=คฤหาสน์ตระกูลเลอนัวร์=
‘’ขอเสียงปรบมือให้กับดาวเด่นของคืนนี้ คุณหนูโนเอล แคทรีน่า เลอนัวร์!’’ ประตูบานหนึ่งถูกเปิดออก และแล้วร่างๆหนึ่งก็เดินออกมา ผ้าคลุมที่รูปร่างคล้ายปีกสีดำบดบังไหล่เล็กเอาไว้ เดรสสีขาวตัวยาว เรือนผมสีทองอร่ามกับนัยน์ตาสีหยก เด็กหนุ่มเดินลงมาจากบันไดท่ามกลางสายตาของแขกในงาน รอยยิ้มถูกจุดขึ้นบนริมฝีปากสีกุหลาบ
‘’ทางนี้ เจ้าชายตัวน้อยของพ่อ’’ ดยุกแห่งอีเลนน์ผู้เป็นพ่อเอ่ยเรียกลูกชายที่กำลังเดินเข้าไปหา ชายวัยกลางคนโค้งตัวเล็กน้อยเป็นเชิงขอเขาเต้นรำ โนเอลยิ้มเล็กน้อยก่อนจะวางมือวงบนมือหนาของบิดา เสียงเพลงเริ่มบรรเลง พ่อลูกเต้นรำเปิดฟลอร์กันท่ามกลางสายตาความเอ็นดูของทุกคน
‘’คุณหนูเลอนัวร์ เต้นรำกับผมซักเพลงได้มั้ยครับ’’
‘’คุณหนูเลอนัวร์ เป็นยังไงบ้างคะ??’’
‘’คุณหนู..’’ ท่ามกลางความวุ่นวายทั้งหลาย โนเอลยิ้มให้แขกแล้วเอ่ยตอบคำถามจน…
‘’ขอโทษค่ะทุกท่าน เฟลมขอตัวเพื่อนเฟลมไปก่อนนะคะ’’
‘’..ขอบคุณพระเจ้า มาช้าจังเลยนะ เฟลม’’ หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีแดงหันหัวมาหาเขาแล้วถอนหายใจเบาๆ
‘’ขอโทษได้ไหมล่ะจ๊ะ กว่าจะขอตัวออกมาได้เนี่ย’’
‘’คนอื่นๆล่ะ?’’
‘’ไปรอกันที่ห้องแกแล้ว’’
‘’งั้นไปกันเลยก็ได้’’ ฟลาเมนต้าผงกหัวรับแล้วลากเพื่อนรักให้เดินกลับห้อง
=ห้องของโนเอล=
‘’เซอร์ไพร๊!!’’ เด็กสาวและเด็กหนุ่มอีกห้าคนส่งเสียงทันทีที่เจ้าของห้องเข้ามา โนเอลยิ้มรับคำทักทายแล้วนั่งลงบนเตียงที่ทุกคนผายมือให้นั่ง
‘’ขอบคุณนะครับทุกคน’’
‘’นี่จ้ะของขวัญของพวกเรา เรารู้ว่าโนเอลรู้สึกไม่ค่อยดีเพราะว่าเรื่องนั้น..ถึงพี่เขาจะมาอวยพรวันเกิดให้เธอไม่ได้ แต่ยังไงก็ สุขสันต์วันเกิดปีที่ยี่สิบนะจ๊ะ ขอให้มีความสุขมากๆเลย!’’ หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีดำรัตติกาลเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
‘’โนเอลไม่ต้องเศร้าไปนะ ลองแกะดูสิ’’
{ไดนาส เอเซสก้า (ไดน์) - ผมน้ำตาล ตาทอง / กำไลหิน
ไลล่า วาตานาเบะ (ไล) - ผมสีฟ้า ตาสีมิ้นท์ / สร้อยคอรูปหยดน้ำ
อิระ เซเฟอร์ (วินด์) - ผมสีขาว ตาสีฟ้าอ่อน / ผ้าคลุมไหล่
ฟลาเมนต้า ทราวิส (เฟลม) - ผมสีแดง ตาสีเขียวมรกต / เทียนหอม
ฟอร์เร เดอ เอเทรีย (ฟอร์) - ผมสีเขียว ตาสีน้ำตาล / ตาข่ายดักฝัน
โนเอล เลอนัวร์ (เอล) - ผมสีทอง ตาสีเขียวหยก
คีเอร่า วลาเดเมียร์ (เคีย) - ผมสีดำ ตาสีแดง/นาฬิกาทราย}
‘’ขอบคุณนะครับทุกคน ผมชอบมากเลย’’
‘’โนเอล ชิ้นนี้’’ กล่องสีดำสนิทถูกยื่นมาให้ มันถูกผูกด้วยริบบิ้นสีชมพู และห้อยป้ายเอาไว้ว่า
‘For your 20th birthday , mon amour
-BT’
‘’..ชิ้นนี้’’
‘’เขาฝากไว้ให้ก่อนจะไปน่ะจ้ะ กำชับว่าให้วันที่อายุครบยี่สิบ’’ ผู้เป็นน้องสาวของคนที่ถูกเมนชั่นเอ่ยบอกเบาๆ
‘’มันเป็นอะไรน่ะ?’’
‘’กล้อง..กล้องฟิล์มกับแหวน..’’
‘’เดี๋ยวเอาไปล้างกัน ตอนนี้ได้เวลาของงงง’’ ไลล่ายกเค้กวันเกิดขึ้นมาวาง เทียนถูกจุดเรียบร้อยแล้ว
‘’เอ้า เริ่ม!’’
=คืนนั้น=
‘’...’’แสงจันทร์ส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างที่ถูกเปิดเอาไว้ โนเอลคลานขึ้นเตียงนุ่มของตนแล้วหยิบตุ๊กตามากอด และแล้วมือเล็กก็ตัดสินใจหยิบกีต้าร์ขึ้นมา
‘’มีเพียงพรข้อเดียวที่หนูอยากจะขอ และเป็นเพียงข้อเดียวที่หนูยังเฝ้ารอ อยากให้พี่อยู่ด้วยกัน อยากให้พี่อยู่ด้วยกันเหมือนเคย…..’’
‘’วันเกิดหนูปีนี้ขอพี่กลับมาได้ไหม ให้พี่กอดหนูเอาไว้อีกครั้ง เหมือนวันนั้นที่เราเคยรักกัน… Happy birthday to me หนูยังรอพี่ตรงนี้ เสมอ ถึงแม้รู้ดีว่าพี่คงไม่กลับมา…’’
โนเอลเม้มปากแน่น แต่แล้วก็มีสิ่งๆหนึ่งร่วงลงมาจากบนฟ้า
‘’..หิมะ’’ เกล็ดหิมะค่อยๆโปรยปรายลงมา นัยน์ตาสีหยกสะท้อนภาพมันก่อนที่หยาดน้ำตาจะไหลลงอาบแก้ม เสียงกีต้าร์จบลงพร้อมกับโนเอลที่ร้องไห้ออกมา
หากเงี่ยหูฟังดีๆ อาจได้ยินเสียงบางอย่างที่ลอยตามสายลมมา เสียงกระซิบแผ่วเบา
‘’เมอร์รี่คริสต์มาส แล้วก็สุขสันต์วันเกิดนะครับ เอล’’
=end=
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in