Day 4.2 : มะม่วงเบาแก้วตา น้ำปลาหวานรสร้อนแรง

       ถึงเวลาที่ต้องออกไปเยี่ยมบ้านของชาวบ้านในตำบลวังวิเศษแล้วล่ะครับ บ้านแต่ละหลังที่ไปเยี่ยมนั้นผ่านการประสานงานของพี่ๆ ฝ่ายสาธากับทีมอสม.ประจำหมู่บ้านเรียบร้อยแล้ว บ้านที่จะไปแต่ละหลังก็จะมีคนที่มีปัญหาด้านสุขภาพอยู่ด้วยครับ วันนี้บ้านที่พวกเราเดินทางไปเยี่ยมไม่ห่างจากโรงเรียนที่เราพักมากนัก เดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซด์ก็ไม่เกิน 10นาทีครับ ( ขับแบบเรื่อยๆ อ่ะนะครับ ^^ )

         พอลุงๆ ป้าๆ อสม. มาถึงโรงเรียน เพื่อนๆ ฝ่ายสาธาก็ต้องแยกย้ายกันไปตามกลุ่มที่แบ่งไว้ครับ ลุงๆ ป้าๆ อสม. เป็นคนพาพวกเราไปแต่ละบ้านเอง กลุ่มของเรามีคุณลุงอสม.คนนึงเป็นคนดูแลครับ พอเช็คพวกอุปกรณ์วัดความดันกับสเตรทเรียบร้อยแล้ว ( พาไปเผื่อ ใช้ไม่ได้ ) ก็ออกเดินทางกันครับ

         จำนวนคนในกลุ่มของพวกเรามี 4 คนครับ แบ่ง 2 คนไปซ้อนท้ายลุง ส่วนอีก 2 คนขี่มอเตอร์ไซด์ตามลุงไป  หลังจากตกลงกัน พี่โอปอล กับ พี่เขม จะเป็นคนซ้อนท้ายคุณลุงไปส่วน เรา จะขี่มอเตอร์ไซต์ตามไปโดยมี บุ๋น ซ้อนท้ายครับ อากาศช่วงนั้นมีลมเย็นสบายพอดีเลย อาจจะเพราะก่อนหน้านี่ฝนตกลงมานิดหน่อยแล้วก็หยุดไป รอบๆ เลยชุ่มฉ่ำสดชื่นครับ ตอนนี้ท้องฟ้าจะพอเห็นแสงแดดอยู่บ้างหลังจากเมื่อกี้ครึ้มอยู่ซักพัก ถนนหนทางที่ไปก็เป็นถนนเส้นยาวๆ ลาดกันไปสุดสาย ทิวทิศน์ด้านซ้ายขวามีแต่ต้นไม้กับทุ่งนาเขียวๆ มีแซมด้วยบ้านชาวบ้านเป็นระยะๆ ตอนขี่รถนั้นสนุกมากครับ ตั้งแต่เข้าค่ายนี่เป็นครั้งแรกที่เราได้ออกมาจากรร.บ้านทุ่งยางเลย มาพอเห็นบรรยากาศรอบๆ ทุ่งนากัลท้องฟ้าที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ แล้วรู้สึกสดชื่นและมีความสุขมากๆ ครับ

      ตอนที่เราขี่รถตามลุงไปนั้น เราต้องพยายามรักษาความเร็วดีๆ แถมต้องคอยดูลุงเป็นระยะๆ ไปด้วย เพราะ ลุงไปเร็วมากๆ แถมทางมันค่อนข้างวกซ้ายวกขวา ขี่ชมนกชมไม้อยู่ดีๆ พอหันไปอีกที ลุงหายไปแล้ว TAT โชคดีที่เป็นถนนทางเดียวครับแต่พอขึ้นถนนใหญ่แยกเริ่มเยอะขึ้น คราวนี้ต้องสังเกตดีๆ เลยครับ เวลาขี่ไปเนี่ยจะเร่งเร็วมากก็ไม่ได้ เป็นเพราะรถที่ป้าอสม.ให้ยืมมานั้น มัน เบรกไม่ดี ป้าเค้าเตือนอย่างดี บอกว่าเบรกมือมันไม่กินแล้วล่ะ ให้เบรกเท้าเอานะลูก พอเราลองเบรกเท้าดูปรากฏว่ามันก็ไม่ค่อยเบรคอ่ะ สรุปคือเวลาจะเบรคก็ค่อยๆ ชะลอแล้วเบรค ตอนขี่รถเลยต้องระวังๆ นิดนึง ไม่งั้นเผลอๆ ไถลตกนาไปแช่โคลนแน่นอน 

