่ไม่อยากพูด แต่มันยากที่จะพูดออกไปเท่านั้นเอง ยิ่งไปกว่านั้นพอได้พูดเยอะ ๆ เราก็มักเก็บไปนอนคิดสิ่งที่เราพูดไป คิดวนไปวนมาจนนอนไม่ค่อยหลับอยู่บ่อย ๆ (พูดแบบนั้นไปดีมั้ยนะ หรือเราควรพูดอย่างอื่น…)

                      หลาย ๆ ครั้งเราจึงเลี่ยงการพูดเพื่อไม่ให้ตัวเองเก็บไปคิดและกังวลภายหลัง แต่เราเข้าใจดีพอทำงานจะมาเอาแต่ใจแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ

                       พอกลับบ้านวันฝึกงานวันแรกทั้งการทำงาน การปรับตัว การเดินทาง ความกลัวและกังวลในใจลึก ๆ วันนั้นเราก็นอนสลบไปเลย!!!

                       ผ่านไปเรื่อย ๆ เราก็ได้เจอพี่คนอื่น ๆ ที่สลับเข้ามาทำงานแล้วตรงกับวันที่เราเข้ามา เหมือนถูกแจ็กพ็อต!!! เรารู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก พี่ ๆ มีสไตล์ที่แตกต่างกัน แต่ย้ำว่าพี่ ๆ ทุกคนน่ารักมาก เอาใจใส่ ดูแลเรา คอยสอน คอยแนะนำเราทุกอย่าง เป็นกันเอง แถมยังตลก (โบ๊ะบ๊ะมาก 555555) ปกติเราเป็นสายฟัง สายขำอยู่แล้วด้วย บรรยากาศที่ทำงานก็เลยสบาย ๆ เพราะฉะนั้น...
                    
                        มาฝึกงานคนเดียวก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดแฮะ!!! 

                        1 นาฬิกา 20 นาที กลัวการฝึกงานคนเดียว แต่ไปทำงานเดี๋ยวเดียวก็ไม่กลัวแล้ว!!!
                    

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Piim (@breadbedbooks)
เก่งมาก ยกตัวอย่างจังหวะการพูดซะสงสัยเลยว่าฝึกงานเกี่ยวกับอะไร
แต่เรามาเชียร์อัพเฉยๆ ว่าน้องตั้งใจขนาดนี้ ทั้งงาน ทั้งปรับตัวกับคนที่ทำงาน
ทุกอย่างต้องไปได้ดีมากๆ เป็นกำลังใจให้น้า <3
timepiecetea (@timepiecetea)
@breadbedbooks ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ ^^