ทุกๆ หน้าฝนฉันจะพูดไม่ได้ ฉันไม่ได้เป็นโรคหรือมีความผิดปกติทางร่างกายแต่อย่างใด แค่พูดไม่ได้ไปเสียอย่างนั้น เหมือนกับฝนที่ตกต้องตามฤดูกาล น้ำที่ต้องระเหย แมวที่ต้องข่วนโซฟาหนัง ฉันไม่อาจหลีกเลี่ยงจากสิ่งนี้ได้
การพูดไม่ได้กับการไม่อยากพูดนั้นต่างกัน ฉันยังอยากพูดอยู่ถึงแม้จะพูดไม่ได้ ด้วยเหตุนี้ทุกหน้าฝนฉันจึงต้องพกน้ำดื่มติดตัวตลอดเวลา จิบน้ำทุกๆ ชั่วโมง หรือทุกครั้งที่เริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก ให้น้ำที่ไหลเข้าไปทางช่องปากค่อยๆ พัดพาก้อนคำพูดที่ออกมาไม่ได้ลงคอไปอย่างระมัดระวังผ่านหลอดอาหาร กระเพาะ ลำไส้เล็ก ลำไส้ใหญ่ ดูดซับ ดูดซึม ดูดซับ ดูดซึม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in