      ผ่านพ้นกับการขี่ตามลุงมาซักพักนึงก็มาถึงบ้านหลังหนึ่งครับซึ่งมาทราบภายหลังว่า เจ้าของบ้านนี่ก็คือ ลุง นั่นแหละ แต่ลุงก็เป็นอสม.ประจำหมูบ้านด้วยวันนี้เลยพามาเยี่ยมบ้านตัวเองซะเลย ฮี่ๆ สมาชิกภายในบ้าน มีทั้งหมด 3 คน คือ คุณลุง คุณป้า และ ลูก และเจ้าหมาอีก 1 ตัว โดยเป้าหมายในวันนี้ คือ  “ คุณป้า ” ของบ้านนี้ซึ่งเพิ่งผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจเมื่อไม่นานนี้ครับ พอมาถึงบ้านพวกเราก็เดินเข้าไป สวัสดีและแนะนำตัวให้คุณป้ากับลูกคุณป้ารู้จักกันก่อน แล้วตัดสินใจออกมานั่งคุยที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าบ้านเพื่อรับลมเย็นๆ ได้ชมวิวมองออกไปรอบๆ บ้านที่เต็มไปด้วยต้นไม้สีเขียวๆ บริเวณบ้านของคุณป้าอยู่ติดถนนเลยมีเว้นที่ส่วนด้านหน้าบ้านไว้ด้วย

      ไล่ทีละคนนะครับ เราจะมาพูดถึงคุณป้าก่อนเลย คุณป้าเคย ผ่าตัดลิ้นหัวใจ มา ตอนนี้ก็เลยต้องกินยาสลายลิ่มเลือดตลอดชีวิต ทั้งยังต้องดูแลอาหารการกินให้ดีด้วย พวกเราก็เริ่มชวนคุยไปเรื่อยๆ ครับ คุณป้าน่ารักมากตั้งใจตอบคำถามทุกคำถาม ข้างๆ ก็มีคุณลุงกับลูกของคุณป้านั่งดูอยู่ด้วยนะครับ หลังจากได้คุยไปเรื่อยๆ ก็สรุปได้ทันทีว่าคุณป้าดูแลตัวเองดีมากๆเพราะ เชื่อฟังคุณหมอทุกอย่าง ยาที่ให้กินไม่เคยขาดเลยซักครั้งอาหารที่หมอห้ามไม่ให้กินก็ไม่กิน ออกกำลังกายเป็นประจำ ที่สำคัญจะดูแลเรื่องอาหารกับการออกกำลังกายเป็นพิเศษก่อนไปหาหมอประมาณ1 สัปดาห์ ผลตรวจเลยออกมาว่าคุณป้าแข็งแรงสุดๆ ร่างกายของคุณป้ากระฉับกระเฉงมากๆ ตอนนี้ไม่มีโรคประจำตัวอะไร แค่ต้องกินยาเป็นประจำเท่านั้น อาหารของคุณป้าก็จะเป็นข้าวสวยถ้วยเล็กๆ ส่วนแกงก็จะทำเองหมดเลย

      รอบๆ บ้านของคุณป้ากว้างขวางจริงๆ บริเวณรอบๆ เอาไว้ปลูกพวกผักสวนครัวด้วย พวกเราก็เลยขอไปเดินออกไปสำรวจหน่อย มีทั้ง พริก มะม่วงเบา ถั่วผักยาว ตะไคร้ ใบมะกรูด ฯลฯ นานาชนิดละครับ บ้านนี้เค้าบอกว่า อยากกินอะไรเดินไปรอบๆ บ้านพอ 55555 ช่วงไหนที่พืชผลมันออกเยอะๆ ก็จะแบ่งเอาไปขายที่ตลาดด้วย เป็นระบบเศรษฐกิจแบบครัวเรือนมากครับ ( ชื่นชมม :D )

      ส่วนตลาดก็อยู่ไม่ไกล ถ้าดูพิกัดแผนที่แล้ว บ้านของคุณป้าจะอยู่โซนตรงกลางพอดี จะไปทางซ้าย ไปทางขวา ไปด้านหน้าก็จะมีตลาดหมดครับแค่ใกล้ไกลต่างกันแค่นั้นเอง พวกเนื้อสัตว์ส่วนใหญ่ก็จะไปซื้อที่ตลาดนี่แหลครับ แต่ถ้าเป็นพวกปลาจะได้มาจากคุณลุง คุณลุงจะชอบไปตกปลาที่แม่น้ำ แล้วก็จะได้ปลาปลามาตลอดครับ ปลาที่ตกมาก็ไม่ได้ตัวเล็กๆเลย ขนาดตัวนี่เอาไปแบ่งกินกันได้หลายวันเลย

      ส่วนลูกของคุณป้านั้น เรียนจบทำงานแล้ว แต่ตอนนี้กลับมาอยู่เป็นเพื่อนแม่ที่เพิ่งผ่าตัดก่อนเดี๋ยวอีกไม่นานก็จะกลับไปทำงานครับ บ้านนี้มีลูกอีก 1 คนแต่ตอนนี้ทำงานอยู่ในตัวเมืองครับอาทิตย์นึงจะกลับมาซักที

   หลังจากถามคำถามเรื่องสุขภาพไปเยอะพอสมควร คราวนี้เราเปลี่ยนประเด็นคำถามมาคุยเรื่องทั่วไปกับครอบครัวคุณป้าบ้าง พวกเราก็ผลัดกันถามไปเรื่อยๆ อย่าง “ ตอนนี้ทำอะไรอยู่ อาการเป็นไง ลูกอีกคนทำอะไร ” ประมาณนี้ครับ แล้วก็ขออนุญาตเค้าวัดความดัน (หลังจากฝึกฝนจนเชี่ยวชาญ 555 ในเวลาชั่วโมงกว่าที่ผ่านมา)  ผลออกมาว่าความดันของคุณป้าดีมากครับ  ของคุณลุงก็เช่นกัน แต่คุณป้าบอกว่าคุณลุงเนี่ยนะสูบบุหรี่และกินเหล้าด้วยทั้งที่แต่ก่อนก็เลิกไปแล้ว แต่ก็กลับมากินอีก พวกเราก็เลยช่วยชี้แจงไปว่ามันไม่ดีนะลุงพยายามห่างๆ หน่อย ส่วนของลูกของป้าวัดความดันยากครับ เพราะ เราหาชีพจรไม่เจอ บุ๋นเลยใช้วิธีแบบไปเจอตอน รพช. มา นั่นคือ สังเกตว่าปรอทมันกระเพื่อมตรงไหน ไม่ต้องฟังเสียงโดยใช้สเตรทครับ

จับๆ แบบนั้นแหละครับ ถูกมั้ยไม่รู้ ขอเวลาฝึกฝนหน่อยนะครับ

หลังผ่านรพช.และทอดปลาหมึกมา งานพวกนี้เราไว้ใจบุ๋นเลยครับ 5555

      ยังมีสมาชิกพิเศษอีก1 ตัว นั่นก็คือ น้องหมาสีดำ ที่คุณลุงเพิ่งไปขอมาจากบ้านลูกพี่ลูกน้อง เจ้าตัวนี้เพิ่งคลอดได้เดือนนิดๆ ตัวเล็กพอประมาณว่าน่าอุ้มน่ากอด แถมยังขี้เล่นซะด้วยนี่ ระหว่างคุยกับคุณลุงคุณป้าพวกเราก็เล่นกับมันไปด้วย  แรกๆ มันน่ารักดีครับ เวลาลูบหัวละหน้าพริ้มเชียว O///O  แต่พอเล่นไปนานๆ มันก็เริ่มงับมือ ( น่าจะงับเล่นๆ แหละครับ แบบหมั่นเขี้ยวตามประสาหมาๆ ) เราก็ไม่อะไรครับ เล่นกับมันไป บุ๋นนี่เล่นกับมันตลอดครับ หมาก็งับเอางับเอา 5555 แต่ความพีคมันเริ่มตรงที่อยูู่ดีพี่โอปอลถามคุณป้าว่า

“ หมานี้ มันฉีดยายังอ่ะคะ ”คุณป้าตอบกลับด้วยน้ำเสียงโมโนโทนทันทีว่า

“ ยังเลยจ่ะ เดี๋ยวรอเค้ามาฉีด ” เท่านั้นแหละครับ บุ๋นที่กำลังเล่นกับหมาถึงกับปล่อย (หรือโยน) มันลงทันทีตามมาด้วยเสียง หยี๋!!  55555 จริงๆก็น่ารักแหละครับ แต่ถ้าไม่ฉีดยาก็กันไว้ก่อนดีกว่าเนอะ เดินเรียงกันไปล้างมือที่ก๊อกเลยครับ 5555

คุยไปลูบหมาไป55555

      หลังจากคุยไปซักพักลุงก็บอกว่าช่วงนี้ มะม่วงเบามันออกพอดี จะเอาไปกินมั้ย แถมยังบอกให้เอาไปแบ่งเพื่อนๆ ที่ค่ายด้วย พวกเราก็ตอบว่า “ ไม่เป็นไรครับ/ค่ะ  ” แล้วก็หัวเราะกันแห้งๆ สวนทางกับสิ่งที่แสดงทางสีหน้าที่โครตชัดเจนว่า “ต้องการครับ ” (ร้ายกาจชิบเป๋ง555)                                             

** อย่ามองว่าพวกเราร้ายเลยนะครับ จริงๆ มันแล้วเป็นมิชชั่นที่ พี่หมิว ( ขอแอบอ้างชื่อ 55555 ) ตั้งขึ้นมาว่า ถ้าไปเยี่ยมบ้านจะต้องเอา Something กลับมาให้ได้!! ( ไม่รู้ว่าตั้งกันขำๆหรือเปล่าแต่ดูหลายคนเอาจริงเอาจังมาก ไปกัน 4 บ้าน ได้ของกลับมา 3 บ้านแล้วอ่ะครับ 5555 มิชชั่นคอมพลีสสิรับ )**

      ส่วนเจ้าหมาดำที่ความน่ารักลดลงไปหลังจากที่ป้าเค้าเฉลยว่ามันยังไม่ฉีดยา ก็น่ารักขึ้นมาหน่อยครับ เพราะเหมือนมันจะรู้หน้าที่ วิ่งออกจากตัวบ้านไปเล่นข้างนอกแล้วไปหยุดเอาหน้าต้นมะม่วงพอดิบพอดี ( จริงๆ ) 55555 ลุงก็เอาไม้สอยมะม่วงลงมาครับ พวกเราก็เตรียมเก็บกัน หล่นลงเป็นพวงๆ เลย ลุงสอยให้เยอะมากๆ จนต้องบอกว่า พอแล้วครับลุง 555 แล้วพวกเราหอบมะม่วงเข้ามาวางบนโต๊ะแล้วใส่ถุงเพื่อนำไปฝากเพื่อนๆ ชาวค่าย

มาหยุดใต้ต้นมะม่วงพอดีเลยนะเจ้าหมา

ถ่ายทอดสดจากสถานที่จริง ไม่ได้ใช้ตัวแสดงแทนครับ 5555

   หลังจากเช็คมะม่วงอยู่ อยู่ดีๆ ป้าก็เกริ่นขึ้นมาว่าเนี่ยนะ! กินกับ น้ำปลาหวาน อร่อยมากเลยนะ

ลูกป้าเลยเสริมว่า “ จะกินมั้ยล่ะ มีกระปิพอดี เดี๋ยวมาแล้วนั่งทำกันเลย”

“ เอ่อ..... ”

 “ เอ่อ....กะก็ได้ครับ/ค่ะ ” ตอบด้วยน้ำเสียงซึนๆ

      ป้าเค้าก็บอกว่าถ้าจะเอาก็เด็ดพริกเอาหน้าบ้าน ถ้าจะกินเผ็ดก็หลายเม็ดหน่อย เราก็เดินออกมาเด็ดพริกหน้าบ้านครับ มีหลายต้นมากๆ  

เดินชมสวนครับ ด้านหลังที่เป็นไม้สับไปมาเป็นที่ให้ถั่วฝักยาวมันอยู่ล่ะครับ เกิดมาเพิ่งเห็นเหมือนกันว่าถั่วฝักยาวมันขึ้นยังไง

   พอเก็บเสร็จแล้วเข้ามาในตัวบ้านก็พบว่าลูกของป้าเตรียมอุปกรณ์และเครื่องปรุงไว้ให้ครบเลยทั้งกระปิ น้ำตาล หอมแดง น้ำเปล่า ช้อน ชาม น้ำปลา ... พวกเราก็จัดการทำน้ำปลาหวานโดยมีลูกของคุณป้าเป็นผู้ควบคุมอยู่ใกล้ 5555 ( พวกเราทำไม่เป็น ) พริกน้ำปลาเวอร์ชั่นที่เราทำนี้เป็นเวอร์ชั่นทำง่ายๆ (ลูกป้าเค้าบอกมา ) คือไม่ต้องไปขึ้นเตาแก๊ส แค่ใส่น้ำคนๆเดี๋ยวพอมันละลายก็อร่อยละ พอทำเสร็จแล้วชิมดู โฮกกกกกกกกกกกกกกขึ้นสวรรค์มากเลยแม่เจ้า มะม่วงสดๆ จากต้นไปอีกครับงานนี้

ใจดีมากๆ ครับเตรียมให้พร้อมหมดเลยย :3 แถมยังสอนพวกเราทำอีก

       หลังจากคุยกันพอสมควรปรากฏว่าอยู่ดีๆฝนก็ตกลงมา ตกรอบนี้หนักและลมแรงมากๆ ต้นไม้บนถนนนี่เอนสุดอย่างกับจะล้มลงมาพวกเราเลยต้องอยู่ต่ออย่างไม่มีทางเลือก พวกเราจำใจใช้มีดปลอกมะม่วงมาจิ้มกับน้ำปลาหวานแล้วกินอย่างไม่มีทางเลือก

---------------------------- จบตอน -------------------------

เอาจริงๆ ตอนไปมี detail เยอะมากๆ ครับตอนนี้ แถมยังมีเรื่องหลายเรื่องที่ได้คุยกับคุณป้าคุณลุง บางอย่างก็ยกมาเล่าไม่ได้ มีแอบลืมบางช่วง ตอนนี้เขียนตั้งไว้แล้วต้องทิ้งให้นึกก่อนเพราะมีลืมนิดหน่อย อย่างชื่อคุณป้า คุณลุงก็จำไม่ได้ น้องหมาจริงๆ ก็มีชื่อแต่ก็ลืมอีก TAT เดี๋ยวนึกอะไรเพิ่มเติมได้จะแปะไว้ตอนหน้านะครับ จริงๆ มี topic เรื่องน้องตุ๊กแกด้วย แต่รวบยอดยกไปละกันน :D

เครดิตภาพจาก พี่โอปอลและใหญ่ ;D

แปพะภาพสาธาอีกกลุ่มนึง กลุ่มอื่นหารูปไม่เจอ ขอโทษด้วยครับ